Terrorismo de Estado
O terrorismo de Estado consiste na utilización por parte dun goberno de métodos ilexítimos orientados a inducir o medo nunha poboación civil determinada para alcanzar os seus obxectivos sociais, políticos ou militares, ou fomentar comportamentos que doutra forma non se producirían.
Habitualmente, tense considerado que o terrorismo de Estado adquire unha ou varias das formas seguintes:
- Uso da coacción ou persecución ilexítima, o secuestro, a tortura, o asasinato ou execución extraxudicial utilizando recursos policiais, parapoliciales ou paramilitares.
- Creación, normalmente en segredo, de organizacións terroristas clandestinas convencionais -reais ou simuladas-, apoio ás mesmas ou neglixencia deliberada na súa persecución. Ás veces, estas organizacións preséntanse como extremistas das forzas opositoras, o que outorga maior xustificación aos seus promotores de cara á opinión pública.
- Instrución ou indución á tropa propia para que actúe de tal xeito que cause terror na poboación civil do inimigo, ou a negativa a introducir medidas que limiten ou persigan tales accións. A Escola das Américas (escola do exército de EEUU) foi criticada porque en devandita institución adestráronse numerosos militares latinoamericanos, incluíndo entre eles a posteriores membros ou organizadores de escuadróns da morte.
- Realización aberta de operacións militares co mesmo obxectivo, que se adoitan denominar "encamiñadas a romper a moral do inimigo", normalmente mediante o uso de Armas estratéxicas ou outro armamento cuxas características produzan un grave estado de inseguridade e temor na poboación civil. Actualmente, estas operacións enmascáranse con frecuencia aducindo que se trata de danos colaterais de ataques realizados contra obxectivos militares lexítimos cuxa relevancia, con todo, resulta ser insignificante en comparación co dano ou pavor sufrido pola poboación civil.
- Creación dunha política de emigración que impida á propia poboación o abandono do país, baixo pena de prisión ou morte. Esta foi a política do chamado bloque socialista durante a guerra fría e da Unión Soviética desde os anos 1920.
No ámbito da filosofía política existe certa polémica con respecto a que constitúe actos de terrorismo de Estado e que non. Por exemplo, argumentouse que os bombardeos sistemáticos "de alfombra" sobre cidades alemás e xaponesas durante a segunda guerra mundial por parte da aviación británica e norteamericana, do mesmo xeito que os bombardeos alemáns contra Londres e outras cidades, poderían caber dentro da definición de terrorismo de Estado, pero non adoitan ser considerados como tales.
Tamén se chegou a considerar que as organizacións secretas financiadas polo estado e sen control democrático dos cidadáns, entre elas a CIA, o KGB, o Mossad, o O MI5 e O MI6 de Inglaterra, o Grupo COLINA do Perú, o DGSE de Francia, o BND de Alemaña, o SIS de Portugal, o SISMI de Italia e outras, participaron ou participan de sabotaxes, asasinatos extraxudiciais, atentados e inclusive no financiamento e adestramento de grupos que se dispoñen a facer ese tipo de actividades. Argumentouse que ese foi o tipo de apoio que se lle prestou durante a guerra soviética en Afganistán a grupos islámicos (incluíndo a personalidades como Osama bin Laden) e a a Contra nicaraguana. Segundo ese razoamento, moitos dos organismos e axencias de intelixencia serían, pois, organizacións terroristas dirixidas polo estado.
