Repousacabezas (mobiliario)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Repousacabezas exipcio (1500-500 a.C.)

Un repousacabezas, usado dende a Idade Antiga, é un moble no que se repousa a cabeza ao estar deitado na cama ou sobre o chan.

Historia[editar | editar a fonte]

En certas partes do Oriente Medio, como o Antigo Exipto, a poboación local utilizaba repousacabezas de madeira, en lugar de almofadas, para durmir debido á calor do clima. Porfirio escribiu que este tipo de repousacabezas estaba practicamente limitado aos sacerdotes. As clases máis adiñeiradas usaban alabastro e decorábanas con xeroglíficos. Noutros casos utilizaban preferentemente madeira de tamargueira ou sicómoro e as máis económicas de pedra, cerámica ou vime de folla de palmeira. Tanto no enxoval funerario Tutankamón como no da raíña Hetepheres I, nai de Jufu (Queops), atopáronse camas con repousacabezas.[1]

Galería[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Wilkinson, J. Gardner (1853). Los Egipcios. Su vida y costumbres. Edimat Libros. ISBN 84-9764-236-8.