Faustino Ande
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 3 de setembro de 1868  Caldas de Reis, España |
| Morte | 13 de febreiro de 1950 (81 anos) Vigo, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | sacerdote , escritor |
Faustino Ande García nado en Caldas de Reis o 3 de setembro de 1868 e finado en Vigo o 13 de febreiro de 1950 foi un sacerdote que tamén realizou algúns traballos literarios.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Carreira eclesiástica[editar | editar a fonte]
Seus pais eran modestos comerciantes da vila termal. Ingresou aos 13 anos no seminario de Santiago, onde cursou toda a súa formación eclesiástica. O 17 de setembro de 1892 recibiu a ordenación de presbítero e a súa primeira misa o 27 do mesmo mes.
En febreiro de 1893 foi nomeado capelán do Hospicio de Santiago; exerceu o cargo ata agosto de 1895 no que foi designado coadxutor da parroquia de San Xurxo da Coruña. Obtivo o grao de Licenciado en Teoloxía e Dereito Canónico. En outubro de 1896 trasládase á diocese tudense, onde foi nomeado vicerreitor e profesor de Lugares Teolóxicos e Historia Eclesiástica do Seminario de Tui, e en marzo de 1901 ocupa o posto de ecónomo da parroquia de Santa María de Vigo, da que tomou posesión definitiva como abade o 15 de decembro de 1904. En 1905 foi nomeado arcipreste da cidade de Vigo e do Val de Fragoso.
Nos 49 anos que permaneceu á fronte da parroquia de Santa María converteuse en testemuña e protagonista da historia viguesa. Entre outros actos salientables foi o encargado de bendicir o estadio de Balaidos na súa inauguración en 1928.[1]
Carreira literaria[editar | editar a fonte]
Como alumno do seminario de Santiago nas festas de San Tomé de 1891 e 1892 recitáronse poesías súas, tanto en castelán como en galego. En 1907 escribe a letra da muiñeira Mozos e mozas á que puxo música o organista de Santa María, José Torres Creo.[2] Esta obra estreouna o orfeón do Círculo Católico de Vigo, entidade da que firmara a acta fundacional en 1904 o propio Ande xunto a outros socios. En 1909 promoveu a subscrición popular para a compra dun novo órgano para a igrexa, que vai construír o organista Lope Alberdi,[3] instrumento que levantou grande expectación na época e que se expuxo na Exposición Rexional de 1909 en Santiago de Compostela. En 1910 nomeárono membro correspondente da Real Academia Galega.[4]
Recoñecementos[editar | editar a fonte]
En 1942, ano en que conmemorou as súas vodas de ouro sacerdotais, como proba de afecto e premio ao seu intenso labor realizado durante tanto tempo, o Concello nomeouno fillo adoptivo de Vigo.[1]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 CALDASDEREISYSALGADO (13 de xaneiro de 2022). "El sacerdote caldense Faustino Ande, testigo y protagonista de la historia viguesa. Bendijo el estadio de Balaídos el día de su inauguración en 1928". caldasdereisysalgado.wordpress.com (en castelán). Consultado o 19 de febreiro de 2023.
- ↑ Abreu Fernández 2002, p. 47
- ↑ "Lope Alberdi Recalde". museovirtualdelorgano.com (en castelán). Consultado o 19 de febreiro de 2023.
- ↑ "Membros correspondentes". Real Academia Galega.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Abreu Fernández, Pablo (2022). "José Torres Creo (1874-1939), compositor e organista de Santa María de Vigo: unha aproximación desde as fontes hemerográficas" (PDF). Glaucopis. Boletín do Instituto de Estudos Vigueses (27): 46–47. ISSN 1135-1810.
- González Martín, Gerardo (2016). "Ande García, Faustino". Diccionario de Vigueses (1875-1945) I. Pontevedra: Deputación de Pontevedra. pp. 53–54.