Illa Graciosa

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Coordenadas: 39°03′10″N 28°00′36″O / 39.0529, -28.0101

Graciosa
Vista de Santa Cruz, a capital da illa
Localización da illa
Situación
PaísPortugal Portugal
Rexión autónoma de PortugalAzores
ArquipélagoIllas Azores
MarOcéano Atlántico
Xeografía
Superficie60,84 km²
Longura máxima10 km
Largura máxima7 km
Punto máis alto402 m Monte caldeira
Demografía
CapitalSanta Cruz da Graciosa
Poboación4391 hab. (2011)
Densidade72 hab./km²
XentilicioGraciosense
Lingua propiaPortugués
Vista desde o satélite

A Illa Graciosa (en portugués, Ilha Graciosa), tamén coñecida como a Illa Branca, pertence ao Grupo Central do arquipélago dos Azores, Portugal. Ten unha área de 60,84 km² e unha poboación de 4 400 habitantes. Mide 10 km de longo e 7 km de largo.

Historia e características[editar | editar a fonte]

Descoñécese a data do seu primeiro avistamento mais, como as veciñas illas do Grupo Central do arquipélago dos Azores, a Graciosa foi explotada por navegantes portugueses durante o primeiro cuarto do século XV. A data de 2 de maio de 1450, aceptada tradicionalmente como a do seu descubrimento, carece de soporte documental. É correcto que, no inicio da década de 1440, por orde do entón donatário das illas, o Infante D. Henrique, deixárase gando vacún e porcino na illa, creando condicións para un futuro poboamento.

Descoñécese aínda quen foron os seus primeiros poboadores, aínda que se admita que, ao redor de 1450, que os primeiros colonos foron probabelmente escravos, pero non existen rexistros. O primeiro grupo de colonos de que hai noticia, enviados oficialmente, liderouno Vasco Gil Sodré, un "home bo" natural de Montemor-o-Velho, que chegou á illa acompañado pola súa familia e criados a mediados da década de 1450 desde Terceira. Estabelecéronse no Carapacho, a zona onde probablemente chegaron a terra, unha zona de costa baixa e abrigada no extremo suroeste da illa, á vista da costa da illa de São Jorge.

Dada a baixo fertilidade dos solos na zona e a súa vulnerabilidade en relación ao mar, os poboadores internáronse cara ao interior, en busca de solos máis férteis e planos. En poucos anos o principal núcleo de poboación estabeleceuse na costa norte da illa, aproveitando as facilidades de desembarque que ofrecían as calas da Barra e de Santa Cruz, e a facilidade con que era posible escavar pozos de auga potable naquel litoral. Este foi o embrión da actual vila de Santa Cruz da Graciosa.

A illa é de orixe volcánico, cun relevo moi acentuado na parte meridional onde se sitúa o pico da Caldeira (402 m). Na costa, accidentada, ábrense dúas baías onde se sitúa o porto de Vila dá Praia e Santa Cruz da Graciosa (con 4780 habitantes segundo o censo de 2001).

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]