Leopoldo de Hohenzollern-Sigmaringen
.png)  | |
| Nome orixinal | (de) Leopold Stephan Karl Anton Gustav Eduard Tassilo Fürst von Hohenzollern |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 22 de setembro de 1835 Krauchenwies |
| Morte | 8 de xuño de 1905 (69 anos) Berlín |
Membro da Câmara dos Lordes da Prússia (pt)  | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Hohenzollern-Sigmaringen |
| Relixión | Catolicismo |
| Actividade | |
| Ocupación | político |
| Lingua | Lingua alemá |
| Carreira militar | |
| Rango militar | Xeneral |
| Conflito | Guerra franco-prusiana |
Familia | |
| Familia | Casa de Hohenzollern-Sigmaringen (pt) |
| Cónxuxe | Antónia de Bragança (1861–1905) |
| Fillos | Guilherme de Hohenzollern-Sigmaringen (pt) , Fernando I de Romanía, Prince Karl Anton of Hohenzollern (en) |
| Pais | Carlos Antônio de Hohenzollern-Sigmaringen (pt) e Josefina de Baden (pt) |
| Irmáns | Prince Anton of Hohenzollern-Sigmaringen (en) , Carol I de Romanía, Frederico de Hohenzollern-Sigmaringen (pt) , Maria Luísa de Hohenzollern-Sigmaringen (pt) e Estefanía de Hohenzollern-Sigmaringen |
 | |
  | |
Leopoldo de Hohenzollern-Sigmaringen, nado en Krauchenwies o 22 de setembro de 1835 e finado en Berlín, 8 de xuño de 1905, foi un príncipe prusiano e xefe da rama Hohenzollern-Sigmaringen, da Casa de Hohenzollern, que xogou un papel importante na política do poder europeo.
Biografía[editar | editar a fonte]
Os seus pais eran Carlos Antonio e Xosefina Frederica de Baden. Leopoldo foi pai do rei Fernando I de Romanía e avó de Carlos I de Romanía.
Tras a Revolución de 1868 contra Isabel II de España, Leopoldo foi candidato a ocupar o trono de España, a proposta do xeneral Prim. Esta oferta foi apoiada polo Primeiro Ministro prusiano Otto von Bismarck, pero rexeitada polo Emperador Napoleón III de Francia.[1]
En España, ao difundirse a noticia de que Leopoldo era candidato á coroa, empezóuselle a chamar Leopoldo Olé-Olé si me elixen por mor da difícil pronuncia do seu apelido para os españois.[2][3]
Leopoldo foi forzado a rexeitar a oferta do trono español, e debido á demanda insistente do goberno francés e o chamamento da Telegrama de Ems o resultado foi a Guerra Franco-Prusiana en 1870, que supuxo a caída do emperador francés e a chegada da Terceira República Francesa.
Matrimonio e fillos[editar | editar a fonte]
En 1861 o príncipe Leopoldo casou coa Infanta Antonia de Portugal, filla de María II de Portugal e do seu consorte, Fernando II. Con ela tivo tres fillos:
- Príncipe Guillerme (1864-1927), quen o sucedería como Príncipe de Hohenzollern.
- Príncipe Fernando (1865-1927), quen sería coroado Rei de Romanía.
- Príncipe Carlos Antonio (1868-1919). Pai de Carlos I de Romanía.
Devanceiros[editar | editar a fonte]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Història, Batxillerat, crèdits 1, 2 i 3. Brúixola. ISBN 84-8304-117-0.
- ↑ "La república relámpago".
- ↑ "Castro-Aznar: corbatas y telegramas" (PDF).
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Leopoldo de Hohenzollern-Sigmaringen  |
| Predecesor: Carlos Antonio |
Príncipe de Hohenzollern 1885-1905 |
Sucesor: Príncipe Guillerme |
| Predecesor: Carlos Antonio |
Príncipe de Hohenzollern-Sigmaringen (titular) Príncipe de Hohenzollern-Hechingen (titular) 1885-1905 |
Sucesor: Príncipe Guillerme |
