Asedio de Anveres

---

Este artigo non contén imaxes. Pode axudar cargando imaxes, na Galipedia ou na Wikimedia Commons, relacionadas co contido do artigo, ou incluíndo unha xa existente.  Debe ter en conta as políticas de uso de imaxes e o respecto polos dereitos de autoría.

---

Data Lugar Resultado

Coñécese como asedio de Anveres ou batalla de Anveres unha batalla que enfrontou o Imperio Alemán cos exércitos belgas durante primeira guerra mundial.^[cando?] Un número pequeno de tropas británicas e austríacas tamén participaron.

Contexto histórico

O Imperio Alemán invadiu Bélxica na mañá do 4 de agosto de 1914, dous días despois da decisión do goberno belga de non deixar pasar ás tropas xermanas cara a Francia

O exército belga era moi inferior en número de efectivos ao alemán e limitouse a unha retirada continua.

A cidade de Anveres estaba defendida por numerosas fortalezas e outras posicións defensivas e era daquela considerada impenetrable mediante un ataque de terra convencional. Xa que sobre 1860, a doutrina de defensa belga centrouse nunha retirada a Anveres para aguantar calquera ataque ata que os seus aliados fosen capaces de intervir. Non obstante, as tropas alemás avanzaron máis rápido do agardado e nin Francia, nin o Imperio Británico puideron asistir aos belgas.

Fortificacións

As defensas consistían en catro liñas defensivas:

• unha liña principal da resistencia que comprende un anel de 21 fortes a aproximadamente 10 a 15 km fóra da cidade
• unha liña secundaria de resistencia de ao redor dunha ducia de fortes ao redor de 5 km fóra da cidade
• un grupo de dous fortes e tres baterías litorais que defenden o río Scheldt
• un número pequeno de foxos

A maioría de fortes eran de mediados do século XIX mais foron modernizados nos anos posteriores. Algúns dos fortes da liña principal de resistencia era de construción moderna.

O ataque alemán e asedio

Despois da retirada do exército belga a Anveres, o Alto Mando alemán inicialmente destinou só o 3.º Corpo de Reserva do 1.º Exército á cidade.

O exército belga tratou de ofrecer apoio estratéxico aos seus aliados franceses e británicos atraendo máis tropas alemás á zona e para acosar as liñas inimigas de comunicación durante a Primeira Batalla do Marne.

A partir do 7 de setembro, Alemaña situou artillaría pesada en torno á cidade e o 28 do mesmo mes, recibiron reforzos de canóns Howitzer tanto alemáns coma austríacos.

Os belgas estaban a sufrir intensos bombardeos e ao mesmo tempo, o avance por outras rexións do país cortaría todas as rutas de escape.

O 1 de outubro, o goberno belga enviou un telegrama ao mando británico anunciando que se retirarían desde Anveres en tres días. O goberno británico encargou ao Primeiro Señor do Almirantado Winston Churchill a asistencia que sería requirida para fortalecer as defensas belgas. Na noite do 3 de outubro unha brigada dos marines británicos chegaron como o primeiro elemento da División Naval. Isto animou aos belgas, mais non foi suficiente.

O 5 de outubro foi unha data crucial durante o asedio; o exército alemán rompeu as defensas belgas na cidade de Lier, a 20 quilómetros ao sueste de Anveres, e avanzou cara á cidade de Dendermonde (sur de Anveres) onde tentou cruzar o río Scheldt. Este movemento en pinza do exército alemán ameazou a ruta de retirada occidental do exército belga para saír de Anveres. Co sur e leste sendo bloqueado por tropas alemás e a súa ruta de escapada do norte pechada, o exército belga evacuou Anveres cruzando o Scheldt.

Os últimos elementos belgas do exército de campo fuxiron cara á costa o 8 de outubro e os alemáns entraron na cidade o 9 de outubro. O tenente xeneral belga Deguise rendeuse incondicionalmente.

Despois da batalla

O alcalde de Anveres, Jan De Vos, ofreceu a capitulación formal o 10 de outubro. A cidade de Anveres ficaría ocupada por tropas alemás ata novembro de 1918.

O exército belga finalmente parou o avance alemán nos bancos do río Yser.