Sara Berenguer Laosa
(1937) | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1 de xaneiro de 1919 Barcelona, España |
Morte | 8 de xuño de 2010 (91 anos) |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | España |
Actividade | |
Ocupación | anarcosindicalista , sindicalista |
Partido político | Mujeres Libres |
Membro de | |
Lingua | Lingua catalá |
Obra | |
Arquivos en | |
Sara Berenguer Laosa, nada en Barcelona o 1 de xaneiro de 1919 e finada en Montadin (Francia) o 8 de xuño de 2010, foi unha militante anarcosindicalista e feminista libertaria catalá, activa na organización Mujeres Libres.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Naceu nunha modesta familia de clase traballadora. O seu pai era albanel e activista libertario.[1] Deixou a escola aos 12 anos e aos 13 empezou a traballar nunha carnizaría. Porén, rebelouse ante a explotación e o machismo e foi posteriormente despedida doutros traballos.[2] Traballou de costureira nunha fábrica e, despois, continuou exercendo pola súa conta até xullo de 1936.[3] Cando estalou a guerra civil española tiña 16 anos. O seu pai morreu loitando na fronte.[3]
Sara participou no Comité revolucionario do barrio de Les Corts até xuño de 1937, no Comité revolucionario do sindicato da madeira xunto a Antonio Santamaria, para quen fixo tarefas de mecanografía e contabilidade.[3] Foi nomeada responsábel da distribución das armas.[1]
Exerceu cargos de responsabilidade no comité local da Federación Ibérica de Juventudes Libertarias e no secretariado do Ateneo Libertario, onde exerceu de mestra de nenos da rúa. Coñeceu a Sol Ferrer, a filla de Francesc Ferrer i Guardià, de quen aprendeu francés.
Durando os sucesos de maio de 1937 pa5rticipou nos enfrontamentos armados contra os comunistas e defendeu o Casal de la Dona Treballadora, dirixido por Amparo Poch y Gascón.[1][3] A comezos de 1937 foi nomeada membro do comité central da Solidariedade Internacional Antifascista (SIA) con Ángel Aransaez e fixo numerosas visitas á fronte.
En outubro de 1938 uniuse ao movemento Mujeres Libres e ocupou o secretariado rexional da asociación. Implicouse en «educar social e culturalmente as mulleres para que puidesen construír e defenderse a si mesmas como seres humanos libres e conscientes».
Exilio e resistencia[editar | editar a fonte]
En xaneiro de 1939, durante a Retirada (o éxodo a Francia), continuou o seu traballo como membro da SIA en Perpiñán e Besiers. Alí tratou de rescatar os prisioneiros dos campos, incluído o seu compañeiro Jesús Guillén Bertolín.
Durante a ocupación nazi foi membro do grupo da CNT de Bram e serviu de enlace coa Resistencia francesa en Aude, Ariège, Hérault e Alta Garona.[3] Tras a liberación continuou xunto con Jesús o seu traballo na CNT no exilio. En 1947 foi responsábel dos cursos de taquigrafía da CNT para persoas refuxiadas e participou activamente nos grupos de teatro organizados polo movemento libertario. Mantivo contactos estreitos con activistas anarquistas, entre eles Octavi Alberola Suriñach e Cipriano Mera. En 1965 participou nas actividades do grupo que publicou o diario Frente Libertario.[3]
De 1972 a 1976 retomou con Suceso Portales a redacción e publicación da revista Mujeres Libres (47 números de 1964 a 1976).
De toda la vida[editar | editar a fonte]
A súa casa, preto de Besièrs, segue a ser un lugar de encontro do movemento libertario. Alí rodouse gran parte do filme De toda la vida (1986), dirixido por Lisa Berger e Carol Mazer. Nel participaron Pepita Carpeña, Dolors Prat Coll, Federica Montseny, Suceso Portales, Mercè Comaposada i Guillén e Conxa Pérez.[2]
Obra[editar | editar a fonte]
- Berenguer, Sara (1988). Entre el sol y la tormenta: treinta y dos meses de guerra, 1936-1939 (en castelán). Barcelona: Seuba. ISBN 9788486747107. OCLC 462218486.
- Berenguer, Sara (2011). Femmes d’Espagne en lutte, le courage anonyme au quotidien de la guerre civile à l’exil (en francés). Atelier de création libertaire. ISBN 9782351040461. OCLC 780276113.
Poesía[editar | editar a fonte]
- Cardos y flores silvestres (1982)
- Jardín de Esencias (1982)
- El lenguaje de las flores (1992)
- Sentiments (2004)
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Hernández, Hélène (24 de xuño de 2010). "Sara Berenguer: hasta luego compañera!" (PDF). Le Monde Libertaire (en francés) (1601): 20. ISSN 0026-9433.
- Kietrys, Kyra A.; Linares, Montserrat (2009). Women in the Spanish Novel Today (en inglés). McFarland. ISBN 9780786443543.
- Lannon, Frances (2002). The Spanish Civil War, 1936-1939 (en inglés). Osprey Publishing. ISBN 9781841763699.
- Lines, Lisa Margaret (2012). Milicianas: Women in Combat in the Spanish Civil War (en inglés). Lexington Books. ISBN 9780739164921.
- Ruiz, Laura (2010). Free Women (Mujeres Libres): Voices and Memories for a Libertarian Future. Transgressions: Cultural Studies and Education (en inglés). Prólogo de Sara Berenguer. Sense Publishers. ISBN 9789460910876.
- Rausa, Jacinte (2000). Sara Berenguer (en francés). Monde libertaire. ISBN 9782903013721. OCLC 469562424.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 "Ephéméride Anarchiste 1er janvier" (en francés). Consultado o 9 de xullo de 2023.
- ↑ 2,0 2,1 "BERENGUER LAOSA Sara - GUILLEN (1919-2010)". Smolny (en francés). Arquivado dende o orixinal o 14 de agosto de 2014.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 "Dictionnaire international des militants anarchistes" (en francés).