Gustav Stresemann

Gustav Stresemann

Biografía
Nacemento	10 de maio de 1878 Berlín
Morte	3 de outubro de 1929 (51 anos) Berlín
Causa da morte	Ictus
Lugar de sepultura	Luisenstadt Cemetery (en)
Chanceler de Alemaña
13 de agosto de 1923 – 23 de novembro de 1923 ← Wilhelm Cuno (pt) – Wilhelm Marx (pt)  →
German Foreign Minister (en)
13 de agosto de 1923 – 3 de outubro de 1929 ← Hans von Rosenberg (en) – Julius Curtius (pt)  →
Reich Chancellor in the Weimar Republic (en)
13 de agosto de 1923 – 23 de novembro de 1923 ← Wilhelm Cuno (pt) – Wilhelm Marx (pt)  →
Member of the Reichstag of the German Empire (en)
Parlamentario da República de Weimar
Datos persoais
Residencia	Berlín
País de nacionalidade	Alemaña
Educación	Universidade de Leipzig Universidade Humboldt de Berlín Universidade de Frederico-Guilherme (pt) Andreas-Gymnasium Berlin (en)
Director de tese	Karl Bücher (pt)
Actividade
Lugar de traballo	Berlín Dresden
Ocupación	político , diplomático
Partido político	Partido Popular Alemán (1918–1929) Partido Democrático Alemán (1918–1918) Partido Nacional Liberal (pt) (1907–1918) National-Social Association (en)
Membro de	Bonner Burschenschaft Germania (en) Burschenschaft Normannia zu Heidelberg (en)
Lingua	Lingua alemá
Familia
Cónxuxe	Käte Stresemann (1903–1929)
Fillos	Wolfgang Stresemann (en)
Premios (1926)  Premio Nobel da Paz

Gustav Stresemann, nado en Berlín o 10 de maio de 1878 e finado na mesma cidade o 3 de outubro de 1929, foi un político alemán, fundador e dirixente do Partido Popular Alemán, chanceler en 1923 e Ministro de Asuntos Exteriores desde 1923 ata a súa morte.

Traxectoria

Figura ineludible da República de Weimar, permitiu a Alemaña recobrar o peso diplomático e económico perdido trala primeira guerra mundial mediante a posta en práctica dunha política pragmática. Esta política, onde os compromisos tiveron unha importante presenza, non foi unicamente a costa dos intereses alemáns. A cada concesión alemá correspondeu un avance diplomático ou económico. Tras controlar a hiperinflación que ameazaba a existencia mesma de Alemaña, Stresemann encarou outros problemas como a ocupación do Ruhr polos exércitos francés e belga, as reparacións de guerra ou a cuestión fronteiriza latente desde o tratado de Versalles.

A índole pragmática da súa política atraeulle moitos inimigos, sendo abandonado por unha gran parte da clase política coa que Stresemann tivo que lidar. Xunto a Aristide Briand, foi o artífice da aproximación franco-alemá e de numerosos cambios diplomáticos en Europa, o que lles valeu a ambos a concesión do premio Nobel da Paz. Con todo, esta aproximación detívose coa morte de Stresseman, perdendo a República de Weimar a un dos seus últimos defensores.