RD-0109
 RD-0109 | |
| País de orixe | Unión Soviética[1] |
|---|---|
| Primeiro voo | 1959[1] |
| Último voo | 1960[1] |
| Deseñador | Kosberg[1] |
| Aplicación | Última etapa dos foguetes Vostok[1] |
| Predecesor | RD-0105[1] |
| Estado | Fóra de produción[1] |
| Motor de combustible líquido | |
| Propelente | Osíxeno líquido[1] / Queroseno[1] |
| Configuración | |
| Cámara | 1[1] |
| Taxa da tobeira | 79,4[1] |
| Rendemento | |
| Pulo | 54,52 kN[1] |
| Taxa de pulo a peso | 45,95[1] |
| Presión na cámara | 50,00 bares[1] |
| Impulso específico | 324 s[1] |
| Tempo de acendido | 430 segundos[1] |
| Dimensións | |
| Lonxitude | 1,58 m[1] |
| Diámetro | 0,76 m[1] |
| Peso seco | 121 kg[1] |
| Usado en | |
| Vostok[1] | |
RD-0109 é a designación dun tipo de motor foguete utilizado na última etapa dos foguetes Vostok tripulados. Tamén é coñecido como RO-7, RD-448 e 8D719. Os RD-0109 derivan dos motores RD-0105 e foi o tipo de motor que puxo finalmente en órbita a Gagarin.[1]
Características[editar | editar a fonte]
Os motores RD-0109 foron deseñados por Kosberg e funcionaban alimentados por osíxeno líquido e queroseno. Tiñan un pulo de 54,52 kN. Usáronse para poñer en órbita naves tripuladas e non tripuladas.[1]
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: RD-0109 |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Christian Lardier, Stefan Barensky (12 de marzo de 2013). "3". En Springer Science & Business Media. The Soyuz Launch Vehicle: The Two Lives of an Engineering Triumph. p. 500. 146145459X.
- Brian Harvey (21 de decembro de 2000). "8". En Springer Science & Business Media. Russia in Space: The failed frontier?. p. 330. 1852332034.
- Anatoly Zak (19 de maio de 2016). Russian Space Web, ed. "Vostok launch vehicle" (en inglés). Consultado o 18 de decembro de 2016.