Diagrama polar

Un diagrama polar é a representación gráfica de dúas magnitudes con dependencia angular que amosa a radiación que un determinado sistema capta ou emite nun espazo, por exemplo as ondas electromagnéticas ou o son.

Un exemplo de uso é para mostrar a sensibilidade coa que un son é captado por un micrófono segundo o ángulo co que o son incide (directividade). Segundo o seu diagrama polar os micrófonos divídense en omnidirecionais, bidireccionais e unidireccionais. Outros exemplos son os altofalantes (os bidireccionales e omnidireccionais non se empregan moito: requieren grandes caixas acústicas), así como antenas de todo tipo.

Temos logo, dependendo da súa direccionalidade, diagramas:

• Omnidireccionais
• Bidireccionais
• Unidireccionais

• Cardioides
• Supercadioides

Omnidireccional ou non-direccional

Por igual en todas as direccións, é dicir, nos 360º.

Diagrama de radiación omnidireccional.

Bidireccional

O diagrama polar ten forma de oito, nome que tamén recibe, con dous lóbulos opostos. Emiten ou captan tanto por diante como por detrás, mentres que son practicamente inútiles nos laterais.

O ángulo preferente sitúase arredor dos 100º.

Diagrama de radiación bidireccional.

Unidireccionais

Emiten ou captan nunha dirección moi determinada e son relativamente inútiles polo resto.

Cardioide

Tipo de unidireccional que se chama así porque o diagrama polar ten forma de corazón, isto é, radian ou captan cara ou desde a parte frontal e teñen un mínimo de sensibilidade na parte posterior, onde se produce unha atenuación gradual.

O ángulo preferente sobre os 160º.

Diagrama de radiación cardioide.