Hilla Limann
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 12 de decembro de 1934 Costa do Ouro () |
| Morte | 23 de xaneiro de 1998 (63 anos) Accra, Ghana |
| Causa da morte | Diabetes mellitus |
 Presidente de Ghana | |
| 24 de setembro de 1979 – 31 de decembro de 1981 ← Jerry Rawlings – Jerry Rawlings → | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Ghana |
| Relixión | Presbiterianismo (pt)  |
| Educación | London School of Economics - ciencia política (1957–1960) Universidade Sorbonne Paris Nord (pt) - lingua francesa Universidade de Londres - ciencia histórica Universidade de París - ciencia política, xurisprudencia |
| Actividade | |
| Ocupación | diplomático , político |
| Partido político | People's National Party (en) |
| Lingua | Lingua inglesa |
| Familia | |
| Cónxuxe | Fulera Limann |
Hilla Limann, nado en Gwolu como Hilla Babini o 12 de decembro de 1934 e finado o 23 de xaneiro de 1998, foi un político e diplomático ghanés que foi presidente de Ghana do 24 de setembro de 1979 ao 31 de decembro de 1981.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Membro da etnia sassali naceu no seo dunha familia pobre [1], criouno a familia de seu tío e el adoptou o seu apelido, estudou no instituto de Tamale e entre 1957 e 1960 estudou ciencias políticas na London School of Economics e logo francés na Sorbona, realizando logo estudos de historia na Universidade de Londres e doutorándose na Universidade de París. Traballou no ministerio de Asuntos Exteriores de Ghana entre 1965 e 1968, foi tamén membro da comisión constitucional encargada de redactar a Constitución de Ghana. En 1968 foi xefe da chancelería da embaixada en Togo e en 1971 conselleiro da misión permanente do seu país en Xenebra. En 1975 volveu a Ghana ao ministerio de Asuntos Exteriores.
Tras o golpe de estado dirixido por Jerry Rawlings en 1979, Limann, foi elixido nas eleccións presidenciais como o candidato do Partido Popular Nacional logo da descualificación de Imoru Egala polo Consello Supremo Militar. Egala elixiuno a el que era practicamente descoñecido no país [2]. Resultou vencedor nas eleccións co 62% na segunda volta; durante o seu mandato apoiou os valores democráticos e panafricanismo pero á fronte dun goberno coalición inestable e acusado de corrupción [3], pese a que se recoñecía[4] a honestidade de Limann, agravado por unha situación económica preocupante [5] e os poucos recursos que mantiña o aparello estatal [6], finalmente tras deteriorarse as relacións entre Limmann e Rawlings, este deu un golpe de estado que o depuxo [7]. En 1992 coa fin do goberno militar Limann foi o candidato da Convención Nacional Popular nas eleccións presidenciais, recibindo o 6.7% dos votos[8]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Ghana News Link
- ↑ Ivor Agyeman-Duah Between Faith and History: A Biography of J.A. Kufuor: Africa World Press (2003 ), p. 45
- ↑ Wisdom Tettey, Korbla P. Puplampu e Bruce J. BermanCritical Perspectives in Politics and Socio-Economic Development in Ghana:BRILL ( 2003), p. 124
- ↑ "Obituario en The Independent". Arquivado dende o orixinal o 30 de maio de 2020. Consultado o 29 de maio de 2012.
- ↑ Lynne Brydon e Karen Legge Adjusting Society: The World Bank, the IMF and Ghana: I.B.Tauris, (1996), p. 16
- ↑ Tapan Prasad Biswa Ghana, Political and Constitutional Developments: Northern Book Centre (1992), p. 183
- ↑ Encyclopaedia Britannica
- ↑ 1992 Ghana Presidential Results on AfricanElections.Tripod.com
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
| Precedido por Jerry Rawlings Xefe de Estado militar
|
Presidente de Ghana 1979 – 1981 |
Sucedido por Jerry Rawlings Xefe de Estado militar |
