Gran Premio de Europa de 1984

Gran Premio de Europa de 1984
Detalles da carreira
	Carreira 15 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1984.
	; Trazado do circuíto de Nurburgring
Data	7 de outubro 1984
Nome oficial	II Gran Premio de Europa
Localización	Nürburgring, Nürburg, Alemaña
Percorrido	Percorrido permanente de carreira ; 4´542 km
Distancia	67 voltas, 304´114 km
Clima	Seco
Pole position
Tempo	1:18.871
Volta rápida
Tempo	1:23.146 na volta 62
Podio

O Gran Premio de Europa de 1984 foi unha carreira de Fórmula 1 celebrada no circuíto de Nürburgring o 7 de outubro de 1984. Foi décimo quinta carreira da tempada 1984. Esta foi a primeira vez que unha carreira de Fórmula Un disputouse no novo circuíto de 4´54 quilómetros de Nürburgring GP-Strecke e a primeira vez que a F1 regresaba ao circuíto desde o Gran Premio de Alemaña de 1976 que se celebrou na antiga pista de 22´835 quilómetros do circuíto Nordschleife.

Resumo da carreira[editar | editar a fonte]

Durante a sesión de quecemento da mañá , Alain Prost trompeou co seu McLaren - TAG e bateu cun coche estacionado nun lado da pista.

O novo piloto brasileiro Ayrton Senna desencadeou un accidente na primeira curva, que deixou fora os coches de Rosberg, Marc Surer, Gerhard Berger e Piercarlo Ghinzani. O Toleman de Senna (que comezara 12º) marchaba detrás do Williams de Rosberg na freada ao final da recta principal, que causou o accidente. Rosberg comezara cuarto (logo de estoupar o seu motor Honda saíndo da última curva da súa volta de cualificación), pero era lento logo de que o seu motor desenvolvera repentinamente un fallo de encendido.

Logo de cualificar na segunda posición da grella, Alain Prost gañou a carreira no seu McLaren por diante do Ferrari de Michele Alboreto e o Brabham - BMW do campión do mundo Nelson Piquet, tanto o Ferrari como o Brabham quedaron sen combustible mentres cruzaban a liña de meta. Cando saíron dos seus coches, que se detiveron na saída de boxes, Alboreto e Piquet levantaron os seus brazos o un ao outro nun xesto de frustración polo límite da FISA de 220 litros de combustible para os turbos.

Niki Lauda, que case perdera a vida a causa do lume nun accidente cando pilotaba un Ferrari 312T2 durante o Gran Premio de Alemaña de 1976, comezou 15º e terminou cuarto no seu McLaren, e podería ser terceiro se non fose por un trompo, cando boqueou os seus freos mentres atacaba a Mauro Baldi na volta 21. En marcado contraste coa falta de seguridade de Nordschleife, Lauda deu o visto e prace ao novo circuíto de Strecke como un circuíto de Gran Premio moi seguro, dicindo que era "o lugar perfecto para celebrar un Gran Premio".

Clasificación[editar | editar a fonte]

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	7	Alain Prost	McLaren-TAG	67	1:35:13.284	2	9
2	27	Michele Alboreto	Ferrari	67	+ 23.911	5	6
3	1	Nelson Piquet	Brabham-BMW	67	+ 24.922	1	4
4	8	Niki Lauda	McLaren-TAG	67	+ 43.086	15	3
5	28	René Arnoux	Ferrari	67	+ 1:01.430	6	2
6	22	Riccardo Patrese	Alfa Romeo	66	+ 1 volta	9	1
7	26	Andrea de Cesaris	Ligier-Renault	65	+ 2 voltas	17
8	21	Mauro Baldi	Spirit-Hart	65	+ 2 voltas	24
9	18	Thierry Boutsen	Arrows-BMW	64	Encendido	11
10	25	François Hesnault	Ligier-Renault	64	+ 3 voltas	19
11	16	Derek Warwick	Renault	61	Temperatura	7
Ret	30	Jo Gartner	Osella-Alfa Romeo	60	Sistema combustible	22
Ret	2	Teo Fabi	Brabham-BMW	57	Caixa de cambios	10
Ret	12	Nigel Mansell	Lotus-Renault	51	Motor	8
Ret	15	Patrick Tambay	Renault	47	Sistema combustible	3
Ret	23	Eddie Cheever	Alfa Romeo	37	Sistema combustible	13
Ret	9	Philippe Alliot	RAM-Hart	37	Turbo	25
Ret	10	Jonathan Palmer	RAM-Hart	35	Turbo	21
Ret	5	Jacques Laffite	Williams-Honda	27	Motor	14
Ret	11	Elio de Angelis	Lotus-Renault	25	Turbo	23
Ret	20	Stefan Johansson	Toleman-Hart	17	Temperatura	26
Ret	6	Keke Rosberg	Williams-Honda	0	Colisión	4
Ret	19	Ayrton Senna	Toleman-Hart	0	Colisión	12
Ret	17	Marc Surer	Arrows-BMW	0	Colisión	16
Ret	31	Gerhard Berger	ATS-BMW	0	Colisión	18
Ret	24	Piercarlo Ghinzani	Osella-Alfa Romeo	0	Colisión	20

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

Clasificación no campionato de pilotos

Pos	Piloto	Puntos
1	Niki Lauda	66
2	Alain Prost	62.5
3	Elio de Angelis	32
4	Nelson Piquet	28
5	Michele Alboreto	27.5

Clasificación do campionato de construtores

Pos	Construtor	Points
1	McLaren-TAG	128.5
2	Ferrari	54.5
3	Lotus-Renault	45
4	Brabham-BMW	37
5	Renault	34

Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Tyrrell e os seus pilotos foron descalificados do campionato mundial de 1984 e os seus resultados e puntos reasignados.

Carreira anterior: Gran Premio de Italia de 1984	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1984	Carreira seguinte: Gran Premio de Portugal de 1984
Carreira anterior: Gran Premio de Europa de 1983	Gran Premio de Europa	Carreira seguinte: Gran Premio de Europa de 1985

Notas[editar | editar a fonte]

Pole position: Nelson Piquet - 1:18.871^[1]
Volta rápida: Michele Alboreto e Nelson Piquet - 1:23.146 na volta 62^[2]
Última vez na que a volta rápida foi compartida por dous ou máis pilotos

↑ Lang, Mike (1992). Grand Prix! Vol 4. Haynes Publishing Group. p. 287. ISBN 0-85429-733-2.
↑ Lang, Mike (1992). Grand Prix! Vol 4. Haynes Publishing Group. p. 289. ISBN 0-85429-733-2.

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-17.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

[LangVol4P287-1] Lang, Mike (1992). Grand Prix! Vol 4. Haynes Publishing Group. p. 287. ISBN 0-85429-733-2.

[LangVol4P289-2] Lang, Mike (1992). Grand Prix! Vol 4. Haynes Publishing Group. p. 289. ISBN 0-85429-733-2.

[1]

[2]