Gran Premio do Brasil de 1991

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Gran Premio de Brasil de 1991
Detalles da carreira
Carreira 2 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1991.
Trazado do circuíto de Unterlagos.
Trazado do circuíto de Unterlagos.
Data 24 de marzo 1991
Nome oficial XX Grande Prêmio do Brasil
Localización Autódromo José Carlos Pace
São Paulo, Brasil
Percorrido Percorrido permanente de carreira
4´325 km
Distancia 71 voltas, 307´075 km
ClimaNubrado, temperatura: 29´4 °C.
Humidade: 95%.
Velocidade do vento: 33´7 km/h.
Pole position
Piloto Ayrton Senna McLaren-Honda
Tempo 1:16.392
Volta rápida
Piloto Nigel Mansell Williams-Renault
Tempo 1:20.436 na volta 35
Podio
Primeiro Ayrton Senna McLaren-Honda
Segundo Italia Riccardo Patrese Williams-Renault
Terceiro Austria Gerhard Berger McLaren-Honda

O Gran Premio do Brasil de 1991 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula 1, celebrada o 24 de marzo de 1991 no circuíto de Interlagos de São Paulo. Foi a segunda carreira da tempada de 1991 e foi gañada desde a pole position polo piloto local Ayrton Senna, conducindo un McLaren - Honda. Era a primeira vez que Senna gañaba o seu Gran Premio de casa, na súa oitava tempada de F1. Riccardo Patrese terminou segundo nun Williams Williams - Renault, co compañeiro de equipo de Senna Gerhard Berger en terceiro lugar.

Resumo de carreira[editar | editar a fonte]

Ayrton Senna fixo un comezo perfecto para liderar diante de Nigel Mansell, Riccardo Patrese, Jean Alesi, Gerhard Berger e Alain Prost, construíndo unha vantaxe duns 3 segundos na volta 8. Con todo Mansell acercouse e na volta 20 a brecha baixara a 0.7s. Na volta 17 Prost puxo pneumáticos novos, ansioso por evitar quedar atrapado detrás de Nelson Piquet no Benetton. Mansell entrou a boxes na volta 26, pero a parada foi terrible, durou máis de 14 segundos. Isto devolveuno á carreira no 4º lugar detrás de Patrese e Alesi. Despois de que Senna e Patrese fixeran as súas paradas, Mansell estaba a uns 7 segundos do líder McLaren. Non parecía haber ningunha dúbida de que Senna sería atrapado, pero a oportunidade nunca xurdiu xa que na volta 50 Mansell tivo que deterse por un novo xogo de pneumáticos logo dunha picada causada por restos na pista. Descoñecido para os espectadores, a caixa de cambios de Senna fallaba, perdendo a cuarta marcha e na volta 60 a vantaxe reduciuse á metade e Mansell marcara a volta rápida. Con todo, ironicamente, foi a caixa de cambios de Mansell a que rompeu primeiro, o que o levou a retirarse na volta 61. Con tan só un par de voltas, Senna tamén perdeu quinta e terceira marcha. Ter que manter a sexta marcha nas curvas lentas e medis significaba que moitas veces case se parou. Patrese acercábase rapidamente, pero cos seus propios problemas coa caixa de cambios non puido pasar.

Senna gañou por apenas por 2´9 segundos sobre Patrese. Cando cruzou a liña de meta, comezou a gritar para celebrar o seu soño de gañar en casa. A tremenda loita de tratar de manter o auto baixo control, causoulle cambras musculares e febre. Logo de deter o seu automóbil, Senna case non puido moverse por si mesmo. Tivo que ser levantado fisicamente do auto por esgotamento e conducido ao podio no automóbil médico. Malia un pequeno incendio na grella e o acelerador agarrado, Berger levouse o podio final diante de Prost, Piquet e Alesi.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Precualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Tempo diferenza
1 22 Finlandia JJ Lehto Dallara-Judd 1:19.540
2 33 Italia Andrea de Cesaris Jordan-Ford 1:20.150 +0.610
3 32 Bélxica Bertrand Gachot Jordan-Ford 1:20.184 +0.644
4 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Judd 1:20.567 +1.027
5 35 Bélxica Eric van de Poele Lambo-Lamborghini 1:21.919 +2.379
6 34 Italia Nicola Larini Lambo-Lamborghini 1:22.944 +3.404
7 31 Portugal Pedro Chaves Coloni-Ford 1:23.231 +3.691
8 14 Francia Olivier Grouillard Fondmetal-Ford 1:23.951 +4.411

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 1:18.711 1:16.392
2 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 1:22.069 1.16.775 +0.383
3 5 Nigel Mansell Williams-Renault 1:20.056 1.16.843 +0.451
4 2 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 1:19.557 1.17.471 +1.079
5 28 Francia Jean Alesi Ferrari 1:19.350 1:17.601 +1.209
6 27 Francia Alain Prost Ferrari 1:20.079 1.17.739 +1.347
7 20 Nelson Piquet Benetton-Ford 1:20.105 1.18.577 +2.185
8 15 Maurício Gugelmin Leyton House-Ilmor 1:22.196 1.18.664 +2.272
9 4 Italia Stefano Modena Tyrrell-Honda 1:21.709 1.18.847 +2.455
10 32 Bélxica Bertrand Gachot Jordan-Ford 1:21.493 1.18.882 +2.490
11 29 Francia Éric Bernard Lola-Ford 1:22.127 1.19.291 +2.899
12 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Judd 1:21.286 1.19.305 +2.913
13 33 Italia Andrea de Cesaris Jordan-Ford 1:21.710 1.19.339 +2.947
14 19 Roberto Moreno Benetton-Ford 1:21.266 1.19.360 +2.968
15 16 Italia Ivan Capelli Leyton House-Ilmor 1:21.171 1.19.517 +3.125
16 3 Satoru Nakajima Tyrrell-Honda 1:21.825 1.19.546 +3.154
17 30 Aguri Suzuki Lola-Ford 1:22.281 1.19.832 +3.440
18 25 Bélxica Thierry Boutsen Ligier-Lamborghini 1:23.197 1.19.868 +3.476
19 22 Finlandia JJ Lehto Dallara-Judd 1:22.243 1.19.954 +3.562
20 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ferrari 1:22.852 1.20.175 +3.783
21 24 Italia Gianni Morbidelli Minardi-Ferrari 1:26.147 1.20.502 +4.110
22 11 Finlandia Mika Häkkinen Lotus-Judd 1:25.587 1.20.611 +4.219
23 26 Francia Érik Comas Ligier-Lamborghini 1:22.682 1.21.168 +4.776
24 17 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford 1:23.618 1.21.219 +4.827
25 8 Mark Blundell Brabham-Yamaha 1:23.547 1.21.230 +4.838
26 7 Martin Brundle Brabham-Yamaha 1:23.271 1.21.280 +4.888
27 10 Italia Alex Caffi Footwork-Porsche 1:25.555 1.22.190 +5.798
28 18 Stefan Johansson AGS-Ford 1:24.698 1.22.432 +6.040
29 9 Italia Michele Alboreto Footwork-Porsche 1:25.795 1.22.739 +6.347
30 12 Julian Bailey Lotus-Judd 1:24.947 1.23.590 +7.198

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 71 1:38:28.128 1 10
2 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 71 + 2.991 2 6
3 2 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 71 + 5.416 4 4
4 27 Francia Alain Prost Ferrari 71 + 18.369 6 3
5 20 Nelson Piquet Benetton-Ford 71 + 21.960 7 2
6 28 Francia Jean Alesi Ferrari 71 + 23.641 5 1
7 19 Roberto Moreno Benetton-Ford 70 + 1 volta 14
8 24 Italia Gianni Morbidelli Minardi-Ferrari 69 + 2 voltas 21
9 11 Finlandia Mika Häkkinen Lotus-Judd 68 + 3 voltas 22
10 25 Bélxica Thierry Boutsen Ligier-Lamborghini 68 + 3 voltas 18
11 21 Italia Emanuele Pirro Dallara-Judd 68 + 3 voltas 12
12 7 Martin Brundle Brabham-Yamaha 67 + 4 voltas 26
13 32 Bélxica Bertrand Gachot Jordan-Ford 63 Sistema combustible 10
Ret 5 Nigel Mansell Williams-Renault 59 Caixa de cambios 3
Ret 26 Francia Érik Comas Ligier-Lamborghini 50 Motor 23
Ret 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ferrari 47 Trompo 20
Ret 8 Mark Blundell Brabham-Yamaha 34 Motor 25
Ret 29 Francia Éric Bernard Lola-Ford 33 Radiador 11
Ret 22 Finlandia JJ Lehto Dallara-Judd 22 Eléctrico 19
Ret 33 Italia Andrea de Cesaris Jordan-Ford 20 Motor 13
Ret 4 Italia Stefano Modena Tyrrell-Honda 19 Caixa de cambios 9
Ret 16 Italia Ivan Capelli Leyton House-Ilmor 16 Transmisión 15
Ret 3 Satoru Nakajima Tyrrell-Honda 12 Trompo 16
Ret 15 Maurício Gugelmin Leyton House-Ilmor 9 Problemas físicos 8
Ret 17 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford 0 Suspensión 24
Ret 30 Aguri Suzuki Lola-Ford 0 bomba gasolina 17
NSC 10 Italia Alex Caffi Footwork-Porsche
NSC 18 Stefan Johansson AGS-Ford
NSC 9 Italia Michele Alboreto Footwork-Porsche
NSC 12 Julian Bailey Lotus-Judd
NSCP 14 Francia Olivier Grouillard Fondmetal-Ford
NSCP 35 Bélxica Eric van de Poele Lambo-Lamborghini
NSCP 34 Italia Nicola Larini Lambo-Lamborghini
NSCP 31 Portugal Pedro Chaves Coloni-Ford
Source:[1]

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "1991 Brazilian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015. 


Carreira anterior:
Gran Premio dos Estados Unidos de 1991
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1991
Carreira seguinte:
Gran Premio de San Marino de 1991
Carreira anterior:
Gran Premio do Brasil de 1990
Gran Premio do Brasil Carreira seguinte:
Gran Premio do Brasil de 1992