Convención sobre configuración

A convención sobre configuración (tamén coñecida como programación por convención) é un paradigma de deseño de software que busca reducir o número de decisións que os desenvolvedores deben tomar, gañando en simplicidade, aínda que non necesariamente perdendo flexibilidade.

Cando a convención introducida por unha ferramenta coincide co comportamento desexado, non é necesario escribir ficheiros de configuración. Só cando o comportamento desexado varía con respecto á convención introducida é necesaria unha configuración explícita.

Esta configuración de balde achega un acercamento á programación que permite ó programador traballar cun nivel de abstracción superior.

Motivación

Algúns frameworks precisan múltiples ficheiros de configuración, cada un dos cales con moitas configuracións. Estes proporcionan información específica para cada proxecto, dende os enderezos URL ata os mapeados entre clases e táboas da base de datos. Un número elevado de ficheiros de configuración adoita indicar que o deseño dunha aplicación é innecesariamente complexo.

Por exemplo, as primeiras versións do mapeador de persistencia Hibernate mapeaban entidades e os seus campos á base de datos describindo estas relacións en ficheiros XML. A maior parte desta información podía estar incorporada mapeando segundo a convención os nomes das clases aos nomes de táboas da base de datos, e os campos ás súas columnas, respectivamente. As versións posteriores deixaron de lado o ficheiro configuración XML e no canto diso empregaron estas convencións, cuxas desviacións poden ser indicadas mediante anotacións Java.

Usos

O framework coa asociación máis forte con este paradigma é Ruby on Rails, que popularizou este concepto. Hai outros frameworks dispoñibles, coma o Spring, JUnit e JBoss Seam, que fan aproximacións similares.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Información detallada sobre a CoC (en inglés)