Lule Warrenton
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 22 de xuño de 1862 Flint, Estados Unidos de América (pt) |
Morte | 14 de maio de 1932 (69 anos) Laguna Beach, Estados Unidos de América (pt) |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Estados Unidos de América |
Educación | Universidade de Míchigan |
Actividade | |
Ocupación | actriz , actriz de cinema , guionista , directora de cinema , actriz de teatro |
Período de actividade | 1913 - 1922 |
Lingua | Lingua inglesa |
Lule Warrenton, nada o 22 de xuño de 1862 en Flint, Míchigan e finada o 14 de maio de 1932 en Laguna Beach, California, foi unha actriz, directora e produtora cinematográfica de nacionalidade estadounidense, activa na época do cinema mudo. Entre os anos 1913 e 1922, actuou nun total de 81 filmes.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Inicios[editar | editar a fonte]
Nada en Flint, Míchigan, o seu pai era director de produción.[1] Baixo a supervisión do seu tío, Sheridan Corbyn, Warrenton empezou a interpretar papeis como actriz infantil, iniciando así a súa carreira, que abarcaría o ámbito teatral e o cinematográfico.[2]
Warrenton estudou no St. Rose's Convent e despois na Universidade de Míchigan. Iniciou a súa actividade teatral dedicándose á elocución na Universidade de Notre Dame.[3] Máis adiante foi lectora de Shakespeare, interpretando a súa primeira obra na Vitoria Rifle's Armory de Montreal, Canadá.[4]
Actriz[editar | editar a fonte]
Warrenton actuou en 81 filmes ao longo da súa carreira no cinema. Xeralmente fixo papeis secundarios, usualmente en comedias ou westerns, mais de cando en cando fixo tamén papeis principais.[5] Warrenton tiña reputación de ser unha actriz versátil, polo que interpretou personaxes moi diversas, entre elas a unha muller negra en The Queen of Jungleland,[6] e a un chinés mandarín, disfrazada cun mostacho, baixo a dirección de Henry McRae.[6] Esta versatilidade foi precisamente moi encomiada polo xornal Pittsburgh Press.[6]
Directora[editar | editar a fonte]
Máis coñecida pola súa carreira como directora, Warrenton foi a única muller directora que na época tivo un estudio propio mentres traballaba con Universal Studios.[7] Warrenton traballou no guión dalgunhas das súas cintas, mais o seu axudante Allen Watt foi o responsábel da maior parte dos seus guións.[8] O fillo de Warrenton, Gilbert Warrenton, traballou como responsábel da fotografía en moitas das producións da súa nai.[7]
Warrenton empezou a súa carreira como directora traballando principalmente con comedias, mais máis adiante centrouse na rodaxe de películas especificamente deseñadas para o público infantil, ás que ela chamaba "Filme for Little Ones".[8] Calling Linda foi a primeira desas películas, rodada en 1916. Ao ano seguinte produciu e dirixiu The Bird's Christmas Carol, a cal protagonizaba a actriz prodixio de catro anos de idade Mary Louise. The Bird's Christmas Carol era unha adaptación ao cinema da novela de Kate Douglas Wiggin, que vendera máis dun millón e medio de exemplares.[7] Máis adiante Warrenton e Louise colaboraron nun bo número de producións. Debido á súa reputación traballando con actores infantís, Warrenton fíxose coñecida nos círculos de Hollywood co apelativo de "nai".[7]
Influencia social[editar | editar a fonte]
En certo xeito Warrenton foi pioneira na progresión da muller no mundo laboral profesional, e especialmente en Hollywood. Ademais de ser a única muller directora con estudio propio, Warrenton converteu a súa propia casa en centro social para as mulleres de Hollywood, e foi clave para estabelecer dentro de Hollywood Film Company unha residencia permanente para as incontábeis mozas que traballaban como extras en Hollywood.[8] Warrenton foi tamén unha das catro persoas fundadoras do Hollywood Studio Club, ao cal podía acceder calquera muller conectada cos estudios cinematográficos.[9]
Carreira posterior aos Universal Studios[editar | editar a fonte]
Warrenton iniciou a súa traxectoria con Universal Studios en 1912, mais cortou lazos coa compañía en 1917, continuando coa rodaxe de películas xuvenís como cineasta independente.[8]
Warrenton finalmente deixou Hollywood e ingresou no Conservatorio de Música de San Diego, á vez que dirixía unha compañía cinematográfica composta por mulleres, tamén localizada en San Diego (California).[2]
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Warrenton tivo un fillo, o cámara Gilbert Warrenton, e unha filla, Virginia Zimmerman, que casou cun médico de Os Ánxeles.[10]
Selección da súa filmografía[editar | editar a fonte]
- The Werewolf (1913)
- Samson (1914)
- Bound on the Wheel (1915)
- Secret Love (1916)
- Her Bitter Cup (1916)
- The Gilded Spider (1916)
- Bobbie of the Ballet (1916)
- The Wilderness Trail (1919)
- Blind Hearts (1921)
- Ladies Must Live (1921)
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Lule Warrenton".
- ↑ 2,0 2,1 The Story World and Photodramatist (Jul-Oct 1923). Photodramatist Publishing Company, inc. 1923-7.
- ↑ Motion Picture Studio Directory and Trade Annual (1917). New York, Motion Picture News, Inc. 1917.
- ↑ "Montreal Herald - Google News Archive Search". news.google.com. Consultado o 2019-02-27.
- ↑ Moving Picture World (Oct 1915). New York, Chalmers Publishing Company. 1915.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Motion Picture News (Jul-Oct 1915). Exhibitors' Times, inc. 1915-7.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Motion Picture News (Apr-Jun 1917). Motion Picture News, inc. 1917-4.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Motography (Jul-Sep 1916). Electricity Magazine Corp. 1916-7.
- ↑ Photoplay (Feb-Sep 1917). Chicago, Photoplay Magazine Publishing Company. 1917-2.
- ↑ International Photographer (Jan-Dec 1932). Hollywood, Local 659 of the I.A.T.S.E. and M.P.M.O. of the United States and Canada. 1932-1.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Lule Warrenton |
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Lule Warrenton Arquivado 21 de decembro de 2018 en Wayback Machine. no Women Film Pioneers Project