Vickers VC10

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Vickers VC10
Tipopasaxeiros e repostaxe aérea
FabricanteVickers-Armstrongs
Primeiro voo2 de xuño de 1962
Introducido29 de abril de 1964
Retirado20 de setembro de 2013
Principais usuariosBOAC
East African Airways
Ghana Airways
Royal Air Force
Produción1962 - 1970
Unidades construídas54

O Vickers VC10 é un avión a reacción británico de tamaño medio, de fuselaxe estreita e longo alcance, deseñado e construído por Vickers-Armstrongs (Aircraft) Ltd e voado por primeira vez en Brooklands, Surrey, en 1962. O VC10 adoita a ser comparado co máis grande Ilyushin Il-62 soviético, sendo os dous tipos os únicos avións que usan un esquema de catro motores traseiros, aínda que o avión de negocios máis pequeno Lockheed JetStar tamén ten esta disposición de motor.

O VC10 deseñouse para operar rutas de longa distancia dende as pistas máis curtas da época e tiña un excelente rendemento nas condicións de calor e de altura de aeroportos africanos. O rendemento do VC10 era tal que logrou a travesía máis rápida do Atlántico por un avión subsónico a reacción de 5 horas e 1 minuto, un récord que se mantivo durante 41 anos, ata que en febreiro de 2020 un Boeing 747 de British Airways bateu o récord deixándoo en 4 horas 56 minutos debido á tormenta Ciara.[1][2][3] Só o supersónico Concorde era máis rápido. Aínda que só se construíu un número relativamente pequeno de VC10, proporcionaron un longo servizo con BOAC e outras compañías aéreas desde os anos 60 ata 1981.

O VC10 tamén se utilizou a partir de 1965 como transporte aéreo estratéxico pola Royal Air Force, e antigos avións de pasaxeiros foron utilizados como avións de reabastecemento aéreo. O 50 aniversario do primeiro voo do prototipo VC10, G-ARTA, celebrouse co simposio "VC10 Retrospective" e a inauguración oficial dunha exposición sobre o VC10 no Brooklands Museum o 29 de xuño de 2012. O tipo retirouse do servizo da RAF o 20 de setembro de 2013.[4] Foi sucedido no papel de reabastecemento aéreo polo Airbus Voyager. O VC10 K.3 ZA147 realizou o voo final do tipo o 25 de setembro de 2013.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Testing and early days". www.vc10.net. Consultado o 2024-05-05. 
  2. "VC10: The RAF's Record Breaking 'Airliner'". Forces Network (en inglés). 2016-07-25. Consultado o 2024-05-05. 
  3. "Storm Ciara helps plane beat transatlantic flight record" (en inglés). 2020-02-09. Consultado o 2024-05-05. 
  4. "Vickers VC10 jetliners fly last mission from RAF Brize Norton". BBC News (en inglés). 2013-09-20. Consultado o 2024-05-05.