Guillerme Alexandre dos Países Baixos
.jpeg)
O rei Guillerme Alexandre Nicolás Xurxo Fernando de Orange-Nassau e Amsberg (Willem Alexander Claus George Ferdinand van Oranje-Nassau en Amsberg), nado en Utrecht o 27 de abril de 1967, é o fillo máis vello da antiga raíña Beatriz I dos Países Baixos e dende abril de 2013 o rei da monarquía holandesa, co tratamento de "A súa Maxestade o Rei dos Países Baixos".
O 28 de xaneiro de 2013 a raíña Beatriz anunciou a súa decisión de abdicar o 30 de abril, no trixésimo terceiro aniversario da súa investidura real, a favor do príncipe Guillerme Alexandre.[1]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Infancia e educación[editar | editar a fonte]
Guillerme Alexandre Nicolás Xurxo Fernando, actual rei dos Países Baixos, é o fillo máis vello da raíña Beatriz dos Países Baixos e do seu defunto marido Nicolao. Guillerme Alexandre naceu na cidade de Utrecht e cuxos padriños foron o seu avó materno o príncipe Bernardo de Lippe-Biesterfeld, o príncipe Fernando de Bismarck, o profesor Dr. Jelle Zijlstra, a súa avoa paterna a baronesa Augusta Xulia de Amsberg, a raíña Margarida II de Dinamarca (naquel momento princesa herdeira) e Renee Smith. Ao reinar a súa nai, recibiu o título honorífico de príncipe de Orange, que reciben os herdeiros ao trono dos Países Baixos.
Foi educado nunha escola protestante en A Haia, onde se relacionou con nenos da súa idade de todos os contextos sociais. Tamén asistiu ao centro educativo United World College of the Atlantic en Gales antes de asistir á universidade. Foi educado en asuntos de Estado para preparalo para ocupar o trono holandés. Obtivo unha licenciatura en historia da Universidade de Leiden e posteriormente un máster en historia en 1993;[2] está interesado en proxectos de administración internacional da auga.
Neste sentido, desde 2006 preside a xunta asesora de Augas e Servizos da Secretaría Xeral da ONU.
Carreira e deberes reais[editar | editar a fonte]
O rei Guillerme Alexandre é un membro honorario da Comisión Mundial da Auga para o século XXI e patrón da Global Water Partnership, un organismo creado polo Banco Mundial para a vixilancia e uso racionado dos recursos hídricos.
O Rei é membro do Raad van State, o Consello de Estado dos Países Baixos e o máis alto organismo executivo do goberno holandés. Como parte dos seus deberes reais, dispón dunha posición de brigadier no exército holandés, de comandante na Armada e como comodoro na Forza Aérea. Foi o líder do Comité Olímpico Holandés ata 1998, cando foi nomeado membro do Comité Olímpico Internacional (COI).
En representación da Coroa, o rei Guillerme Alexadnre tamén desempeña outras funcións diplomáticas e representativas.
Outras actividades[editar | editar a fonte]
O rei Guillerme Alexandre é un hábil piloto e deportista. En 1989 o entón príncipe voou como voluntario para o "African Medical Research and Education Foundation" (AMREF) en Kenya e en 1991 traballou como piloto durante un mes para o Kenya Wildlife Service.
Utilizando o nome de "Willem van Buren'", un dos apelidos menos coñecidos da Casa de Orange-Nassau, participou no maratón da cidade de Nova York,[3] onde viven a súa tía, a princesa Cristina dos Países Baixos e varios dos seus curmáns. Nos Países Baixos tomou parte na maratón de patinaxe sobre xeo das Once Cidades de Frisia.
Reinado[editar | editar a fonte]
O 30 de abril de 2013, no 33° aniversario da ascensión de Beatriz, a ata entón raíña abdicou e ás 7:00 da mañá Guillerme Alexandre e Máxima convertéronse en reis dos Países Baixos. Aínda que por orde sucesoria debería chamarse Guillerme IV, o príncipe cumpriu a súa intención de manter o seu nome Guillerme Alexandre. Foi o primeiro rei home desde había 123 anos nos Países Baixos. O seu primeiro ano foi marcado polo que o xornal De Volkskrant chamou unha silenciosa revolución en Palacio para modernizar a Casa Real.[4]
O primeiro ano de reinado de Guillerme Alexandre e Máxima foi un éxito para a maioría dos neerlandeses, quen no medio da severa crise que golpea a Europa e a economía local manteñen un sólido apoio á institución monárquica.
Por primeira vez en case 130 anos. as damas de compañía da raíña deixaron o palacio real. Cinco delas partiron. Máxima retivo, con todo, a Lieke Gaarlandt, que a acompaña desde o momento en que foi presentada aos neerlandeses antes da súa voda. Abertos ao mundo, os actuais monarcas de Orange-Nassau parecen decididos a prestar unha especial atención á mocidade.
Paralelamente, algúns aspectos da relación entre Arxentina e os Países Baixos víronse favorecidos durante este primeiro ano, por exemplo cun aumento do turismo recíproco; o embaixador neerlandés na Arxentina, Hein de Vries, explicou que o rol dos dous reis sitúase por fóra do soamente político, xa que ambos reis defenden o sentido de pertenza holandés e une ao país ao máis alto nivel, o que é fundamental nun país tan diverso.
O descontento xeral sobre o goberno de liberais e socialdemócratas (do primeiro ministro Mark Rutte) non se traspasou á Casa Real, posiblemente que é debido a que para os neerlandeses os reis son un símbolo de unificación e de identidade, que garante o seu sentido de pertenza.
Nos Países Baixos, o Estado financia, ademais do salario, todos os gastos da Casa Real, o que inclúe palacios, viaxes en avión, persoal etc., o que ascende a 4 millóns 500 mil euros ao ano [cando?].
Matrimonio[editar | editar a fonte]
O 2 de febreiro de 2002, casou con Máxima Zorreguieta Cerruti (nada o 17 de maio de 1971), unha muller arxentina de antepasados españois e italianos, que antes do seu matrimonio traballara como axente de investimentos en Nova York. A elección da súa esposa, como foi habitual nas últimas décadas na familia real holandesa, causou certa controversia.
Como todos os monarcas neerlandeses, o rei Guillerme Alexandre é un membro nominal da Igrexa reformada neerlandesa, pero ao contrario do que ocorrera cando a súa tía, a princesa Irene dos Países Baixos, casou co príncipe Carlos Hugo de Borbón-Parma, de relixión católica, a cuestión relixiosa non tivo excesiva importancia, salvo debates pasaxeiros e as críticas dos sectores protestantes máis radicais.
En cambio, causou maior controversia que o pai de Máxima, Jorge Horacio Zorreguieta Stefanini, fora un membro civil do réxime do ditador arxentino Jorge Rafael Videla. En razón da polémica causada, Jorge Zorreguieta decidiu non acudir á voda real cando representantes do Primeiro Ministro neerlandés, Wim Kok, pedíronlle que non asistise.
O rei é un descendente directo da princesa Ana de Orange, a filla máis vella do rei Xurxo II de Gran Bretaña. Con todo, debido ao Acta de 1701 o rei Guillerme Alexandre renunciou aos seus afastados dereitos de sucesión ao trono británico debido ao seu matrimonio cunha católica.[5]
Ata a decembro de 2015, o rei Guillerme Alexandre e a súa dona a raíña Máxima tiveron tres fillas:
- Amalia dos Países Baixos, princesa de Orange (n. A Haia, 7 de decembro de 2003), quen é a princesa herdeira ao trono dos Países Baixos.
- Alexandra dos Países Baios (n. A Haia, 26 de xuño de 2005).
- Ariane dos Países Baios (n. A Haia, 10 de abril de 2007).
O rei Guillerme Alexandre e a súa familia residen nunha casa en De Horsten en Wassenaar.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ La Voz de Galicia, ed. (29 de xaneiro de 2013). "Beatriz de Holanda abdica no seu fillo Guillerme Alexandre".
- ↑ "Príncipe Guillerme, un experto en Historia para el trono de Holanda". 28/01/2013 19:27 horas. Consultado o 28 de xaneiro de 2013.
- ↑ Han. "FAQ: eleven facts about the Eleven Cities Race | Radio Netherlands Worldwide". Radio Netherlands Worldwide. Arquivado dende o orixinal o 13 de maio de 2013. Consultado o 4 de outubro 2012.
- ↑ "Un año de cambio". Arquivado dende o orixinal o 27 de abril de 2014. Consultado o 24 de decembro de 2015.
- ↑ http://nos.nl/artikel/2027224-willem-alexander-maakt-nu-kans-op-de-britse-troon.html
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Guillerme Alexandre dos Países Baixos |
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
| Predecesor: Beatriz dos Países Baixos |
 Rei dos Países Baixos Desde o 30 de abril de 2013 |
Sucesor: No cargo |
