Philip Glass

Philip Glass
	;
Biografía
Nacemento	(en) Philip Morris Glass ; 31 de xaneiro de 1937 (87 anos); Baltimore, Estados Unidos de América
Datos persoais
País de nacionalidade	Estados Unidos de América
Relixión	Budismo e xudaísmo
Educación	Escola Juilliard (1956–1959); Universidade de Chicago - filosofía, matemáticas (1952–); Fontainebleau Schools (en) ; Instituto Peabody (pt)
Actividade
Ocupación	compositor , libretista , compositor de bandas sonoras , pianista , ator coadjuvante (pt)
Período de actividade	1964 -
Membro de	Academia Estadounidense das Artes e as Letras ; Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos ; Sociedade Filosófica Estadounidense
Xénero artístico	Ópera, Sinfonía, Dixieland (pt) e Música minimalista
Profesores	Nadia Boulanger, Vincent Persichetti (pt) , William Bergsma (pt) e Darius Milhaud
Alumnos	Antonio Pinto (pt)
Lingua	Lingua inglesa
Instrumento	Piano, baixo e Batería
Selo discográfico	Virgin Records
Obra
	Obras destacables (1994) La Belle et la Bête (en) ; (1996) Symphony No. 4 (en) ; (1997) Monsters of Grace (pt) ; (2005) Symphony No. 7 (en) ;
Familia
Cónxuxe	JoAnne Akalaitis
Fillos	Juliet Glass (en) , Marlowe Glass (en)
	Premios (2015) Glenn Gould Prize (en) ; (2012) Praemium Imperiale; (2003) BAFTA de melhor banda sonora (pt) , premiado polo traballo The Hours; Premio James Parks Morton Interfaith; cabaleiro da orde das Artes e as Letras; Programa Fulbright; Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias ;
Páxina web	philipglass.com

Philip Morris Glass, nado en Baltimore o 31 de xaneiro de 1937,^[1] é un compositor clásico estadounidense. Está considerado un dos compositores máis influentes do século XX.^[2]^[3]^[4] A súa música é descrita a miúdo como música minimalista, xunto coa obra doutros grandes minimalistas como La Monte Young, Terry Riley e Steve Reich.^[5]

Glass rexeitou o selo de "minimalista", describíndose no seu canto como un compositor de "música con estruturas repetitivas".^[6] Malia que as súas primeiras obras musicais comparten moitas características co que se considera acotío como "minimalista", a súa música evolucionou moito estilisticamente.^[7]^[8] El descríbese a si mesmo como "clasicista", destacando por ser estudoso de harmonía e contrapunto de compositores como Franz Schubert, Johann Sebastian Bach e Wolfgang Amadeus Mozart con Nadia Boulanger.^[9]

Glass fundou o seu propio conxunto musical, o Philip Glass Ensemble, co cal toca o piano, escribe óperas, obras de teatro, sinfonías, concertos, obras solistas, música de cámara e bandas sonoras. Tres das súas bandas sonoras foron nomeadas ós Premios Oscar.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

É un compositor moi prolífico, producindo moitos traballos entre óperas, sinfonías, concertos, bandas sonoras para filmes e outros traballos en colaboración con outros músicos. Ten dous fillos e actualmente reside no estado de Nova York nos Estados Unidos e na provincia da Nova Escocia no Canadá. É defensor da causa tibetana.^[10]

Galardóns e nomeamentos[editar | editar a fonte]

Premios Mestre Mateo[editar | editar a fonte]

Ano	Categoría	Filme	Resultado
2012	Mellor música orixinal	O Apóstolo	Gañador

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Biography.com (ed.). "Philip Glass Biography – Facts, Birthday, Life Story". Consultado o 29 de marzo de 2013.
↑ Naxos Classical Music Spotlight podcast: Philip Glass Heroes Symphony
↑ "The Most Influential People in Classical and Dance". New York Magazine. 8 de maio de 2006. Consultado o 10 de novembro de 2008.
↑ O'Mahony, John (24 de novembro de 2001). "The Guardian Profile: Philip Glass". The Guardian (Londres). Consultado o 10 de novembro de 2008.
↑ Richardson, John (1999), Singing Archaeology: Philip Glass's Akhnaten, University Press of New England, p. 21
↑ "Biography". Arquivado dende o orixinal o 04 de agosto de 2013. Consultado o 10 de novembro de 2008.
↑ Smith, Ethan. "Is Glass Half Empty?". New York Magazine. Consultado o 10 de novembro de 2008.
↑ Smith, Steve (23 de setembro de 2007). "If Grant Had Been Singing at Appomattox". The New York Times.
↑ McKoen, Belinda (28 de xuño de 2008). "The Sound of Glass". The Irish Times. Consultado o 10 de novembro de 2008.
↑ Biografía de Philip Glass Arquivado 04 de agosto de 2013 en Wayback Machine. na súa web oficial (en inglés).

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Páxina persoal de Philip Glass (en inglés).
Looking Glass (en inglés).

[1] Biography.com (ed.). "Philip Glass Biography – Facts, Birthday, Life Story". Consultado o 29 de marzo de 2013.

[2] Naxos Classical Music Spotlight podcast: Philip Glass Heroes Symphony

[3] "The Most Influential People in Classical and Dance". New York Magazine. 8 de maio de 2006. Consultado o 10 de novembro de 2008.

[4] O'Mahony, John (24 de novembro de 2001). "The Guardian Profile: Philip Glass". The Guardian (Londres). Consultado o 10 de novembro de 2008.

[5] Richardson, John (1999), Singing Archaeology: Philip Glass's Akhnaten, University Press of New England, p. 21

[bio-6] "Biography". Arquivado dende o orixinal o 04 de agosto de 2013. Consultado o 10 de novembro de 2008.

[7] Smith, Ethan. "Is Glass Half Empty?". New York Magazine. Consultado o 10 de novembro de 2008.

[appomattox-8] Smith, Steve (23 de setembro de 2007). "If Grant Had Been Singing at Appomattox". The New York Times.

[9] McKoen, Belinda (28 de xuño de 2008). "The Sound of Glass". The Irish Times. Consultado o 10 de novembro de 2008.

[biograh-10] Biografía de Philip Glass Arquivado 04 de agosto de 2013 en Wayback Machine. na súa web oficial (en inglés).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]