Keará
A keará (en hebreo קערה) é unha prata especial na que se presentan alimentos simbólicos no Séder de Pessach.
Significado
[editar | editar a fonte]Cada un dos seis compoñentes que se ofrecen na prata ten un significado especial que lembra o éxodo dos xudeus de Exipto, o que constitúe o eixo deste ritual que se celebra na cea da primeira noite do Pessach. O sétimo compoñente simbólico é unha pía de tres matzos colocados no seu propio recipiente.
Alimentos
[editar | editar a fonte]Os seus alimentos que se colocan na keará son:
- Maror e chazeret, son herbas amargas que simbolizan as amarguras e penas da escravitude padecidas no Antigo Exipto. Na tradición ashkenazi tanto o ravo como a leituga romana cumpren os requisitos para comelas seguindo o mitzvá. Os xudeus sefardís utilizan follas de pirixel e de apio e cebola.
- Charoset, é unha masa doce de cor castaña que representa a argamasa usada polos escravos xudeus para construíren alpendres ou pirámides. Nas comunidades azkhezani faise tradicionalmente de noces trinzadas, mazás reladas, canela e viño tinto doce; e nas comunidades seferdís ademais das noces trinzadas, canela e viño engádenlle mel e dátiles.
- Karpas, unha verdura ou herba amarga mollada en moira ao comezo do Séder. É común utilizar pirixel, apio ou pataca cocida. O remollo en auga salgada (representando as bágoas) reflicte a aflición sentida polos escravos xudeus. A diferenza da cea do shabbat ou dun festivo xudeu cando a primeira cousa que se come logo do kiddush co viño é pan, no Séder é unha verdura, o que leva ao recitado da pregunta, Ma Nishtana — "Por que é esta noite diferente de todas as outras noites?". Tamén simboliza a época da primavera, xa que para os xudeus a Pessach é tamén unha festa de primavera.
- Zeroá, é a única carne no Séder. É unha canela de año ou cabra, ou ben unha á ou pescozo de polo, simbolizando o korban Pessach, o sacrificio de Pessach, un año ofrecido no Templo de Xerusalén que logo se asaba e comido como parte da noite de Séder.
- Beitzah, un ovo cocido, simbolizando o korban chagigah (festival do sacrificio) que se ofrecía no Templo de Xerusalén, representado por un ovo, como símbolo de loito, xa que o ovo era o primeiro alimento servido despois dun funeral, lembrando a idea do loito pola destrución do Templo.