ARN polimerase T7
A ARN polimerase T7 (T7 RNA polymerase) é unha ARN polimerase do bacteriófago T7, que cataliza a formación de ARN en dirección 5'→ 3'.
Actividade[editar | editar a fonte]
A polimerase T7 é extremadamente específica para o seu promotor e transcribe só o ADN que está augas abaixo do promotor T7. A polimerase T7 tamén require un molde de ADN e o ión Mg2+ como cofactor para a síntese de ARN. Ten unha taxa de erro moi baixa. A polimerase T7 ten un peso molecular de 99 kDa. Consta dunha soa subunidade e non precisa cofactores proteicos.[1]
Estrutura[editar | editar a fonte]
A polimerase T7 foi cristalizada en varias formas e as estruturas poden consultarse na base de datos PDB. As diferentes estruturas son as listadas aquí. Estes explican como a polimerase T7 se une ao ADN e o transcribe.
Proteínas relacionadas[editar | editar a fonte]
Membros relacionados desta familia de encimas son as polimerases do fago T3 e SP6, pero esta familia está tamén relacionada coa ARN polimerase mitocondrial. A familia T7 de ARN polimerases é distinta estrutural e evolutivamente da familia de multisubunidades das ARN polimerases (incluíndo as subfamilias bacterianas e eucariotas). En contraste coas ARN polimerases bacterianas, as polimerases T7 non son inhibidas polo antibiótico rifampicina. Non obstante, compártense moitas características funcionais con estes encimas máis complexos.
Aplicación[editar | editar a fonte]
En aplicacións biotecnolóxicas, a ARN polimerase T7 utilízase frecuentemente para transcribir o ADN que foi clonado en vectores que teñen dous promotores de fagos diferentes (por exemplo, T7 e T3, ou T7 e SP6) en orientación oposta. O ARN pode ser selectivamente sintetizado a partir da febra do ADN inserido coas diferentes polimerases. Utilízase para obter transcritos específicos e estudar a transcrición.[1] O encima é estimulado pola espermidina. O ARN monocatenario etiquetado homoxeneamente pode xerarse con este sistema. Os transcritos poden ser etiquetados non radioactivamente con actividade altamente específica con certos nucleótidos etiquetados.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 Kochetkov SN, Rusakova EE, Tunitskaya VL. Recent studies of T7 RNA polymerase mechanism. FEBS Lett. 1998 Dec 4;440(3):264-7. PMID 9872383
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Martin CT, Esposito EA, Theis K, Gong P (2005). "Structure and function in promoter escape by T7 RNA polymerase". Prog. Nucleic Acid Res. Mol. Biol. 80: 323–47. PMID 16164978. doi:10.1016/S0079-6603(05)80008-X.
- Sousa R, Mukherjee S (2003). "T7 RNA polymerase". Prog. Nucleic Acid Res. Mol. Biol. 73: 1–41. PMID 12882513. doi:10.1016/S0079-6603(03)01001-8.
- McAllister WT (1993). "Structure and function of the bacteriophage T7 RNA polymerase (or, the virtues of simplicity)". Cell. Mol. Biol. Res. 39 (4): 385–91. PMID 8312975.
- Sastry SS, Ross BM (March 1997). "Nuclease activity of T7 RNA polymerase and the heterogeneity of transcription elongation complexes". J. Biol. Chem. 272 (13): 8644–52. PMID 9079696. doi:10.1074/jbc.272.13.8644. Arquivado dende o orixinal o 25 de setembro de 2019. Consultado o 04 de abril de 2015. - nótese que a actividade nuclease da que se informa aquí é un artefacto.
