Arte da Grecia antiga

A arte grega e un estilo elaborado polos antigos gregos, que caracterizase pola busca da beleza ideal, onde se recreaba o mundo ideal do modelo platónico, mediante unha imitación. Tivo unha gran influencia na cultura de moitos países desde tempos antigos ata o presente, particularmente na escultura e na arquitectura. A arte romana derivou principalmente de modelos gregos. Desde o Renacemento en Europa a estética humanista e os estándares técnicos da arte grega inspiraron a xeracións de artistas.

Historia e características

Tradicionalmente distínguense tres etapas no desenvolvemento da arte grega: o período arcaico (séculos VIII-VI a.C.), período clásico (séculos V e IV a.C.) e período helenístico, desde a morte de Alexandre Magno (323 a.C.) ata a caída de Corinto (146 a.C.)

A arte grega non responde a criterios relixiosos nin vai estar disposta pola clase dominante, é máis ben a expresión dun pobo que creou un complexo entramado mítico para dar resposta á orixe do mundo. Para o artista grego a beleza posúe un carácter matemático e identifícase coa proporción xeométrica, por esta razón crearon uns sistemas proporcionais, canónicos, baseados na experiencia natural como reflexo da harmonía que rexe a natureza. A figura humana centrou o interese do artista grego desde o período arcaico, particularmente na escultura. As formas anatómicas da figura humana están tratadas como un organismo vivo e a relación proporcional entre as súas partes constitúe o ideal e o fundamento da beleza. A importancia da vida urbana e a súa organización "democrática" condicionaron a arquitectura grega.

Período arcaico

Este período iniciase a finais do século VIII a.C., ata comezos do século V a.C. durante este período prodúcese a expansión grega, polo que se instaura un novo orde cidadán. Dito cambio de lexislación provoca unha gran promoción de obras publicas. Nesta etapa destaca a escultura, que pode apreciarse como arte mais común e popular, xa que acompañan a templos e tumbas. Xeralmente adoitaban ser figuras masculinas (kuros) e femininas (korés).

Durante este período, pódense observar características moi similares nas obras:

Os kouroi eran representacións de atletas novos, cos brazos caídos e paralelos ó corpo e unha das súas pernas adiantadas cunha ríxida frontalidade, representantes da arte grega arcaica amosan a súa relación cos modelos escultóricos exipcios

1. Figuras policromadas.
2. Hieratismo, rostros sin expresividade.
3. Frontalidade, son figuras para apreciar de fronte. Non conseguen estereometria.
4. Independentes; esculpen parte por parte, non de forma conxunta.
5. Anatomía pouco conseguida (figuras moi xeométricas).
6. Puños pechados.
7. Os homes represéntanse sempre espidos, mentres que as mulleres vestidas, xa que era moi vulgar.
8. Pelo xeométrico.
9. Sorriso arcaico.
10. Adiantan a perna esquerda e flexionan o xeonllo dereito, intentando dotar a figura de naturalidade.