GeoStar-2
 | Este artigo ou categoría carece de ligazóns interlingüísticas. Engádellas premendo na opción "Engadir ligazóns" da columna da esquerda e escribindo o código de lingua e mais o nome correspondente a este artigo ou categoría nesa lingua. Logo diso retira o modelo {{Seniw}} da páxina.Colabora connosco neste artigo e noutros en condicións semellantes para que a Galipedia mellore e medre. |
GeoStar-2 é un bus para satélites fabricado pola empresa Orbital ATK.[1][2]
Características[editar | editar a fonte]
O bus GeoStar-2 é un bus está deseñado para tempos de vida de 15 anos en órbita xeosincrónica, aínda que pode ser adaptado para outro tipo de órbitas. É compatible cos lanzadores Delta II, Ariane, Proton e Longa Marcha. A estrutura do bus consiste nun corpo rectangular co motor nunha das bases. A carga útil, de ata 200 kg, pode instalarse na parte inferior ou superior do corpo con respecto dos paneis solares, que proporcionan polo menos 555 W de potencia.[1][2]
Satélites co bus GeoStar-2[editar | editar a fonte]
Os satélites que fan uso do bus GeoStar 2:
- AMC 21
- Amazonas 4A
- Azerspace (Africasat 1a)
- Eutelsat 5
- Galaxy 12
- Galaxy 14
- Galaxy 15
- Galaxy 30
- Horizons 2
- HYLAS 2
- Intelsat 11
- Intelsat 15
- Intelsat 16
- Intelsat 18
- Intelsat 23
- Koreasat 6 (Olleh 1)
- MEASAT 3a
- MEXSAT 3
- N-Star c
- New Dawn (Intelsat 28)
- NSS 9
- Optus D1
- Optus D2
- Optus D3
- SES 1
- SES 2
- SES 3
- SES 8
- Sky-Mexico 1
- Star One C3
- Thaicom 6 (AfriCom 1)
- Thaicom 8
- Thor 5
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 Mark Wade (2019). "GEOStar-2" (en inglés). Consultado o 27 de abril de 2020.
- ↑ 2,0 2,1 Gunter Dirk Krebs (2019). Gunter's Space Page, ed. "OSC → Orbital ATK → Northrop Grumman Innovation Systems (NGIS): StarBus → Star-2 → GeoStar-2" (en inglés). Consultado o 27 de abril de 2020.