Francisco Tomás y Valiente
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 8 de decembro de 1932 Valencia, España |
Morte | 14 de febreiro de 1996 (63 anos) Madrid, España |
Causa da morte | homicidio |
Lugar de sepultura | Cemiterio de Mingorrubio - O Pardo |
Presidente do Tribunal Constitucional de España | |
1989 – 1992 | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | España |
Educación | Universidade de Valencia |
Actividade | |
Campo de traballo | Dereito, historia, literatura española e historia do dereito |
Ocupación | profesor universitario , profesor titular , historiador , xurista , catedrático , escritor |
Empregador | Universidade Autónoma de Madrid Universidade de Salamanca Universidade de Barcelona Universidade de La Laguna |
Membro de | Real Academia de la Historia (1991–1996) Comité de Arbitraxe Badinter (1991–1993) Tribunal Constitucional de España |
Profesores | Víctor Fairén Guillén (pt) |
Lingua | Lingua castelá |
Cronoloxía | |
14 de febreiro de 1996 | murder of Francisco Tomás y Valiente (en) |
Premios | |
Francisco Tomás e Valente, nado en Valencia o 8 de decembro de 1932 e finado en Madrid o 14 de febreiro de 1996, foi un xurista, historiador e escritor español. Foi asasinado en 1996 por ETA. Recibiu a título póstumo a Orde do Mérito Constitucional.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Francisco Tomás e Valente, licenciado en Dereito pola Universidade de Valencia en 1955, tivo unha clara vocación docente desde moi cedo. En 1957 presentou a súa tese doutoral en materia de dereito procesual histórico, que recibiu a cualificación de sobresaliente "cum laude" e fíxolle merecedor do Premio Extraordinario de Doutoramento. Foi tamén na Universidade de Valencia onde iniciou a súa carreira como docente e investigador.
En 1964 opositou para obter a cátedra de Historia do Dereito da Universidade da Lagoa, pero en outubro dese mesmo ano trasladouse á Universidade de Salamanca. En 1972 pasou a ser membro do Instituto Internacional de Historia do Dereito indiano, e en 1980 incorporouse á Universidade Autónoma de Madrid.
Ese mesmo ano foi elixido maxistrado do Tribunal Constitucional polas Cortes Xerais a proposta do PSOE, posto que renovou en 1983. En 1985 foi nomeado académico de número da Real Academia da Historia. O 3 de marzo de 1986 foi elixido presidente do Tribunal Constitucional e en 1989 foi renovado en devandito posto. Cesou en 1992 como presidente do Tribunal Constitucional e retornou á universidade madrileña como Catedrático de Historia do Dereito.
En 1991 foi elixido membro da Comisión de Arbitraxe Internacional para a Conferencia de Paz de Iugoslavia até 1995, cando foi nomeado membro permanente do Consello de Estado. Ese mesmo ano sería nomeado doutor honoris causa pola Universidade de Salamanca.
Na Biblioteca de Dereito da Universidade Autónoma de Madrid pódese consultar a colección bibliográfica doada á Universidade.
Asasinato[editar | editar a fonte]
O 14 de febreiro de 1996 foi asasinado por Jon Bienzobas Arretxe, 'Karaka', un membro da banda terrorista ETA no seu despacho da Universidade Autónoma de Madrid mentres falaba por teléfono co profesor Elías Díaz, quen ouviu os disparos desde o outro lado da liña. Por mor do seu asasinato, o 19 de febreiro tivo lugar unha multitudinaria manifestación, á que asistiron 850 000 persoas, para pedir o fin da violencia de ETA.[1][2]
En 2007 a Sección Terceira da Sala do Penal da Audiencia Nacional condenou a 30 anos de prisión ao etarra Jon Bienzobas por devandito asasinato.[3]
Obra[editar | editar a fonte]
- Los validos de la Monarquía española del siglo XVII.. Madrid : Século XXI de España, 1982 ISBN 84-323-0446-8
- El Derecho penal de la Monarquía absoluta.
- El marco político de la desamortización en España.. Ariel 1989 ISBN 84-344-0704-3
- La venta de oficios en Indias (1492-1606).
- La tortura en España. Estudios históricos.
- Gobierno e instituciones en la España del antiguo régimen.
- El reparto competencial en la jurisprudencia del Tribunal Constitucional.
- Códigos y constituciones (1808-1978).
- Manual de Historia del Derecho Español.
- A orillas del estado. (Obra póstuma).
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Las manifestaciones más multitudinarias en España publicado por El Mundo el 13 de marzo de 2004.
- ↑ Las mayores manifestaciones publicado en El País el 24 de xaneiro de 2000.
- ↑ Jon Bienzobas, condenado a 30 años por el asesinato de Tomás y Valiente.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Francisco Tomás y Valiente |
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Antonio Linage Conde (2001): "Francisco Tomás y Valiente (1932-1996) en la Historiografía Jurídica de España" - Revista Internacional d'Humanitats ; 4 (2001).
- Antonio Muñoz Molina (2001): "En recuerdo de Francisco Tomás y Valiente" - Artículo publicado originalmente en El País (15 de febreiro de 2001).
- La UIMP evoca a Tomás y Valiente como “referente de la democracia”. Homenaje al expresidente del Tribunal Constitucional asesinado por ETA en 1996. Elpais.com. 2 de setembro de 2011.
Predecesor: Manuel García Pelayo |
Presidente do Tribunal Constitucional 1986-1992 |
Sucesor: Miguel Rodríguez-Piñero |