Deng Xiaoping

Deng Xiaoping
	;
Nome orixinal	(zh-hans) 邓小平
Biografía
Nacemento	22 de agosto de 1904 ; Guanganzhou (en)
Morte	19 de febreiro de 1997 (92 anos); Pequín, República Popular da China
Causa da morte	párkinson
Membro do Comité Permanente do Politburó do Partido Comunista da China
	21 de xullo de 1977 – 2 de novembro de 1987
Membro do Comité Permanente do Politburó do Partido Comunista da China
	xaneiro de 1975 – abril de 1976
Membro do Comité Permanente do Politburó do Partido Comunista da China
	28 de setembro de 1956 – marzo de 1967
Vice-primeiro-ministro da República Popular da China (pt)
	; ← Lin Biao o Lin Piao – Wan Li (pt) →
Chairman of Central Military Commission of People's Republic of China (en)
	; ← sen valor – Jiang Zemin →
Presidente da Comisión Militar Central do Partido Comunista Chinés
	; ← Hua Guofeng – Jiang Zemin →
Presidente do Comité Nacional da Conferencia Política Consultiva do Pobo Chinés
	; ← Zhou Enlai – Deng Yingchao (pt) →
Líder político da República Popular da China (pt)
	; ← Hua Guofeng – Jiang Zemin →
Datos persoais
País de nacionalidade	República Popular da China (1949–1997); República da China (1912–1949); Dinastía Qing (1904–1912)
Grupo étnico	Pobo han
Relixión	Ateísmo
Educación	Moscow Sun Yat-sen University (en) ; Universidade Comunista dos Trabalhadores do Oriente (pt)
Actividade
Ocupación	político , xornalista , diplomático
Partido político	Partido Comunista de China (1924–1997); Kuomintang (1924–1927)
Movemento	Abertura econômica da China (pt)
Lingua	Lingua chinesa
Carreira militar
Rama militar	Exército Popular de Liberación
Rango militar	Comandante en xefe
Conflito	Segunda guerra sino-xaponesa
Familia
Cónxuxe	Zhuo Lin (1939–1997); Jin Weiying (1931–1939); Zhang Xiyuan (1928–1929)
Fillos	Deng Pufang (en) ; () Zhuo Lin; Deng Rong (en) ; () Zhuo Lin; Deng Nan (en) ; () Zhuo Lin; Deng Zhifang (en) ; () Zhuo Lin
Cronoloxía
18 de xaneiro de 1992-21 de febreiro de 1992	Viagem de Deng Xiaoping ao Sul (pt)
	Premios (1978, 1992) Financial Times Person of the Year (en) ; estratego do Exército Popular de Liberación ;
	Sinatura

Este artigo amosa escritos chineses. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

Deng Xiaoping (en chinés tradicional: 鄧小平; en chinés simplificado: 邓小平; pinyin: Dèng Xiǎopíng; Wade-Giles: Teng Hsiao-p'ing) (Escuchar) (axuda · info), nado en Guang'an, Sichuan o 22 de agosto de 1904 e finado en Pequín o 19 de febreiro de 1997 foi un político chinés, máximo líder da República Popular da China dende 1978 ata os últimos anos da súa vida.

Baixo o seu liderado, a República Popular da China emprendeu as reformas económicas de liberalización da economía socialista^[1] que permitiron a este país acadar unhas altas cotas de crecemento económico.^[2] Fronte a estes éxitos na economía, Deng exerceu un poder de marcado carácter autoritario, e o seu papel foi decisivo na represión violenta das protestas da praza de Tian'anmen en 1989.

Membro do Partido Comunista da China dende os seus anos de estudo en Francia e na Unión Soviética, Deng converteuse nun dos dirixentes máis importantes do partido durante a época de Mao Zedong. Porén, a súa proximidade ideolóxica ao entón presidente da República Popular Liu Shaoqi, fixo del un dos albos da Revolución Cultural e Deng e Liu foron acusados de dereitistas e contrarrevolucionarios. Apartado da cúpula do poder durante eses anos, Deng volveu ao primeiro plano da actividade política trala morte de Mao, impoñéndose finalmente ao sucesor deste, Hua Guofeng, na loita polo poder. A diferenza do seu antecesor, as súas aparicións públicas foron escasas.

Durante os últimos anos da súa vida, Deng non ocupaba ningún cargo político e, aqueixado de párkinson, apenas podía seguir os asuntos de estado. Con todo, seguiu a ser considerado o líder supremo da China ata a súa morte.

Legado[editar | editar a fonte]

Deng Xiaoping foi considerado ata a súa morte o líder supremo da China, e mesmo despois da súa desaparición, o Partido Comunista seguiu a grandes trazos as políticas que Deng puxera en marcha. O seu sucesor Jiang Zemin cedeu o poder a outro dirixente tamén achegado a Deng, o expresidente da República Popular da China Hu Jintao.

Segundo os seus partidario, baixo o liderado de Deng, a China, con máis de mil millóns de habitantes, iniciou unha época de desenvolvemento económico sen precedentes. A pesar dos problemas sociais que se derivaron das reformas económicas, consideran que as súas políticas sacaron da pobreza absoluta centos de millóns de chineses e situaron a China no camiño de converterse nunha das superpotencias económicas do mundo.

Fronte a estes éxitos no desenvolvemento económico e social da China, Deng Xiaoping foi criticado pola súa forma de goberno autoritaria e polo seu papel no uso da forza contra os manifestantes da praza de Tiananmen en 1989. Non obstante, algúns analistas consideran que o estilo de goberno de Deng foi máis humano e altruísta có do seu predecesor Mao Zedong e a diferenza de Mao, Deng non promoveu o culto á súa persoa.

Xunto a estas visións positivas da figura histórica de Deng Xiaoping tamén houbo analistas de ideoloxía marxista que criticaron o abandono da ortodoxia comunista e a introdución de políticas económicas capitalistas. Así, responsabilizan a Deng de arrebatar aos traballadores e campesiños o control do Estado para deixalo en mans dos grandes burócratas e empresarios.

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Harvey, D. Breve historia del neolibealismo, (2005), Ediciones Akal, 2007, ISBN 978-84-460-2517-7. p. 3
↑ Mau, Michael Y. M.; Marsh, Susan H. (eds.). China in the Era of Deng Xiaoping: A Decade of Reform (en inglés). Books.google.ca. Consultado o 3-1-2018.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Yang, Benjamin: Deng. A political biography. Nova York 1998 (ISBN 1-56324-722-4).
Evans, Richard: Deng Xiaoping and the Making of Modern China. Nova York 1994 (ISBN 0-14-026747-6).
Spence, Jonathan D: The Search for Modern China, Nova York 1999 (ISBN 0-393-97351-4)

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

People's Daily: Deng Xiaoping (en inglés)

[1] Harvey, D. Breve historia del neolibealismo, (2005), Ediciones Akal, 2007, ISBN 978-84-460-2517-7. p. 3

[2] Mau, Michael Y. M.; Marsh, Susan H. (eds.). China in the Era of Deng Xiaoping: A Decade of Reform (en inglés). Books.google.ca. Consultado o 3-1-2018.

[1]

[2]

v c e Comunismo
Conceptos básicos	Filosofía marxista Economía marxista Materialismo histórico Plusvalía Modo de produción Loita de clases Sociedade sen clases Internacionalismo proletario Antiimperialismo Autoxestión Revolución mundial
Aspectos	Estado comunista Partido Comunista Revolución comunista Simboloxía comunista Historia do comunismo
Variantes	Marxismo Leninismo Marxismo-leninismo Trotskismo Maoísmo Socialismo con características chinesas Luxemburgismo Titismo Stalinismo Castrismo Guevarismo Hoxhaismo Khrushchevismo Comunismo indio Đilasismo Rankovićismo Comunismo de esquerda Comunismo concellista Comunismo anarquista Eurocomunismo Comunismo mundial Comunismo puro Nacionalcomunismo Comunismo primitivo Comunismo científico Sociedade harmoniosa Lista de partidos comunistas
Internacionais	Liga dos Comunistas Primeira Internacional Segunda Internacional Terceira Internacional Cuarta Internacional
Líderes individuais	Gracchus Babeuf Karl Marx Friedrich Engels Piotr Kropotkin Rosa Luxemburg Karl Liebknecht Antonio Gramsci Vladimir Lenin Lev Trotski Iosif Stalin Mikhail Gorbachev Mao Zedong Deng Xiaoping Ho Chi Minh Josip Broz Tito Che Guevara Enver Hoxha M. N. Roy
Temas relacionados	Mundo Comunista Poscomunismo Anticomunismo Críticas ao comunismo Críticas ao papel do partido comunista Anticapitalismo Guerra fría Centralismo democrático Ditadura do proletariado Esquerda política Nova clase Nova esquerda Proletarios de todos os países, xuntádevos!