A civilización dos antigos gregos tivo unha influencia enorme sobre a lingua, política, sistemas educativos, filosofía, ciencia e as artes, dando lugar ao Renacemento da Europa Occidental e rexurdiu de novo durante varios movementos "neoclásicos" durante os séculos VIII e XIX en Europa e en América.
Das rocas da montaña brotan varios mananciais que forman distintas fontes. Unha das fontes máis coñecidas é a fonte Castalia, rodeada dun bosque de loureiros consagrados a Apolo.
A lenda e a mitoloxía contan que no monte Parnaso ao carón dunha fonte reuníanse algunhas divindades deusas menores do canto, chamadas musas, xunto coas ninfas das fontes, chamadas náyades. Nestas reunións Apolo tocaba a lira e as divindades cantaban.
Homero (en grego antigo Ὅμηρος Hómēros; c.século VIII a. C.), é o suposto autor das obras literarias máis antigas coñecidas en Europa, os poemas orais épicos a Ilíada e a Odisea. Considerado o pai da cultura grega, foi o primeiro gran poeta grego que consagrou o xénero, ademais consérvanse del a épica menor cómica Batrachomyomachia (literalmente:"A batalla das ras e dos ratos») e os corpus dos himnos homéricos.
É difícil establecer con certeza se Homero foi un individuo histórico ou unha identidade construída, e se é o autor das dúas célebres epopeas que son os alicerces da literatura occidental. Todo isto é o tratado na cuestión homérica. Malia isto, numerosas vilas xónicas (Quíos, Esmirna, Cime ou mesmo Colofón) dispútanse a orixe do aedo. Por outra banda, a tradición individualízao ó atribuírlle que era cego.