Lema de Euclides

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

En álxebra e teoría de números, o lema de Euclides é recolle unha propiedade fundamental dos números primos, a saber: [nota 1]

Se un primo p divide o produto ab de dous enteiros a e b, daquela p debe dividir polo menos un deses dous enteiros a ou b.


Vemos un exemplo, se p = 19, a = 133, b = 143, entón ab = 133 × 143 = 19019, e dado que isto é divisible por 19, o lema implica que un ou os dous de 133 ou 143 tamén son divisibles por 19. De feito, 133 = 19 × 7.

Se a premisa do lema non se cumpre, é dicir, p é un número composto, o seu resultado pode ser verdadeiro ou falso. Por exemplo, no caso de p = 10, a = 4, b = 15, o número composto 10 divide ab = 4 × 15 = 60, pero 10 non divide nin 4 nin 15.

Esta propiedade é a clave na demostración do teorema fundamental da aritmética. [4] Utilízase para definir elementos primos, unha xeneralización de números primos a aneis conmutativos arbitrarios. O lema de Euclides mostra que nos números enteiros os elementos irredutibles tamén son elementos primos. A proba usa a indución polo que non aplica a todos os dominios de integridade.

Formulacións[editar | editar a fonte]

O lema de Euclides úsase habitualmente na seguinte forma equivalente:

Se é un número primo que divide o produto e non divide daquela divide

O lema de Euclides pódese xeneralizar do seguinte xeito de números primos a calquera número enteiro.

Se un enteiro n divide o produto ab de dous enteiros, e n é coprimo con a, daquela n divide b.

Historia[editar | editar a fonte]

O lema aparece primeiro como proposición 30 no Libro VII dos Elementos de Euclides. Está incluído en practicamente todos os libros que abranguen a teoría elemental de números. [5] [6] [7] [8] [9]

A xeneralización do lema a números enteiros apareceu no libro de texto de Jean Prestet Nouveaux Elémens de Mathématiques en 1681.[10]

Proba[editar | editar a fonte]

Usando a identidade de Bézout[editar | editar a fonte]

Nas matemáticas modernas, unha demostración común implica a identidade de Bézout, que era descoñecida na época de Euclides.[11] A identidade de Bézout afirma que se x e y son enteiros primos (é dicir, non comparten divisores comúns distintos de 1 e −1) existen números enteiros r e s tales que

Sexan a e n coprimos, e supoña que n | ab. Pola identidade de Bézout, existen r e s tal que

Multiplicanso os dous lados por b:

O primeiro termo da esquerda é divisible por n, e o segundo termo é divisible por ab, que por hipótese é divisible por n. Polo tanto, a súa suma, b, tamén é divisible por n.

Proba do tratado Elementos[editar | editar a fonte]

O lema de Euclides está demostrado na Proposición 30 do Libro VII dos Elementos de Euclides. A proba orixinal é difícil de entender tal como é, polo que podemos consultar o comentario de Euclid (1956, pp. 319–332).

Notas[editar | editar a fonte]

  1. It is also called Euclid's first theorem[1][2] [3]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]