Cultura Nok

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaCultura Nok
Imaxe

Nomeado en referencia aNok Editar o valor em Wikidata
Localización
lang=gl Editar o valor em Wikidata Mapa
 9°30′11″N 8°00′58″L / 9.503, 8.016Coordenadas: 9°30′11″N 8°00′58″L / 9.503, 8.016
Datos históricos
Creaciónséculo XV a. C. Editar o valor em Wikidata
Disolución1 a. C. Editar o valor em Wikidata

A cultura Nok é unha cultura arqueolóxica cuxos restos materiais levan o nome da aldea ham de Nok, no sur do estado de Kaduna, en Nixeria, onde as súas esculturas de terracota foron descubertas por primeira vez en 1928.[1][2] O pobo nok e o pobo gajiganna puideron ter emigrado do Sáhara Central, xunto co millo perla e a cerámica, diverxeron antes de chegar á rexión norte de Nixeria e, polo tanto, instaláronse nos seus respectivos lugares na rexión de Gajiganna e Nok.[3] A xente de Nok tamén puido emigrar do Sahel de África Occidental.[4] A cultura Nok puido xurdir en 1500 a. C. e persistir ata o 1 a. C.[3]

O pobo nok puido desenvolver esculturas de terracota a gran escala,[5] como parte dunha complexa cultura funeraria[6] que puido incluír prácticas como o banquete.[3] As primeiras esculturas de terracota de Nok puideron desenvolverse no 900 a. C.[3] Algunhas destas esculturas retratan figuras empuñando tiracroios, así como arcos e frechas, o que pode ser indicativo de que os habitantes de Nok se dedican á caza de animais non domesticados.[7]

Unha das esculturas retrata a dous individuos, xunto cos seus bens, nunha canoa.[7]  As dúas figuras antropomórficas da embarcación están remando.[8] A representación de terracota de Nok dunha canoa pode indicar que os habitantes de Nok usaban canoas para transportar carga ao longo dos afluentes (por exemplo, o río Gurara ) do río Níxer, e intercambiábanas nunha rede comercial rexional.[8]

Escultura Nok. Museo do Louvre.

Outra figura cunha cuncha na cabeza pode indicar que o tramo destas rutas comerciais fluviais puido estenderse ata a costa atlántica. Na historia marítima de África, está a anterior canoa de Dufuna, que foi construída hai aproximadamente uns 8000 anos na rexión norte de Nixeria; como a segunda forma máis antiga de embarcación de auga coñecida en África subsahariana, a representación de terracota de Nok da canoa creouse na rexión central de Nixeria durante o primeiro milenio a. C.[8]

As seguintes tradicións artísticas de África occidental poderían ter sido moldeadas pola tradición anterior da cultura Nok. Os asentamentos de Nok atópanse a miúdo nos cumios das montañas.[9] A metalurxia do ferro puido desenvolverse de forma independente na cultura Nok entre 750 e 550 a. C.[3]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Nok". africa.uima.uiowa.edu. Consultado o 2022. 
  2. Obikili, Nonso (2018). State Formation in Precolonial Nigeria (PDF). Oxford University Press. ISBN 9780198804307. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Champion, Louis (2022). "A question of rite—pearl millet consumption at Nok culture sites, Nigeria (second/first millennium BC)". Vegetation History and Archaeobotany 32. 
  4. "Exploring the Nok Culture" (PDF). araf.studiumdigitale.uni-frankfurt.de. Consultado o 2017. 
  5. Sun, Z.J.; Martin, F. (2017). "Instrumental neutron activation analysis (INAA) of Nok sculptures in I. P. Stanback Museum". Journal of Radioanalytical and Nuclear Chemistry 313. ISSN 0236-5731. doi:10.1007/s10967-017-5297-8. 
  6. Breunig, Peter (2022). "Prehistoric Developments In Nigeria". The Oxford Handbook of Nigerian History. ISBN 978-0-19-005009-2. OCLC 1267402325. doi:10.1093/oxfordhb/9780190050092.013.5. 
  7. 7,0 7,1 Franke, Gabriele (2020). "Pits, pots and plants at Pangwari: Deciphering the nature of a Nok Culture site". Azania: Archaeological Research in Africa 55 (2). 
  8. 8,0 8,1 8,2 Männel, Tanja M. (2016). "The Nok Terracotta Sculptures of Pangwari". Journal of African Archaeology 14 (3). ISSN 1612-1651. OCLC 8512545149. doi:10.3213/2191-5784-10300. 
  9. Rupp, Nicole (2005). "New Studies on the Nok Culture of Central Nigeria". Journal of African Archaeology. ISSN 1612-1651. OCLC 5919406005. doi:10.3213/1612-1651-10056.