Arte bizantina: Diferenzas entre revisións
m bot Engadido: sh:Bizantska umjetnost |
m bot Eliminado: eu:Arte bizantziar Modificado: uk:Візантійське мистецтво; cambios estética |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
[[Ficheiro:Aya Sophia Mosaic.jpg| |
[[Ficheiro:Aya Sophia Mosaic.jpg|thumbnail|Mosaico bizantino. A virxe como Kiriotissa, isto é como trono da sabedoría sostendo ó Neno Xesús de fronte, deu orixe á representación da Virxe románica en Occidente]] |
||
A '''arte bizantina''' é a arte producida no [[Imperio bizantino]] desde o [[século V]] ata a caída de [[Constantinopla]] en [[1453]], tamén se emprega para referirse á arte de estados contemporáneos a el que compartían formas culturais comúns sen ser parte do imperio como [[Macedonia]], [[Bulgaria]], [[Serbia]] ou [[Rusia]] e mesmo certos aspectos da arte da [[República de Venecia]]. |
A '''arte bizantina''' é a arte producida no [[Imperio bizantino]] desde o [[século V]] ata a caída de [[Constantinopla]] en [[1453]], tamén se emprega para referirse á arte de estados contemporáneos a el que compartían formas culturais comúns sen ser parte do imperio como [[Macedonia]], [[Bulgaria]], [[Serbia]] ou [[Rusia]] e mesmo certos aspectos da arte da [[República de Venecia]]. |
||
Liña 8: | Liña 8: | ||
Os edificios no interior amosaban unha decoración suntuosa a base de mosaicos, esmaltes, ourivería, teas e un longo etcétera. Exteriormente predominaba a verticalidade e conxugación de rectas e curvas. |
Os edificios no interior amosaban unha decoración suntuosa a base de mosaicos, esmaltes, ourivería, teas e un longo etcétera. Exteriormente predominaba a verticalidade e conxugación de rectas e curvas. |
||
A [[escultura]] bizantina renovou as formas e os motivos decorativos. Pictograficamente a forma de [[Cristo]] seguiu o modelo sirio de melena longa e barba partida, representado frecuentemente como [[Pantocrátor]]. A [[virxe]] tiña unha tipoloxia máis variada con formas como a [[kiriotissa]], [[hodigitria]], [[theotokos]], [[galactotrofusa]] e [[glycofilusa]] entre as máis frecuentes. |
A [[escultura]] bizantina renovou as formas e os motivos decorativos. Pictograficamente a forma de [[Cristo]] seguiu o modelo sirio de melena longa e barba partida, representado frecuentemente como [[Pantocrátor]]. A [[virxe]] tiña unha tipoloxia máis variada con formas como a [[kiriotissa]], [[hodigitria]], [[theotokos]], [[galactotrofusa]] e [[glycofilusa]] entre as máis frecuentes. |
||
[[Categoría:Historia da Arte]] |
[[Categoría:Historia da Arte]] |
||
Liña 19: | Liña 18: | ||
[[eo:Bizanca arto]] |
[[eo:Bizanca arto]] |
||
[[es:Arte bizantino]] |
[[es:Arte bizantino]] |
||
[[eu:Arte bizantziar]] |
|||
[[fi:Bysanttilainen kulttuuri]] |
[[fi:Bysanttilainen kulttuuri]] |
||
[[fr:Art byzantin]] |
[[fr:Art byzantin]] |
||
Liña 39: | Liña 37: | ||
[[sv:Bysantinsk konst]] |
[[sv:Bysantinsk konst]] |
||
[[th:ศิลปะไบแซนไทน์]] |
[[th:ศิลปะไบแซนไทน์]] |
||
[[uk:Візантійське мистецтво]] |
|||
[[uk:Візантійський стиль]] |
Revisión como estaba o 11 de febreiro de 2010 ás 03:33
A arte bizantina é a arte producida no Imperio bizantino desde o século V ata a caída de Constantinopla en 1453, tamén se emprega para referirse á arte de estados contemporáneos a el que compartían formas culturais comúns sen ser parte do imperio como Macedonia, Bulgaria, Serbia ou Rusia e mesmo certos aspectos da arte da República de Venecia.
A impronta romana, o gusto polo luxo, a suntuosidade e a proporción herdados da cultura grega deu lugar a unha arte imperial-relixiosa presidida pola idea do dogmático e por unha concepción xerarquizante e simbólica da arte na que as formas e as técnicas respondían a unhas normas fixas, segundo un preciso e inmutable contido teolóxico, no que Deus e o emperador quedaban no mesmo rango no nivel representativo.
Os templos bizantinos tiñan planta centralizada cunha gran cúpula central como un trasunto arquitectónico da bóveda celeste, conservando en xeral a organización da basílica paleocristiá. O iconostasio separaba o presbiterio das naves, constituíndo un lugar específico para as imaxes. Usualmente utilizaba como material de construción o tixolo, como os romanos, pero acentuando a súa función decorativa, empregando frecuentemente o arco de medio punto e as cubertas abovedadas.
Os edificios no interior amosaban unha decoración suntuosa a base de mosaicos, esmaltes, ourivería, teas e un longo etcétera. Exteriormente predominaba a verticalidade e conxugación de rectas e curvas.
A escultura bizantina renovou as formas e os motivos decorativos. Pictograficamente a forma de Cristo seguiu o modelo sirio de melena longa e barba partida, representado frecuentemente como Pantocrátor. A virxe tiña unha tipoloxia máis variada con formas como a kiriotissa, hodigitria, theotokos, galactotrofusa e glycofilusa entre as máis frecuentes.