Literatura impresionista
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde abril de 2017.) |
A literatura impresionista foi un movemento literario nado en Francia na segunda metade do século XIX. Corresponde ao impresionismo pictórico inaugurado por Manet en 1863. O impresionismo xurdiu como unha reacción contra o realismo e propúxose no terreo literario, o mesmo que na pintura, rexistrar primariamente as sensacións, restaurando ao mesmo tempo unha nova era imaxinativa. Tentou suprimir o elemento intelectualista e reflexivo na literatura, facendo que o escritor identificásese coas calidades do obxecto observado. Unha novela impresionista presenta aos seus personaxes nunha serie de detalles, palabras, reaccións, gustos e preferencias que terminan por caracterizalos para o lector.
O impresionismo literario foi iniciado en Francia polos irmáns Goncourt, quen publicaron numerosas novelas deste tipo, e fundaron a súa famosa Revista en 1856. Octave Mirbeau é o mellor exemplo da novela impresionista do fin de século. A obra de Marcel Proust, pola súa constante tendencia á evocación e a captación do mundo dos sentidos pode considerarse dentro desta tendencia. Igualmente o teatro de Chejov, no que a historia e as motivacións dos personaxes vanse revelando fragmentariamente e a trama divídese en varias subtramas, foi considerado por algúns críticos dentro deste estilo.
En España poden considerarse como escritores impresionistas Juan Ramón Jiménez e Azorín, de comezos do século XX.
