Conversa:Jacques Derrida

Os contidos da páxina non están dispoñibles noutras linguas.
Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Untitled[editar a fonte]

Compróbese a orixe deste texto antes de engadilo. Se non, pode reformularse. Procede do pseudovandalismo http://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Galipedia&diff=535683&oldid=535542:


'''Jacques Derrida''' é un filósofo francés, cuxo traballo orixinou a escola de deconstrución, unha estratexia de análise que foi aplicada a literatura, lingüística, filosofía, xurisprudencia e arquitectura. En 1967 publicou tres libros: Speech and Phenomena, Of Grammatology e Writing and Difference; que introduciron o punto de vista deconstrutivista na lectura de textos. Derrida resistiu ser clasificado, e os seus últimos traballos continúan redefinindo o seu pensamento. +

Logo conmemorativo dos 25.000 artigos da Galipedia
 	+

Nome da Wikipedia en galego. A Galipedia botou a andar o 8 de marzo de 2003 e ten agora mesmo 206.225 artigos. Para unha relación dos acontecementos que foron sucedendo nesta Galipedia véxase: Wikipedia:Actualidade. 

 	+

A idea da Galipedia é a de ter, en galego, unha enciclopedia colaborativa coa que afondar no coñecemento. Para o mesmo, a Galipedia: 

 	+
  • Está aberta á colaboración de todo o mundo.
 	+
  • Está aberta ás diversas correntes de pensamento, sempre que non sexan agresivas coas demais.
 	+
  • Está aberta a todos os temas.
 	+
  • Está sendo renovada constantemente.
 	+
  • Está en continuo crecemento.
 	+
  • Está en contacto coas outras wikipedias para mellorar dun xeito continuo.
 	+ 	

 	+

Respecto a algúns datos sobre as celebracións do artigo número 20.000, véxase a páxina Wikipedia:20.000_artigos.

- Naceu en 1930 en El-Biar, Arxelia. En 1952 comezou o seu estudo de filosofía na Escola Normal Superior de París, donde máis tarde enseñou desde 1965 a 1984. Desde 1960 a 1964, Derrida enseñou na Sorbona, en París. Desde comezos de 1970 dividiu moito do seu tempo entre París e Estados Unidos, donde enseñou en varias universidades. +

-


- A obra de Derrida céntrase na linguaxe. Sostén que o modo metafísico ou tradicional de lectura produce un sinnúmero de falsas suposicións sobre a natureza dos textos. Un lector tradicional cre que a linguaxe é capaz de expresar ideas sen cambialas, que na xeraquía da linguaxe escribir é secundario a falar, e que o autor dun texto é a fonte do seu sentido. O estilo deconstrutivista de lectura de Derrida subvirte estas presuncións e desafía a idea de que un texto ten un significado inmutábel e unificado. A cultura occidental tendeu a asumir que a fala é unha vía clara e directa para comunicar. Derrida cuestiona estar presunción en psicoanálise e lingüística. Como resultado, as intencións dos autores no discurso non poden ser incodicionalmente aceptadas. Isto multiplica o número de interpretacións lexítimas dun texto. + be-x-old:Галісійская Вікіпэдыя - + ca:Viquipèdia en gallec - + cs:Galicijská Wikipedie - A deconstrución amosa os múltiples estratos de sentido nos que traballa a linguaxe. Deconstruíndo as obras de anteriores pensadores, Derrida intenta amosar que a linguaxe está mudando constantemente. Aínda que o pensamento de Derrida é considerado ás veces polos críticos como destrutivo da filosofía, a deconstrución pode ser mellor entendida como a mostra de ineludibles tensións entre os ideais de claridade e coherencia que gobernan a filosofía, e os inevetábeis defectos que acompañan a súa produción. Derrida dixo que a súa filosofía deconstrutivista nunca foi antimarxista en ningún sentido puro. Deste xeito agora moitos están esperando, talvez equivocadamente, unha anticipación de se hai realmente un elemento político na súa gramatoloxía. + en:Galician Wikipedia - + es:Wikipedia en gallego - + eu:Galizierazko Wikipedia - Un número importante de tendencias subxacen no punto de vista de Derrida en filosofía e, máis especificamente, na tradición occidental de pensamento. Estas son, primeiro, unha preocupación por reflexar arriba e abaixo a dependencia desta tradición da lóxica de identidade. Esta lóxica de identidade deriva particularmente de Aristóteles e, en palabras de Bertrand Russell, comprende as seguintes características claves: + pl:Galicyjska Wikipedia - + pt:Galipedia - 1- A lei de Identidade: O que é, é + scn:Galipedia - 2- A lei de Contradicción: Nada pode á vez ser e non ser + th:วิกิพีเดียภาษากาลิเซีย - 3- A lei do Terceiro Excluído: Todo debe ser ou non ser + uk:Галісійська Вікіпедія - + zh:加里西亞語維基百科 - - Estas leis de pensamento presupoñen non só coherencia lóxica, senón que tamén aluden a algo igualmente profundo e característico da tradición en cuestión, a saber: que hai unha realidade esencial, unha orixe á que estas leis se refiren. Para soster a coherencia lóxica, esta orixe debe ser: simple (libre de contradicción)e homoxénea (da misma substancia ou orde).

- - - A través do punto de vista chamado deconstrución, Derrida comezou unha investigación fundamental na natureza da tradición metafísica occidental e as súas bases na lei de identidade. Superficialmente, os resultados desta investigación parecen revelar unha tradición perforada por paradoxas e aporías lóxicas, tal como a que segue, na filosofía de Rousseau.

- - - Rousseau argumenta nun momento que a soa voz da natureza debería ser escoitada. Esta natureza é idéntica a si mesma, unha plenitude á cal nada pode ser engadido ou substraído. Pero el tamén chama a nosa atención sobre o feito de que a natureza en verdade está algunhas veces carenciada. A carencia non chega a ser vista como común na natureza, se esa non é unha das súas máis significativas características. Deste modo, Derrida amosa, dacordo a Rousseau, que a natureza autosuficiente tamén está desprovista. A falta, en realidade, pon en perigo a autosuficiencia da natureza, isto é a súa identidade ou, como Derrida prefire, a súa autopresencia. A autosuficiencia da natureza pode ser mantida soamente se a carencia é suplida. Porén, en resgardo da lóxica de identidade se a natureza require un elemento supletorio tampouco pode ser autosuficiente (idéntica consigo mesma), porque autosuficiencia e necesidade son opostos: unha ou outra poden ser as bases dunha identidade pero non ambas, para que a contradicción sexa evitada. Este exemplo non é ningunha excepción. A impureza desta identidade, ou o debilitamento da súa autopresencia, é un feito ineludible.

- - - Pero, máis ampliamente, cada orixe aparentemente simple ten, como a súa íntima condición de posibilidade, un non-orixe. Os seres humanos requiren a mediación da consciencia, ou o espello da linguaxe, para coñecerse a si mesmos e ó mundo; pero esta mediación ou espello (estas impurezas) ten que estar excluída do proceso de coñecemento; fai posible o coñecemento, aínda que non está incluída no proceso de coñecemento. Ou, se o están, como na filosofía dos fenomenólogos, elas mesmas (consciencia, subxectividade, linguaxe) deveñen equivalentes a unha sorte de presencia autoidéntica.

- - - O proceso de deconstrución que investiga os fundamentos do pensamento occidental, non o fai ca esperanza de que será capaz de remexer estas paradoxas ou estas contradiccións; nin o fai na pretensión de ser capaz de fuxir ás esixencias da súa tradición nin establecer un sistema da súa propia narrativa. Máis ben, recoñece que está forzado a empregar os mesmos conceptos que ve como insostibles, nos termos da demanda que realizan. Brevemente, tamén debe (ó menos provisionalmente) soster estas demandas.

- - - O ímpetu da deconstrución non é simplemente que amosa, filosoficamente, que as leis de pensamento se atopan defectuosas. Máis ben, a tendencia evidente na oeuvre de Derrida é un interés de penetrar efectos, abrir o terreo filosófico para que poida continuar sendo o sitio de creatividade e invención. A noción de diferenza ou différance, leva talvez á segunda tendencia máis claramente discerníbel na obra de Derrida, unha intimamente alineada co deseo de manter a creatividade da filosofía.

- - - Différance é o termo acuñado por Derrida en 1968, á luz das súas investigacións na teoría saussureana e estruturalista da linguaxe. Mentras Saussure sufrira grandes dores ó mostrar que a linguaxe na súa forma máis xeral podía ser entendida como un sistema de diferenzas, sen termos positivos, Derrida notou que as totais implicacións desa concepción non foron apreciadas nin polos estruturalistas de días posteriores nin polo mesmo Saussure. Diferenza en termos positivos implica que esta dimensión en linguaxe debe permanecer sempre imperceptíbel, estritamente falando é inconceptualizábel.

Aviso de CommonsTicker[editar a fonte]

As seguintes imaxes foron eliminadas de Commons ou marcadas para borrar. Por favor elimine os enlaces ás imaxes borradas no artigo, ou participe na discusión sobre o destino final da imaxe en Commons. Esta é unha mensaxe automática de CommonsTicker.

Rocket000 restaurou Image:Socrates_Louvre.jpg: 14 revisions and 3 files restored: selective restore;

Rocket000 eliminou Image:Socrates_Louvre.jpg: selective restore in order to remove shock image vandalism;

-- CommonsTicker 10:18, 17 febreiro 2008 (UTC)

Ligazóns externas modificadas (setembro 2018)[editar a fonte]

Ola compañeiros editores,

Acabo de modificar 1 ligazóns externas en Jacques Derrida. Por favor tomádevos un momento para revisar a miña edición. Se tedes calquera pregunta, ou precisades que o bot ignore ben estas ligazóns ou ben a páxina por completo, por favor visitade este FAQ para máis información. Fixen os seguintes cambios:

Por favor revisade o FAQ para máis información sobre cómo correxir erros do bot.

Saúdos.—InternetArchiveBot (Informar de erros) 5 de setembro de 2018 ás 05:18 (UTC)[responder]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Conversa:Jacques_Derrida&oldid=4898589»