Yoshiro Tachibana
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1941 Sanda, Xapón |
| Morte | 16 de xullo de 2016 (74/75 anos) Muxía, España |
| Actividade | |
| Ocupación | pintor |
| Sitio web | yoshirotachibana.art |
   | |
Yoshiro Tachibana (en xaponés: 橘与四郎), nado en Sanda (prefectura de Hyōgo) en 1941 e finado en Muxía o 16 de xullo de 2016, foi un pintor xaponés estabelecido en Galicia. A súa obra, influída pola arte europea, xaponesa e a espiritualidade oriental, abrangue máis de 800 pezas repartidas por todo o mundo.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Yoshiro Tachibana naceu en 1941 en Sanda, no Xapón, en plena segunda guerra mundial. Fillo do recoñecido pintor Nakaba Tachibana, desde novo amosou un grande interese pola pintura, aprendendo do seu pai e admirando mestres como Cézanne, Van Gogh, Matisse e Rouault. As catástrofes de Hiroshima e Nagasaki tiveron un forte impacto na súa visión do mundo.
Durante a década de 1960, trasladouse a Toquio para estudar na Universidade de Belas Artes de Toquio, onde se interesou pola obra de Paul Klee. Alí tamén desenvolveu unha paixón polo flamenco, o que lle permitiu conectar posteriormente con España e coa súa cultura. En 1968 uniuse ao grupo de pintores xaponeses "Bandera Negra" e participou en manifestacións contra a guerra de Vietnam.
En 1969 iniciou unha viaxe por Europa, visitando Rusia, os países escandinavos e finalmente España, onde ficou fascinado pola cultura dos seus pobos. Ao longo da década de 1970, viaxou a Hamburgo e Kiel, en Alemaña, interesándose na pintura contemporánea alemá e nas obras de Nolde. En 1973 estivo en Noruega, asistindo a clases de debuxo na Escola de Arquitectura de Oslo, onde coñeceu a obra de Munch.
En 1974 decidiu estabelecerse definitivamente en Muxía, unha vila mariñeira da Costa da Morte.
Estilo artístico
[editar | editar a fonte]A obra de Tachibana caracterízase por unha síntese entre a tradición estética xaponesa e a expresión pictórica europea. Influído por mestres como Paul Klee, Vincent van Gogh e Edvard Munch, o artista explorou o uso simbólico da cor, a estrutura narrativa da imaxe e a espiritualidade na arte.
Ao longo da súa carreira empregou principalmente a técnica de acrílico sobre madeira imprimada con xeso, unha base que lle permitía acadar texturas e atmosferas moi persoais. Tamén traballou con óleo sobre lenzo, aguadas e collage, cun especial interese polo mandala e a iconografía medieval.
Obras destacadas
[editar | editar a fonte]Algunhas das obras máis representativas de Yoshiro Tachibana, dispoñibles na súa web oficial, inclúen:
- Tráxica barca humana. Representación simbólica da humanidade á deriva, entre o sufrimento colectivo e a esperanza, inspirada na memoria da guerra e as migracións.
- Pobo e mar. Unha homenaxe aos pobos mariñeiros galegos, nos que o artista atopou a súa identidade espiritual e estética.
- Espida e anxo. Diálogo visual entre a vulnerabilidade humana e a forza protectora do mundo espiritual, con referencias ao simbolismo oriental.
- Mundo Yin Yang. Reflexión pictórica sobre o equilibrio entre forzas opostas: luz e sombra, feminino e masculino, interior e exterior.
- Gardián da auga sagrada. Obra mística que mestura elementos do budismo co culto á natureza. Foi creada como homenaxe aos voluntarios que participaron na limpeza do desastre do Prestige, simbolizando a defensa do mar e da vida fronte á destrución.
- Torre con catro ventás. Metáfora arquitectónica da alma humana aberta ao mundo: cada ventá é unha mirada distinta á realidade.
Exposicións principais
[editar | editar a fonte]- 1981 – Exposición individual en Toquio
- 1984 – Expo Cultural Xapón 84, A Coruña
- 1987 – Concello de Sanda, Xapón
- 1998 – Retorno expositivo en Kobe
- 2004 – Exposición no Kurita Memorial Hall, Ashikaga
- 2005 – Stockholm Art Fair, Estocolmo
- 2010 – Exposición en María Pita, A Coruña
Legado
[editar | editar a fonte]A obra de Yoshiro Tachibana forma parte de coleccións privadas en Europa, o Xapón e América. A súa presenza en Galicia deixou unha pegada significativa no panorama artístico local, sendo recoñecido pola súa capacidade de mesturar culturas e espiritualidades. A súa casa-estudio en Muxía converteuse nun espazo de referencia para coñecer o seu universo creativo.
