Ver o código fonte de "Sistema solar"

{{1000}}
{{1000 artigos icona título|materia=Cultura científica}}

[[Ficheiro:Solar System true color.jpg|upright=2|miniatura|dereita|Planetas do sistema solar.]]
O '''sistema solar'''<ref>{{DRAG|sistema}}</ref> é o conxunto de corpos celestes na [[galaxia]] chamada [[Vía Láctea]], que desenvolven os seus movementos en torno ao [[Sol]]. Inclúe os [[planeta]]s como corpos principais, o Sol e outros corpos celestes como [[asteroide]]s, [[cometa]]s e [[satélite]]s. Outro xeito de consideralo é como a zona na que o Sol é a estrela de influencia predominante, se ben este segundo concepto abrangue unha zona de extensión moito maior, na que se supón que existen moitos corpos descoñecidos ata o momento, incluíndo a [[Nube de Oort]], considerada como o berce dos cometas.

O sistema solar [[Formación e evolución do sistema solar|formouse hai uns 4600 millóns de anos]],<ref>[http://www.bbc.co.uk/mundo/noticias/2013/09/130924_ciencia_luna_edad_mas_joven_np.shtml "La Luna es 100 millones de años más joven de lo que se estimaba"], artigo en ''BBC Mundo'', 1 de agosto de 2014 {{es}}</ref> a partir do [[colapso gravitatorio]] dunha [[nube molecular]] interestelar xigante. O material residual orixinou un [[disco circunestelar]] protoplanetario no que tiveron lugar os procesos físicos que levaron á formación dos planetas. A inmensa maioría (99,86%) da [[masa solar|masa do sistema solar]] está embutida no Sol, coa maior parte da [[masa de Xúpiter|masa restante]] contida no planeta [[Xúpiter]]. Os catro planetas do [[Sistema Solar #Sistema Solar Interior|sistema interno]]—[[Mercurio (planeta)|Mercurio]], [[Venus]], [[Terra]] e [[Marte]]—son [[planeta terrestre|planetas terrestres]], estando compostos principalmente por [[rocha]]s e [[metal]]. Os catro [[planeta xigante|planetas xigantes]] do [[Sistema Solar #Sistema Solar Exterior|sistema exterior]] son substancialmente máis grandes e máis masivos que os terrestres. Os dous [[Lista de obxectos do sistema solar en equilibrio hidrostático|máis grandes]], Xúpiter e [[Saturno]], son [[Xigante gasoso|xigantes gasosos]], e están compostos principalmente por [[hidróxeno]] e [[helio ]]; os dous seguintes, [[Urano]] e [[Neptuno]], son [[xigante de xeo|xigantes de xeo]], estando compostos principalmente por substancias [[volatilidade (química)|volátiles]] con puntos de fusión relativamente altos, en comparación co hidróxeno, helio, [[auga]], [[amoníaco]] e [[metano]]. Os oito planetas teñen case [[Órbita circular|órbitas circulares]] que se atopan preto do plano da [[Translación da Terra|órbita da Terra]], chamada [[eclíptica]].

Hai un número descoñecido de [[planeta anano|planetas ananos]] ademais de pequenos e innumerables [[Corpo menor do Sistema Solar|corpos]] orbitando arredor do Sol.{{refn |Segundo as [[Redefinición de planeta do 2006|definicións do IAU]] ([[Unión Astronómica Internacional]]), os obxectos que orbitan ao redor do Sol clasifícanse dinámica e fisicamente en tres categorías: ''planetas'', ''planetas ananos'' e ''corpos menores do Sistema Solar''.
* Un [[planeta]] é calquera corpo que orbita ao redor do Sol cuxa [[masa]] é suficiente para que a [[gravidade]] o levara a unha forma (case) [[Esfera|esférica]] e que ten [[Dominancia orbital|limpa a súa veciñanza inmediata]] de todos os obxectos máis pequenos. Segundo esta definición, o Sistema Solar ten oito planetas: Mercurio,  Venus, a Terra, Marte, Xúpiter, Saturno,  Urano e  Neptuno. Debido a que non limpou a súa veciñanza doutros obxectos do [[cinto de  Kuiper]],  Plutón non se axusta a esta definición.<ref name="FinalResolution"/> 
* Un [[planeta anano]] é un corpo que orbita ao redor do Sol e que é o suficientemente masivo como para ser case esférico pola súa propia gravidade, pero que non eliminou os obxectos [[planetesimal|planetesimais]] da súa veciñanza e tampouco é un satélite.<ref name="FinalResolution"/> Os planetas ananos son considerados planetas por algúns planetólogos pero non pola IAU.<ref name=planetarysociety>{{cite web |first=Emily |last=Lakdawalla |author-link=Emily Lakdawalla |display-authors=etal |url=https://www.planetary.org/worlds/what-is-a-planet |title=What Is A Planet? |website=The Planetary Society |data=21 de abril de 2020 |data-acceso=12 de xuño do 2022 |archive-date=22 January 2022 |archive-url=https://web.archive.org/web/20220122142140/https://www.planetary.org/worlds/what-is-a-planet }}</ref> A IAU recoñeceu outros catro corpos do Sistema Solar como planetas ananos: [[Ceres (planeta anano)|Ceres]], [[Haumea (planeta anano)|Haumea]], [[Makemake]] e [[Eris (planeta anano)|Eris]].<ref name=name>{{cite web |title=Pluto and the Developing Landscape of Our Solar System |website=Unión Astronómica Internacional |url=https://www.iau.org/public/themes/pluto/ |data-acceso=12 de xuño do 2022 |data-arquivo=30 de xaneiro de 2016 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160130022141/http://www.iau.org/public/themes/pluto/ }}</ref><ref>{{cite web|title=IAU Planet Definition Committee |first=Ron |last=Ekers |publisher=Unión Astronómica Internacional |url=http://www.iau.org/public_press/news/release/iau0601/newspaper/ |data-acceso=12 de xuño do 2022 |archive-url=https://web.archive.org/web/20090603001603/http://www.iau.org/public_press/news/release/iau0601/newspaper/ |data-arquivo=3 de xuño de 2009 }}</ref> Outros obxectos [[Planeta anano#Planetas ananos máis probables|comúnmente aceptados como planetas ananos]] inclúen [[225088 Gonggong|Gonggong]], [[Sedna]], [[90482 Orcus|Orcus]] e [[Quaoar]]. En referencia a Plutón, outros planetas ananos que orbitan na [[#rexión trans-neptuniana|rexión trans-neptuniana]] chámanse ás veces "plutoides".<ref name="IAU0804">{{cite news|data=3 de xuño de 2009 |title=Plutoid chosen as name for Solar System objects like Pluto |publisher=[[Unión Astronómica Internacional]] |location=Paris |url=http://www.iau.org/public_press/news/release/iau0804 |data-acceso=12 de xuño do 2022 |archive-url=https://web.archive.org/web/20080613121232/http://www.iau.org/public_press/news/release/iau0804/ |data-arquivo=3 de xuño de 2009 }}</ref> aínda que este termo se usa poucas veces. 
* Os obxectos restantes que orbitan arredor do Sol coñécense como [[Corpo menor do Sistema Solar|pequenos corpos do Sistema Solar]].<ref name="FinalResolution">{{cite web
 | title=Resolutions B5 and B6: 'Definition of a Planet in the Solar System' and 'Pluto'
 | website=Resolutions adopted at the General Assemblies
 | editorial=Unión Astronómica Internacional
 | ano=200
 | url=https://www.iau.org/static/resolutions/Resolution_GA26-5-6.pdf
 | data-acceso=12 de xuño do 2022
 | data-arquivo=6 de xaneiro de 2018
 | archive-url=https://web.archive.org/web/20180106125750/https://www.iau.org/static/resolutions/Resolution_GA26-5-6.pdf
 }}</ref> |name=footnoteB |group=lower-alpha}}
Seis dos planetas principais, os seis planetas ananos máis grandes posibles e moitos dos corpos máis pequenos están orbitados por [[satélite natural|satélites naturais]], comunmente chamados "lúas" despois da [[Lúa]]. Dous satélites naturais, a lúa de Xúpiter [[Ganímedes (lúa)|Ganímedes]] e a lúa de Saturno [[Titán (lúa)|Titan]], son máis grandes pero non máis masivos que Mercurio, o planeta terrestre máis pequeno, e a lúa de Xúpiter [[Calisto (lúa)|Calisto]] é case igual de grande. Cada un dos planetas xigantes e algúns corpos máis pequenos están rodeados por [[Anel planetario|aneis planetarios]] de xeo, po e lúas. O [[cinto de asteroides]], que se atopa entre as órbitas de Marte e Xúpiter, contén obxectos compostos por rocha, metal e xeo. Máis aló da órbita de Neptuno atópanse o [[cinto de Kuiper]] e o [[disco disperso]], que son poboacións de obxectos compostos principalmente por xeo e rocha.

Nos confíns do Sistema Solar atópase unha clase de planetas menores chamados [[obxecto separado|obxectos separados]]. Hai un gran debate sobre cantos obxectos deste tipo haberá.<ref name="Grundy2019">{{cite journal
 |first1=W. M. |last1=Grundy
 |first2=K. S. |last2=Noll
 |first3=M. W. |last3=Buie
 |first4=S. D. |last4=Benecchi
 |first5=D. |last5=Ragozzine
 |first6=H. G. |last6=Roe
 |title=The Mutual Orbit, Mass, and Density of Transneptunian Binary Gǃkúnǁʼhòmdímà ({{mp|(229762) 2007 UK|126}})
 |url=http://www2.lowell.edu/~grundy/abstracts/2019.G-G.html
 |website=Icarus
 |doi=10.1016/j.icarus.2018.12.037
 |data=decembro de 2018
 |archive-url= https://web.archive.org/web/20190407045339/http://www2.lowell.edu/~grundy/abstracts/preprints/2019.G-G.pdf
 |data-arquivo=7 de abril de 2019 |volume=334 |pages=30–38
 |data-acceso=13 de xuño do 2022
 }}</ref> Algúns destes obxectos son o suficientemente grandes como para terse redondeado baixo a súa propia gravidade e, polo tanto, ser clasificados como planetas ananos. Os astrónomos xeralmente aceptan uns nove obxectos como planetas ananos: o asteroide {{Pa|Ceres}}, os obxectos do cinto de Kuiper [[Plutón]], {{Pa|Orcus}}, {{Pa|Haumea}}, [[Quaoar]] e {{Pa|Makemake}}, e os [[Obxecto transneptuniano|obxectos transneptunianos]]: [[225088 Gonggong|Gonggong]], {{Pa|Eris}} e [[Sedna]].<ref group="lower-alpha" name="footnoteB" /> Diversas aglomeracións de corpos pequenos, como os [[cometa]]s, os [[Centauro (astronomía)|centauros]] e as [[nube de po interplanetaria|nubes de po interplanetarias]], viaxan libremente entre as rexións do Sistema Solar.

O [[vento solar]] é un fluxo de [[Partícula subatómica|partículas]] cargadas que flúe cara o exterior desde o Sol, crea unha rexión similar a unha burbulla de [[medio  interplanetario]] no [[medio  interestelar]] coñecida como [[heliosfera]]. A [[Heliosfera#Heliopausa|heliopausa]] é o punto no que a presión do vento solar é igual á presión oposta do medio  interestelar; esténdese ata o bordo do disco disperso. A [[nube de  Oort]], que se cre que é a fonte dos [[cometas de período longo]], tamén pode existir a unha distancia aproximadamente mil veces maior que a  heliosfera. O Sistema Solar atópase no [[brazo de  Orión]], a 26.000 anos luz do [[Centro galáctico|centro]] da [[galaxia]] da [[Vía Láctea]] que contén a maioría das estrelas visibles no [[ceo nocturno]]. As [[lista de estrelas máis próximas|estrelas máis próximas]] están dentro da chamada [[burbulla local]], a máis próxima e [[Proxima Centauri]], a 4,2441 anos luz.

== Descubrimento e exploración ==
{{Véxase tamén|Historia da astronomía}}
Durante milleiros de anos, a humanidade, cunha poucas excepcións notables, non recoñeceu a existencia do Sistema Solar. A xente cría que a [[Terra]] estaba inmóbil no centro do universo e era categoricamente diferente aos obxectos divinos ou etéreos que se movían a través do ceo. Aínda que o filósofo grego [[Aristarco de Samos]] especulou cunha reordenación heliocéntrica do cosmos, [[Nicolao Copérnico]] foi o primeiro en desenvolver un sistema heliocéntrico matematicamente preditivo.<ref>{{Cita publicación periódica|título= The astronomical system of Copernicus|autor=WC Rufus|xornal=[[Popular Astronomy (US magazine)|Popular Astronomy]]|volume=31|páxina=510|data= 1923 |bibcode=1923PA.....31..510R}}</ref><ref>{{cita libro |título=Copernicus, Darwin, & Freud: revolutions in the history and philosophy of science |url=https://archive.org/details/copernicusdarwin00wein |nome=Friedel |apelido=Weinert |editor=[[Wiley-Blackwell]] |data=2009 |páxina=[https://archive.org/details/copernicusdarwin00wein/page/n29 21] |isbn=978-1-4051-8183-9}}</ref> 

Os seus sucesores do [[século XVII]], [[Galileo Galilei]], [[Johannes Kepler]] e [[Isaac Newton]], desenvolveron un entendemento da [[física]] que levou á aceptación gradual da idea de que a Terra movíase ao redor do [[Sol]] e que os planetas estaban gobernados polas mesmas leis físicas que gobernaban a Terra. Ademais, a invención do [[telescopio]] levou ao descubrimento de novos planetas e satélites. En tempos recentes, melloras no telescopio e o uso de naves non tripuladas permitiron a investigación de fenómenos xeolóxicos, como montañas e cráteres, e fenómenos meteorolóxicos estacionais, como nubes, tormentas de po e casquetes de xeo noutros planetas.

==Estrutura e composición==
A palabra ''solar'' significa "pertencente ao Sol", que deriva da palabra [[Lingua latina|latina]] ''sol''.<ref>{{cite web | title=solar (adj.) | website=Online Etymology Dictionary | url=https://www.etymonline.com/word/solar | data-acceso=13 de xuño do 2022 }}</ref> O Sol é o membro gravitacional dominante do Sistema Solar, e o seu sistema planetario mantense nun estado de evolución lenta e relativamente estable seguindo órbitas illadas [[Enerxía de cohesión gravitacional|gravitacionalmente]] arredor do Sol.<ref>{{cite journal | title=Chaos and stability of the solar system | last1=Malhotra | first1=R. | last2=Holman | first2=Matthew | last3=Ito | first3=Takashi | journal=Proceedings of the National Academy of Sciences | volume=98 | issue=22 | pages=12342–12343 | date=October 2001 | doi=10.1073/pnas.231384098 | pmid=11606772 | pmc=60054 | bibcode=2001PNAS...9812342M }}</ref>

=== Orbitas ===
{{Imaxe múltiple
| posición_táboa             = dereita
| dirección         = vertical
| foto1            = Solar system orrery inner planets.gif
| ancho1 = 200
| foto2            = Solar system orrery outer planets.gif
| ancho2 = 200
| pé            = Animacións dos [[planeta interior|planetas interiores]]s e [[Planeta exterior|planetas exteriores]] do Sistema Solar orbitando; esta última animación é 100 veces máis rápida que a primeira. Xúpiter está tres veces máis lonxe do Sol que Marte.
| total_width       = 200
}}
Os planetas e outros obxectos grandes en órbita arredor do Sol atópanse preto do plano da órbita terrestre, coñecido como eclíptica. Os obxectos xeados máis pequenos, como os cometas, orbitan con frecuencia en ángulos significativamente maiores con respecto a este plano.<ref name="Levison2003">{{cita xornal
| last1 = Levison | first1 = H.F. | author-link = Harold F. Levison |last2=Morbidelli |first2=A.
 | title = The formation of the Kuiper belt by the outward transport of bodies during Neptune's migration
| xornal = [[Nature]]
| volume = 426 | pages = 419–421
| data = 27 Nde novembro de 2003 | doi = 10.1038/nature02120 | pmid = 14647375
| issue = 6965|bibcode = 2003Natur.426..419L}}</ref><ref>{{cita xornal|title=From the Kuiper Belt to Jupiter-Family Comets: The Spatial Distribution of Ecliptic Comets|first1=Harold F. |last1=Levison |first2=Martin J. |last2=Duncan |xornal=[[Icarus (xornal)|Icarus]]|data=1997|pages=13–32|doi=10.1006/icar.1996.5637 |issue=1|volume=127|bibcode=1997Icar..127...13L}}</ref> A maioría dos planetas do Sistema Solar teñen sistemas secundarios propios, sendo orbitados por satélites naturais chamados lúas. Moitos dos satélites naturais máis grandes están en [[Acoplamento de marea|rotación síncrona]], cunha cara permanentemente orientada cara ao seu proxenitor. Os catro planetas xigantes teñen aneis planetarios, finas bandas de partículas diminutas que os orbitan ao unísono.<ref name="bennett_4.5">{{cite book |last1=Bennett |first1=Jeffrey O. |title=The Cosmic Perspective |url=https://archive.org/details/isbn_9780134874364_9 |last2=Donahue |first2=Megan |last3=Schneider |first3=Nicholas |last4=Voit |first4=Mark |date=2020 |publisher=Pearson |isbn=978-0-134-87436-4 |edition=Ninth |location=Hoboken, NJ |chapter=4.5 Orbits, Tides, and the Acceleration of Gravity |oclc=1061866912 |author-link2=Megan Donahue}}</ref>

Como resultado da [[Formación e evolución do Sistema Solar|formación do Sistema Solar]], os planetas e a maioría dos outros obxectos orbitan arredor do Sol na mesma dirección que o Sol está a xirar. É dicir, en sentido contrario ás agullas do reloxo, visto desde enriba do polo norte da Terra.<ref>{{cite magazine | last = Grossman | first = Lisa | title = Planet found orbiting its star backwards for first time | magazine = New Scientist | data = 13 de agosto de 2009 | url = https://www.newscientist.com/article/dn17603-planet-found-orbiting-its-star-backwards-for-first-time.html | data-acceso = 14 de xuño do 2022 | data-arquivo = 1 de xullo de 2012 | archive-url = https://www.webcitation.org/68pMAVkl1?url=http://www.newscientist.com/article/dn17603-planet-found-orbiting-its-star-backwards-for-first-time.html}}</ref> AAinda que aai excepcións, como a do [[Cometa Halley]].<ref>{{Cite web |title=OAA computing section circular |publisher=Oriental Astronomical Association |url=http://www.oaa.gr.jp/~oaacs/nk/nk866.htm |first=Syuichi |last=Nakano |date=2001 |data-acceso=14 de xuño do 2022 |data-arquivo=21 de setembro de 2019 |archive-url=https://web.archive.org/web/20190921103057/http://www.oaa.gr.jp/~oaacs/nk/nk866.htm}}</ref> A maioría das lúas máis grandes orbitan arredor dos seus planetas en dirección [[Movemento retrógrado e prógrado|prógrada]], coincidindo coa rotación planetaria; A lúa de Neptuno [[Tritón (lúa)|Tritón]] é a máis grande en orbitar no sentido oposto, [[Movemento retrógrado e prógrado|retrógrado]].<ref>{{Cita xornal |last1=Agnor |first1=Craig B. |last2=Hamilton |first2=Douglas P. |data=maio de 2006 |title=Neptune's capture of its moon Triton in a binary–planet gravitational encounter |url=https://www.nature.com/articles/nature04792 |xornal=[[Nature]] |language=en |volume=441 |issue=7090 |pages=192–194 |doi=10.1038/nature04792 |pmid=16688170 |bibcode=2006Natur.441..192A |issn=1476-4687 |data-acceso=14 de xuño do 2022 |data-arquivo=15 de abril de 2022 |archive-url=https://web.archive.org/web/20220415081402/https://www.nature.com/articles/nature04792 }}</ref> A maioría dos obxectos máis grandes xiran arredor dos seus propios eixes na dirección prograda en relación á súa órbita, aínda que a rotación de Venus é retrógrada.<ref>{{Cite book |last=Gallant |first=Roy A. |url=https://www.worldcat.org/oclc/6533014 |title=National Geographic Picture Atlas of Our Universe |date=1980 |publisher=National Geographic Society |isbn=0-87044-356-9 |editor-last=Sedeen |editor-first=Margaret |edition=1st |location=Washington, D.C. |pages=82 |oclc=6533014 |data-acceso=14 de xuño do 2022 |data-arquivo=20 April 2022 |archive-url=https://web.archive.org/web/20220420161217/https://www.worldcat.org/title/national-geographic-picture-atlas-of-our-universe/oclc/6533014 }}</ref>

Para unha boa primeira aproximación, as [[leis de Kepler]] do movemento planetario describen as órbitas dos obxectos arredor do Sol.<ref name=":0">{{Cite book |last1=Frautschi |first1=Steven C. |title=The Mechanical Universe: Mechanics and Heat |title-link=The Mechanical Universe |last2=Olenick |first2=Richard P. |last3=Apostol |first3=Tom M. |last4=Goodstein |first4=David L. |date=2007 |publisher=Cambridge University Press |isbn=978-0-521-71590-4 |edition=Advanced |location=Cambridge [Cambridgeshire] |oclc=227002144 |author-link=Steven Frautschi |author-link3=Tom M. Apostol |author-link4=David L. Goodstein}}</ref>{{Rp|433–437}} Estas leis estipulan que cada obxecto viaxa ao longo dunha [[elipse (xeometría)|elipse]] co Sol nun [[foco (xeometría)|foco]], o que fai que a distancia do corpo ao Sol varíe ao longo do seu ano. A aproximación máis próxima dun corpo ao Sol chámase ''[[perihelio]]'', mentres que o seu punto máis afastado do Sol chámase ''[[afelio]]).''.<ref name=":8">{{Cite book |last1=Feynman |first1=Richard P. |title=The Feynman Lectures on Physics, Volume 1 |title-link=The Feynman Lectures on Physics |last2=Leighton |first2=Robert B. |last3=Sands |first3=Matthew L. |date=1989 |publisher=Addison-Wesley Pub. Co |isbn=0-201-02010-6 |location=Reading, Mass. |oclc=531535 |author-link=Richard Feynman |author-link2=Robert B. Leighton |author-link3=Matthew Sands}}</ref>{{Rp|9-6}} As órbitas dos planetas son case circulares, pero moitos cometas, asteroides e obxectos do cinto de Kuiper seguen órbitas altamente elípticas. As leis de Kepler só explican a influencia da gravidade do Sol sobre un corpo en órbita, non as atraccións gravitatorias de diferentes corpos uns sobre os outros. A escala de tempo humana, estas perturbacións adicionais pódense explicar usando [[modelo numérico do Sistema Solar|modelos numéricos]],<ref name=":8" />{{Rp|9-6}} pero o sistema planetario pode cambiar caóticamente ao longo de miles de millóns de anos.<ref>{{cite journal | title=Chaos in the Solar System | last1=Lecar | first1=Myron | last2=Franklin | first2=Fred A. | last3=Holman | first3=Matthew J. | last4=Murray | first4=Norman J. | journal=Annual Review of Astronomy and Astrophysics | volume=39 | pages=581–631 | date=2001 | doi=10.1146/annurev.astro.39.1.581 | arxiv=astro-ph/0111600 | bibcode=2001ARA&A..39..581L}}</ref>

O [[momento angular]] do Sistema Solar é unha medida da cantidade total do momento orbital e [[Momento angular|rotacional]] que posúen todos os seus compoñentes en movemento.<ref>{{cite book | title=Introduction to the Maths and Physics of the Solar System | first=Lucio | last=Piccirillo | date=2020 | page=210 | isbn=9780429682803 | publisher=CRC Press | url=https://www.google.com/books/edition/Introduction_to_the_Maths_and_Physics_of/W0jpDwAAQBAJ?gbpv=1&pg=PA210 }}</ref> Aínda que o Sol domina o sistema en masa, só representa preto do 2% do momento angular.<ref name="Marochnik1995">{{cite conference | isbn=0-937707-93-7 |last1=Marochnik |first1=L. |last2=Mukhin |first2=L. | title = Is Solar System Evolution Cometary Dominated? | book-title = Progress in the Search for Extraterrestrial Life | date = 1995| series = Astronomical Society of the Pacific Conference Series | volume = 74 | editor = Shostak, G.S. | page = 83 | bibcode = 1995ASPC...74...83M}}</ref><ref>{{Cite journal | last1 = Bi | first1 = S. L. | last2 = Li | first2 = T. D. | last3 = Li | first3 = L. H. | last4 = Yang | first4 = W. M. | title = Solar Models with Revised Abundance | doi = 10.1088/2041-8205/731/2/L42 | journal = The Astrophysical Journal | volume = 731 | issue = 2 | pages = L42 | year = 2011 |arxiv = 1104.1032 |bibcode = 2011ApJ...731L..42B }}</ref> Os planetas, dominados por Xúpiter, representan a maior parte do resto do momento angular debido á combinación da súa masa, órbita e distancia ao Sol, cunha contribución posiblemente significativa dos cometas.<ref name="Marochnik1995" />

=== Composición ===
A estrutura xeral das rexións [[Cartografía|cartografiadas]] do Sistema Solar consiste no Sol, catro planetas interiores máis pequenos rodeados por un cinto de asteroides na súa maioría rochosos e catro planetas xigantes rodeados polo cinto de Kuiper con obxectos na súa maioría xeados. Ás veces, os astrónomos dividen informalmente esta estrutura en rexións separadas. O Sistema Solar interior inclúe os catro planetas terrestres e o cinto de asteroides. O Sistema Solar exterior está máis aló dos asteroides, incluíndo os catro planetas xigantes.<ref>{{cite web |title=The Solar System |url=http://www.nineplanets.org/overview.html |data-acceso=14 de xuño do 2022  |website=Nine Planets |data-arquivo=17 de outubro de 2000 |archive-url=https://web.archive.org/web/20001017191001/http://www.nineplanets.org/overview.html}}</ref> Desde o descubrimento do cinto de Kuiper, as partes máis externas do Sistema Solar considéranse unha rexión distinta formada polos obxectos máis aló de Neptuno.<ref>{{cite web |last=Alexander |first=Amir |data=2006 |title=New Horizons Set to Launch on 9-Year Voyage to Pluto and the Kuiper Belt |url=http://www.planetary.org/news/2006/0116_New_Horizons_Set_to_Launch_on_9_Year.html |archive-url=https://web.archive.org/web/20060222080327/http://www.planetary.org/news/2006/0116_New_Horizons_Set_to_Launch_on_9_Year.html |data-arquivo=22 de febreiro de 2006 |data-acceso=14 de xuño do 2022 |website=The Planetary Society}}</ref>

O compoñente principal do Sistema Solar é o Sol, unha [[Formación estelar#Formación de estrelas de pouca e moita masa|estrela de pouca masa]] que contén o 99,86% da masa coñecida do sistema solar e que o domina gravitacionalmente.<ref>{{cite journal |last=Woolfson |first=M. |data=2000 |title=The origin and evolution of the solar system |journal=[[Astronomy & Geophysics]] |volume=41 |issue=1 |pages=1.12–1.19 |bibcode=2000A&G....41a..12W |doi=10.1046/j.1468-4004.2000.00012.x }}</ref> Os catro corpos orbitais máis grandes do Sol son os planetas xigantes que representan o 99% da masa restante, sendo Xúpiter e Saturno xuntos máis do 90%. Os obxectos restantes do Sistema Solar (incluíndo os catro planetas terrestres, os planetas ananos, as lúas, os [[asteroide]]s e os cometas) comprenden en conxunto menos do 0,002% da masa total do Sistema Solar.{{refn |A masa do Sistema Solar, excluíndo o Sol, Xúpiter e Saturno, pódese determinar sumando todas as masas calculadas dos seus obxectos máis grandes e utilizando cálculos aproximados para as masas da nube de Oort (estimadas en aproximadamente 3 masas terrestres).<ref>{{cite arXiv |title=Origin and dynamical evolution of comets and their reservoirs |first=Alessandro |last=Morbidelli |date=2005 |eprint=astro-ph/0512256 }}</ref> o cinto de Kuiper (estimado en aproximadamente 0,1 masa terrestre)<ref name="Delsanti-Beyond_The_Planets">{{cite web |data=2006 |first1=Audrey |last1=Delsanti |first2=David |last2=Jewitt |title=The Solar System Beyond The Planets |work=Institute for Astronomy, University of Hawaii |url=http://www.ifa.hawaii.edu/faculty/jewitt/papers/2006/DJ06.pdf |data-acceso=15 de xuño do 2022|archive-url = https://web.archive.org/web/20070129151907/http://www.ifa.hawaii.edu/faculty/jewitt/papers/2006/DJ06.pdf |data-arquivo = 29 de xaneiro de 2007}}</ref> e o cinto de asteroides (estimado en 0,0005 masa terrestre)<ref name=Krasinsky2002>{{cite journal |author-link=Georgij A. Krasinsky |first1=G. A. |last1=Krasinsky |last2=Pitjeva |first2=E. V. |last3=Vasilyev |first3=M. V. |last4=Yagudina |first4=E. I. |bibcode=2002Icar..158...98K |title=Hidden Mass in the Asteroid Belt |journal=[[Icarus (xornal)|Icarus]] |volume=158 |issue=1 |pages=98–105 |date=July 2002 |doi=10.1006/icar.2002.6837|author2-link=Elena V. Pitjeva }}</ref> para un total, redondeado para arriba, de ~37 masas terrestres, ou o 8,1% da masa en órbita arredor do Sol. Coas masas combinadas de Urano e Neptuno (~31 masas terrestres) restadas, as ~6 masas terrestres restantes de material comprenden o 1,3% da masa total en órbita.|name=footnoteD|group=lower-alpha}}

O Sol está composto por aproximadamente un 98% de hidróxeno e helio,<ref>{{cite web
|title=The Sun's Vital Statistics
|url=http://solar-center.stanford.edu/vitalstats.html
|publisher=Stanford Solar Center
|data-acceso=15 de xuño do 2022
|data-arquivo=14 de outubro de 2012
|archive-url=https://www.webcitation.org/6BOkQXma3?url=http://solar-center.stanford.edu/vitalstats.html
}}, citing {{cite book
|last=Eddy
|first=J.
|title=A New Sun: The Solar Results From Skylab
|url=https://history.nasa.gov/SP-402/contents.htm
|publisher=[[NASA]]
|date=1979
|page=37
|id=NASA SP-402
|data-acceso=15 de xuño do 2022
|data-arquivo=30 de xullo de 2021
|archive-url=https://web.archive.org/web/20210730024856/https://history.nasa.gov/SP-402/contents.htm
}}</ref> do mesmo xeito que Xúpiter e Saturno.<ref>{{cite web
 |url          = http://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/saturnfact.html
 |title        = Saturn Fact Sheet
 |publisher    = NASA
 |last         = Williams
 |first        = David R.
 |data-acceso   = 15 de xuño do 2022
|data         = 7 de setembro de 2006
|archive-url  = https://web.archive.org/web/20110804224236/http://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/saturnfact.html
 |data-arquivo = 4 de agosto det 2011
 |df           = dmy-all
}}</ref><ref name="Williams-Jupiter">{{cite web |url=https://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/jupiterfact.html |title=Jupiter Fact Sheet |first=David R. |last=Williams |data=23 de decembro de 2021 |data-acceso=15 de xuño do 2022 |website=NASA Goddard Space Flight Center |data-arquivo=22 de xaneiro de 2018 |archive-url=https://web.archive.org/web/20180122180353/https://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/jupiterfact.html }}</ref> Existe un  gradiente de composición no Sistema Solar, creado pola [[Presión de radiación|presión do calor e da luz]] do Sol primitivo; aqueles obxectos máis próximos ao Sol, que se ven máis afectados pola calor e a presión da luz, están compostos por elementos con puntos de [[Fusión (física)|fusión]] elevados. Os obxectos máis afastados do Sol están compostos en gran parte de materiais con puntos de fusión máis baixos.<ref>{{cite book|title=Encyclopedia of the solar system|first1=Paul Robert |last1=Weissman|first2=Torrence V. |last2=Johnson|date=2007|page=[https://archive.org/details/encyclopediaofso0000unse_u6d1/page/615 615]|isbn=978-0-12-088589-3|publisher=Academic Press|url=https://archive.org/details/encyclopediaofso0000unse_u6d1/page/615}}</ref> O límite no Sistema Solar máis aló do cal esas substancias volátiles poderían fusionarse coñécese como [[liña de conxelación]], e atópase aproximadamente a cinco veces a distancia da Terra ao Sol.<ref name="Mumma">{{Cite journal | last1 = Mumma | first1 = M. J. | last2 = Disanti | first2 = M. A. | last3 = Dello Russo | first3 = N. | last4 = Magee-Sauer | first4 = K. | last5 = Gibb | first5 = E. | last6 = Novak | first6 = R. | doi = 10.1016/S0273-1177(03)00578-7 | title = Remote infrared observations of parent volatiles in comets: A window on the early solar system | url = https://archive.org/details/sim_advances-in-space-research_2003-06_31_12/page/2563 | journal = Advances in Space Research | volume = 31 | issue = 12 | pages = 2563–2575 | year = 2003 |bibcode = 2003AdSpR..31.2563M }}</ref>

Os obxectos do Sistema Solar interno están compostos principalmente por materiais rochosos,<ref name="Podolak Weizman et al. 1995">{{cite journal| doi = 10.1016/0032-0633(95)00061-5| last1 = Podolak| first1 = M.| last2 = Weizman| first2 = A.| last3 = Marley| first3 = M.| data=decembro de 1995 | title = Comparative models of Uranus and Neptune| url = https://archive.org/details/sim_planetary-and-space-science_1995-12_43_12/page/1517| journal = Planetary and Space Science| volume = 43| issue = 12| pages = 1517–1522| bibcode = 1995P&SS...43.1517P| ref = {{sfnRef|Podolak Weizman et al.|1995}}}}</ref> como os [[silicato]]s, o ferro ou o níquel.<ref name="Podolak Podolak et al. 2000">{{cite journal| doi = 10.1016/S0032-0633(99)00088-4| last1 = Podolak| first1 = M.| last2 = Podolak| first2 = J. I.| last3 = Marley| first3 = M. S.| data = febreiro de 2000| title = Further investigations of random models of Uranus and Neptune| journal = Planetary and Space Science| volume = 48| issue = 2–3| pages = 143–151| bibcode = 2000P&SS...48..143P| ref = {{sfnRef|Podolak Podolak et al.|2000}}| url = https://zenodo.org/record/998024| data-acceso = 25 de agosto de  2019| data-arquivo = 21 dedecembro de 2019| archive-url = https://web.archive.org/web/20191221231229/https://zenodo.org/record/998024}}</ref> Xúpiter e Saturno están compostos principalmente de gases con puntos de fusión extremadamente baixos e alta [[presión de vapor]], como hidróxeno, helio e [[neon]].<ref name="Podolak Podolak et al. 2000" /> Os xeos da auga, do metano, amoníaco, [[sulfuro de hidróxeno]] e [[dióxido de carbono]],<ref name="Podolak Weizman et al. 1995" /> teñen puntos de fusión de ata algúns centos de graos [[kelvin]].<ref name="Podolak Podolak et al. 2000" /> Pódense atopar como xeos, líquidos ou gases en varios lugares do Sistema Solar.<ref name="Podolak Podolak et al. 2000" /> As substancias xeadas comprenden a maioría dos satélites dos planetas xigantes, así como a maior parte de Urano e Neptuno (os chamados "[[xigantes de xeo]]") e os numerosos pequenos obxectos que se atopan máis aló da órbita de Neptuno.<ref name="Podolak Weizman et al. 1995" /><ref name=zeilik>{{cite book | page=[https://archive.org/details/astronomyevolvin0000zeil/page/240 240] | first=Michael |last=Zellik| title=Astronomy: The Evolving Universe | url=https://archive.org/details/astronomyevolvin0000zeil | edition=9th | date=2002 | publisher=[[Cambridge University Press]] | isbn=978-0-521-80090-7 | oclc=223304585}}</ref> Xuntos, os gases e os xeos denomínanse ''[[volátiles]]''.<ref name=Placxo>{{cite book|last1=Placxo|first1=Kevin W.|last2=Gross|first2=Michael|title=Astrobiology: a brief introduction|date=2006|publisher=[[JHU Press]]|page=66|isbn=978-0-8018-8367-5|url=https://books.google.com/books?id=2JuGDL144BEC&q=inventory%20volatiles%20hydrogen&pg=PA66|data-acceso=15 de xuño do 2022|data-arquivo=6 de agosto de 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210806141003/https://books.google.com/books?id=2JuGDL144BEC&q=inventory%20volatiles%20hydrogen&pg=PA66}}</ref>

=== Distancias e escalas ===
A [[unidade astronómica]] [UA] (150 000 000 km) sería a distancia da Terra ao Sol se a órbita do planeta fora perfectamente circulares.<ref>{{cite journal
 | title=The Astronomical Unit now
 | last=Standish | first=E. M.
 | journal=Transits of Venus: New Views of the Solar System and Galaxy, Proceedings of IAU Colloquium #196, Held 7–11 June 2004 in Preston, U.K.
 | editor-first=D. W. | editor-last=Kurtz
 | publication-place=Cambridge
 | publisher=Cambridge University Press
 | pages=163–179 | date=April 2005
 | volume=2004 | doi=10.1017/S1743921305001365 
 | bibcode=2005tvnv.conf..163S
}}</ref> A modo de comparación, o radio do Sol é de 0,0047 UA (700 000 km).<ref name=arxiv1203_4898>{{cite journal |first1=Marcelo |last1=Emilio |first2=Jeff R. |last2=Kuhn |first3=Rock I. |last3=Bush |first4=Isabelle F. |last4=Scholl |title=Measuring the Solar Radius from Space during the 2003 and 2006 Mercury Transits |arxiv=1203.4898 |bibcode=2012ApJ...750..135E |doi=10.1088/0004-637X/750/2/135 |volume=750 |issue=2 |journal=The Astrophysical Journal |page=135 |year=2012}}</ref>

Así, o Sol ocupa o 0,00001% (10 <sup>−5</sup> %) do volume dunha esfera cun raio do tamaño da órbita terrestre, mentres que o volume da Terra é aproximadamente unha millonésima (10 <sup>−6</sup> ) do Sol. Xúpiter, o planeta máis grande, está a 5,2 unidades astronómicas (780.000.000 km) do Sol e ten un radio de 71.000 km (0,00047 UA), mentres que o planeta máis afastado, Neptuno, está a 30 UA (4,5 × 10<sup>9</sup> km) do Sol.<ref name="Williams-Jupiter"/><ref>{{cite web |url=https://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/neptunefact.html |title=Neptune Fact Sheet |first=David R. |last=Williams |data=23 de decembro de 2021 |data-acceso=15 de xuño do 2022 |website=NASA Goddard Space Flight Center |data-arquivo=19 de novembro de2016 |archive-url=https://web.archive.org/web/20161119045252/http://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/neptunefact.html}}</ref>

Con algunhas excepcións, canto máis lonxe está un planeta ou cinto do Sol, maior é a distancia entre a súa órbita e a órbita do seguinte obxecto máis próximo ao Sol. Por exemplo,  Venus está aproximadamente 0,33  UA máis lonxe do Sol que Mercurio, mentres que Saturno está a 4,3  UA de Xúpiter e  Neptuno atópase a 10,5  UA de  Urano. Fixéronse intentos para determinar unha relación entre estas distancias orbitais, como a [[lei de Titius-Bode]]<ref>{{Cite journal |last=Jaki |first=Stanley L. |date=1 July 1972 |title=The Early History of the Titius-Bode Law |url=https://aapt.scitation.org/doi/abs/10.1119/1.1986734 |journal=American Journal of Physics |volume=40 |issue=7 |pages=1014–1023 |doi=10.1119/1.1986734 |bibcode=1972AmJPh..40.1014J |issn=0002-9505 |access-date=2 April 2022 |archive-date=20 April 2022 |archive-url=https://web.archive.org/web/20220420161227/https://aapt.scitation.org/doi/abs/10.1119/1.1986734 }}</ref> e o [[Mysterium Cosmographicum|modelo de Johannes Kepler]] baseado nos [[Sólido platónico|sólidos platónicos]],<ref>{{Cite journal |last=Phillips |first=J. P. |date=1965 |title=Kepler's Echinus |journal=Isis |volume=56 |issue=2 |pages=196–200 |doi=10.1086/349957 |issn=0021-1753 | jstor=227915}}</ref> pero os descubrimentos en curso invalidaron estas hipóteses.<ref name="Boss">{{cite magazine | last=Boss | first=Alan | date=October 2006 | title=Is it a coincidence that most of the planets fall within the Titius-Bode law's boundaries? | series=Ask Astro | magazine=Astronomy | volume=30 | issue=10 | page=70 | url=https://astronomy.com/magazine/ask-astro/2006/10/is-it-a-coincidence-that-most-of-the-planets-fall-within-the-titius-bode-laws-boundaries | access-date=2022-04-09 | archive-date=16 March 2022 | archive-url=https://web.archive.org/web/20220316135255/https://astronomy.com/magazine/ask-astro/2006/10/is-it-a-coincidence-that-most-of-the-planets-fall-within-the-titius-bode-laws-boundaries}}</ref>

Algúns [[modelo do Sistema Solar|modelos do Sistema Solar]] intentan transmitir as escalas relativas implicadas no Sistema Solar en termos humanos. Algúns son de pequena escala (e poden ser mecánicos -chamados [[planetario mecánico]]), mentres que outros esténdense por cidades ou áreas rexionais.<ref>{{cite web |last=Ottewell |first=Guy |date=1989 |title=The Thousand-Yard Model: or, Earth as a Peppercorn |url=http://www.noao.edu/education/peppercorn/pcmain.html |archive-url=https://web.archive.org/web/20160710065429/http://www.noao.edu/education/peppercorn/pcmain.html |data-arquivo=10 de xullo de 2016 |data-acceso=15  de xuño do 2022 |work=NOAO Educational Outreach Office}}</ref> O modelo a escala máis grande deste tipo e o [[Sistema solar sueco|sistema solar de Suecia]] que utiliza o [[Globen Arena|Ericsson Globe]] de [[Estocolmo]] de 110 metros como substituto do Sol e, seguindo a escala, Xúpiter é unha esfera de 7,5 metros que esta no [[Aeroporto de Estocolmo-Arlanda]], a 40&nbsp;km de distancia, mentres que o obxecto actual máis afastado, [[Sedna]], é unha esfera de 10&nbsp;cm que esta en [[Luleå]], a 912&nbsp;km de distancia.<ref>{{cite web|title=Tours of Model Solar Systems|url=http://internal.psychology.illinois.edu/~wbrewer/solarmodel.html|archive-url=https://web.archive.org/web/20110412124455/http://internal.psychology.illinois.edu/~wbrewer/solarmodel.html |data-arquivo=12 de abril de 2011|publisher=University of Illinois|data-acceso=15  de xuño do 2022}}</ref><ref name=Sedna>{{cite web|url=http://www.kuriren.nu/arkiv/2005/11/17/Lokalt/1510647/Lule%C3%A5-%C3%A4r-Sedna.aspx |title=Luleå är Sedna. I alla fall om vår sol motsvaras av Globen i Stockholm |publisher=Norrbotten Kuriren (in Swedish) |data-acceso=15 de xuño do 2022 |archive-url=https://web.archive.org/web/20100715074955/http://www.kuriren.nu/arkiv/2005/11/17/Lokalt/1510647/Lule%C3%A5-%C3%A4r-Sedna.aspx |data-arquivo=15 de xullo de 2010 }}</ref>

Se a distancia Sol-Neptuno se escalase a 100 metros, entón o Sol tería uns 3 cm de diámetro (aproximadamente dous terzos do diámetro dunha pelota de golf), os planetas xigantes terian todos menos de 3 mm e o [[Radio terrestre|diámetro da Terra]] xunto co dos outros planetas terrestres sería menor que unha [[pulga]] ou sexa menos de 0,3 mm nesta escala<ref>Ver, por exemplo, {{cita web | data=9 de xullo de 2004 | url=http://www.nasa.gov/audience/foreducators/5-8/features/F_Solar_System_Scale.html | title=Solar System Scale | work=NASA Educator Features | author=Office of Space Science | data-acceso=16 de xuño do 2022|data-arquivo=27 de agosto do 2016 | archive-url=https://web.archive.org/web/20160827184323/http://www.nasa.gov/audience/foreducators/5-8/features/F_Solar_System_Scale.html}}</ref>

== Obxectos do sistema solar ==
=== Estrela central ===
{{AP|Sol}}
[[Ficheiro:The Sun in white light.jpg|miniatura|upright|O Sol na súa cor branca verdadeira]]
O [[Sol]] é a [[estrela (astronomía)|estrela]] única e central do Sistema Solar e, con moito, o seu compoñente máis masivo; polo tanto é a estrela máis próxima á Terra e o astro con maior [[magnitude (astronomía)|brillo aparente]]. A súa gran masa (332.900 [[masa terrestre]]),<ref>{{cita web|title=Sun: Facts & Figures|publisher=NASA|url=http://solarsystem.nasa.gov/planets/profile.cfm?Object=Sun&Display=Facts&System=Metric |data-acceso=6 de abril do 2023|archive-url = https://web.archive.org/web/20080102034758/http://solarsystem.nasa.gov/planets/profile.cfm?Object=Sun&Display=Facts&System=Metric |archive-date = 2 January 2008}}</ref> que comprende o 99,86% de toda a masa do sistema solar,<ref name=Woolfson00>
{{Cite journal
 |last=Woolfson |first=M.
 |date=2000
 |title=The origin and evolution of the solar system
 |journal=[[Astronomy & Geophysics]]
 |volume=41 |issue=1 |page=12
 |bibcode=2000A&G....41a..12W
 |doi=10.1046/j.1468-4004.2000.00012.x
 }}</ref> produce temperaturas e densidades no seu [[núcleo solar|núcleo]] o suficientemente altas como para manter a fusión nuclear de hidróxeno en helio.<ref>{{cite book|last=Zirker|first=Jack B.|title=Journey from the Center of the Sun|url=https://archive.org/details/journeyfromcente0000zirk|data=2002|publisher=[[Princeton University Press]]|isbn=978-0-691-05781-1|pages=[https://archive.org/details/journeyfromcente0000zirk/page/120 120–127]}}</ref> Isto libera unha enorme cantidade de [[enerxía]], na súa maior parte [[enerxía radiante|irradiada]] ao [[espazo exterior|espazo]] en forma de [[radiación electromagnética]] que alcanza o seu máximo en [[Espectro visible|luz visible]].<ref>{{cita novas |url=http://www.universetoday.com/18689/color-of-the-sun/ |title=What Color is the Sun? |work=Universe Today |data-acceso=6 de abril do 2023 |archive-date=25 May 2016 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160525215525/http://www.universetoday.com/18689/color-of-the-sun/ }}</ref><ref>{{cite web |url=http://solar-center.stanford.edu/SID/activities/GreenSun.html |title=What Color is the Sun? |publisher=[[Universidade Stanford|Stanford]] Solar Center |data-acceso=6 de abril do 2023 |archive-date=30 de outubro de 2017 |archive-url=https://web.archive.org/web/20171030154449/http://solar-center.stanford.edu/SID/activities/GreenSun.html }}</ref> 

Como o Sol fusiona hidróxeno en helio no seu [[núcleo estelar|núcleo]], é unha estrela de secuencia principal. Máis concretamente, é unha [[anana amarela|estrela de secuencia principal de tipo G2]], onde a designación do tipo refírese á súa [[temperatura efectiva]]. As estrelas da secuencia principal máis quentes son máis luminosas. A temperatura do Sol é intermedia entre a da [[estrela de secuencia principal de tipo O|estrelas máis quentes]] e a das estrelas máis frías. As estrelas máis brillantes e quentes que o Sol son raras, mentres que as estrelas substancialmente máis tenues e frías, coñecidas como [[anana vermella|ananas vermellas]], constitúen preto do 75% das estrelas da [[Vía Láctea]].<ref name="bbcrd2013-04-11">{{cita web |url=https://www.bbc.co.uk/news/science-environment-21350899 |title=Exoplanets near red dwarfs suggest another Earth nearer |data=6 de febreiro de 2013 |first=Jason |last=Palmer |website=BBC News |data-acceso=16 de abril do 2023 |archive-date=29 de marzo de 2022 |archive-url=https://web.archive.org/web/20220329003631/https://www.bbc.co.uk/news/science-environment-21350899 }}</ref><ref>{{cita xornal|first1=Andrea |last1=Mejías |first2=Dante |last2=Minniti |first3=Javier |last3=Alonso-García |first4=Juan Carlos |last4=Beamín |first5=Roberto K. |last5=Saito |first6=Enrique |last6=Solano |title=VVVX near-IR photometry for 99 low-mass stars in the Gaia EDR3 Catalog of Nearby Stars |arxiv=2203.00786 |xornal=Astronomy & Astrophysics |ano=2022 |volume=660 |pages=A131 |doi=10.1051/0004-6361/202141759|bibcode=2022A&A...660A.131M }}</ref>

O Sol é unha [[poboación estelar|estrela de poboación I]]; ten unha maior abundancia de elementos máis pesados que o hidróxeno e o helio ("[[metalicidade|metais]]" en linguaxe astronómica) que as estrelas máis antigas de poboación II..<ref>{{Cita xornal |last1=van Albada |first1=T.S. |last2=Baker |first2=Norman |date=1973 |title=On the Two Oosterhoff Groups of Globular Clusters |xornal=[[The Astrophysical Journal]] |volume=185 |pages=477–498 |bibcode=1973ApJ...185..477V |doi=10.1086/152434 }}</ref> Os elementos máis pesados que o hidróxeno e o helio formáronse nos núcleos de estrelas antigas e en explosión, polo que a primeira xeración de estrelas tivo que morrer antes de que o [[universo]] puidese enriquecerse con estes átomos. As estrelas máis antigas conteñen poucos metais, mentres que as nadas máis tarde teñen máis. Crese que esta maior [[metalicidade]] foi crucial para que o Sol desenvolvese un [[sistema planetario]], xa que os planetas fórmanse a partir da acreción de "metais".<ref>{{Cita xornal |last=Lineweaver |first=Charles H. |date=9 March 2001 |title=An Estimate of the Age Distribution of Terrestrial Planets in the Universe: Quantifying Metallicity as a Selection Effect |xornal=[[Icarus (journal)|Icarus]] |volume=151 |issue=2 |pages=307–313 |arxiv=astro-ph/0012399 |bibcode=2001Icar..151..307L |doi=10.1006/icar.2001.6607 }}</ref>

A súa presenza ou a súa ausencia no ceo terrestre determinan o [[día]] e a [[noite]] e a enerxía que radia é aproveitada polos seres fotosintéticos, que constitúen a base da [[cadea trófica]], e polo tanto é a principal fonte de enerxía da vida. O Sol é unha estrela que se atopa na fase denominada [[secuencia principal]], cun tipo espectral G2, que se formou hai uns 5000 millóns de anos, e permanecerá na mesma fase aproximadamente outros 5000 millóns de anos.

A pesar de ser unha estrela mediana, é a única da que se pode apreciar a simple vista a súa forma circular, cun diámetro angular de 32' 35" de arco no [[perihelio]] e 31' 31" no [[afelio]], o que dá un diámetro medio de 32' 03". Casualmente, a combinación de tamaños e distancias do Sol e a Lúa respecto da Terra, fai que se vexan aproximadamente co mesmo tamaño aparente no ceo. Isto permite unha ampla gama de [[eclipse solar|eclipses solares]] distintos (totais, anulares ou parciais).

=== Planetas ===
Os planetas son corpos que xiran formando órbitas arredor da estrela, teñen suficiente masa para que a súa [[gravidade]] supere as forzas do corpo ríxido, de xeito que asuman unha forma en [[equilibrio hidrostático]] (practicamente esférica), e limparon a veciñanza da súa órbita de [[planetesimais]] ([[dominancia orbital]]).
[[Ficheiro:Planets2013.svg|miniatura|upright|O sol e os planetas (en [[Lingua galega|galego]]).]]
Os oito planetas do Sistema Solar son:
* [[Mercurio (planeta)|Mercurio]]
* [[Venus]]
* [[Terra]]
* [[Marte]]
* [[Xúpiter]]
* [[Saturno]]
* [[Urano]]
* [[Neptuno]]

Os planetas interiores son Mercurio, Venus, Terra e Marte, que teñen a súa superficie sólida. Os planetas exteriores son Xúpiter, Saturno, Urano e Neptuno, tamén denominados planetas gasosos porque conteñen nas súas atmosferas gases como o [[helio]], o [[hidróxeno]] e o [[metano]], e non se coñece con seguridade a estrutura da súa superficie.

O 24 de agosto de 2006, a [[Unión Astronómica Internacional]] (UAI) excluíu a Plutón como planeta do Sistema Solar e clasificouno como [[planeta anano]]. A principios do ano 2016 publicouse un estudo segundo o cal pode existir un noveno planeta no Sistema Solar, ao que se lle deu o nome provisorio de Phattie. Este estudo centrouse na explicación das órbitas de moitos dos obxectos do [[cinto de Kuiper]], que difiren moito coas órbitas que se calculan, incluídos obxectos ben coñecidos como Sedna. Xurdiu entón a idea da existencia dun obxecto descoñecido que perturbaba esas órbitas. Empregando modelos matemáticos realizáronse simulacións por ordenador e determinouse que o hipotético planeta tería unha órbita excéntrica a unha distancia de entre 700 e 200 [[unidade astronómica|UA]] do Sol, e tardaría uns dez ou vinte mil anos en dar unha volta.<ref name=eemEureka1>{{cita web|url=http://danielmarin.naukas.com/2016/01/20/estrechando-el-cerco-alrededor-del-planeta-x/| nome=Daniel |apelidos=Marín| título=Estrechando el cerco alrededor del Planeta X (no, no se ha descubierto un noveno planeta del sistema solar)| dataacceso=24-2-2016| data=20-1-2016| obra=Blog Eureka}}</ref><ref name=eemEureka3>{{cita web|url=http://danielmarin.naukas.com/2016/02/24/detectando-el-noveno-planeta-con-la-sonda-cassini| nome=Daniel|apelidos= Marín| título=Detectando el noveno planeta con la sonda Cassini| dataacceso=24-2-2016| data=22-1-2016| obra=Blog Eureka}}</ref>

=== Planetas ananos ===
Os planetas ananos son aqueles que, a diferenza dos planetas, non limparon a veciñanza da súa órbita. Os cinco [[planeta anano|planetas ananos]] do Sistema Solar, de menor a maior distancia respecto do Sol, son:
* [[Ceres (planeta anano)|Ceres]]
* [[Plutón]]
* [[Haumea (planeta anano)|Haumea]]
* [[Makemake (planeta anano)|Makemake]]
* [[Eris (planeta anano)|Eris]]

Pouco despois do seu descubrimento en 1930, Plutón foi clasificado como planeta pola [[Unión Astronómica Internacional]] (UAI). Porén, tralo descubrimento doutros grandes corpos, abriuse un debate co obxecto de reconsiderar esa decisión. O 24 de agosto de 2006, na XXVI Asemblea Xeral da UAI en [[Praga]], decidiuse que o número de planetas non se ampliase a doce, senón que debía reducirse de nove a oito, e creouse a nova categoría de "planeta anano", na que se incluiría a Plutón, xa que, por tratarse dun [[obxecto transneptuniano]] pertencente ao [[cinto de Kuiper]], non limpou a veciñanza da súa órbita de obxectos pequenos.

=== Grandes satélites do Sistema Solar ===
Algúns [[satélite natural|satélites]] son tan grandes que, se se atopasen orbitando directamente arredor do Sol, terían que clasificarse como planetas ou como planetas ananos. Os satélites do Sistema Solar que manteñen un [[equilibrio hidrostático]] son: a [[Lúa]] (satélite da Terra), [[Ío (lúa)|Ío]], [[Europa (lúa)|Europa]], [[Ganímedes (lúa)|Ganímedes]] e [[Calisto (lúa)|Calisto]] (satélites de Xúpiter), [[Titán (lúa)|Titán]], [[Tetis (lúa)|Tetis]], [[Dione (lúa)|Dione]], [[Rea (lúa)|Rea]], [[Iapeto (lúa)|Iapeto]], [[Mimas (lúa)|Mimas]] e [[Encélado (lúa)|Encélado]] (satélites de Saturno), [[Miranda (lúa)|Miranda]], [[Ariel (lúa)|Ariel]], [[Umbriel (lúa)|Umbriel]], [[Titania (lúa)|Titania]] e [[Oberón (lúa)|Oberón]] (satétites de Urano), [[Tritón (lúa)|Tritón]] (satélite de Neptuno) e [[Caronte (lúa)|Caronte]] (satélite de Plutón).

=== Corpos menores ===
[[Ficheiro:TheTransneptunians Size Albedo Color.svg|upright=1.5|miniatura|Planetas menores ou planetoides.]]
Un corpo menor do Sistema Solar é segundo a resolución da Unión Astronómica Internacional) do 22 de agosto de 2006, un obxecto astronómico que orbita arredor do Sol e que non é planeta, nin planeta anano, nin [[Satélite natural|satélite]]:
[[Ficheiro:NASA-JPL-Caltech - Double the Rubble (PIA11375) (pd).jpg|miniatura|Recreación artística do nacemento do Sistema Solar (NASA)]]

{{cita|Todos os outros obxectos [referido aos que no sexan nin planetas nin planetas ananos nin satélites], e que orbitan arredor do Sol, débense denominar colectivamente "corpos menores do Sistema Solar" (Small Solar-System Bodies).<br>Estes actualmente inclúen a maioría dos asteroides do Sistema Solar, a maioría dos obxectos transneptunianos (OTN), cometas e outros pequenos corpos.<ref name="IAUdef">[http://www.iau.org/public_press/news/detail/iau0603/ Resolucións da Asemblea Xeral do 2006 da UAI]</ref>}}

Segundo esta definición, son corpos menores do Sistema Solar, independentemente da súa órbita e composición, os [[asteroide]]s, os [[cometa]]s e os [[meteoroide]]s. Ademais, os corpos menores do Sistema Solar están agrupados en:
* [[cinto de asteroides]]
* [[obxecto transneptuniano|obxectos transneptunianos]] e [[cinto de Kuiper]]
* [[Nube de Oort]]

== Estudos sobre a existencia de vida no Sistema Solar ==
* [[Ecosfera]]

== Notas ==
{{Listaref|group=lower-alpha}}
;Referencias
{{listaref|30em}}

== Véxase tamén ==
{{Commonscat}}
{{Portal|Sistema Solar}}
=== Outros artigos ===
* [[Lista de asteroides]]
* [[Sonda Cassini-Huygens]]
* [[NASA]]
* [[Historia da Terra]]
* [[Formación e evolución do Sistema Solar]]
* [[Heliopausa]]
* [[Vento solar]]
* [[Quaoar]]

=== Ligazóns externas ===
* [http://www.nasa.gov/home/index.html?skipIntro=1 Nasa - National Aeronautics and Space Administration]{{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20130628081920/http://www.nasa.gov/home/index.html?skipIntro=1 |date=28 de xuño de 2013 }}
* [http://dmoz.org/World/Espa%c3%b1ol/Ciencia_y_tecnolog%c3%ada/Astronom%c3%ada/Sistema_Solar/ DMOZ - Open Directory Project - Sistema Solar]
* [http://www.michaelschultz.de/index_en.html Solar System] A interaktiv planets animation (145 zoom steps and time effects)
 
{{Sistema Solar}}
{{Control de autoridades}}

[[Categoría:Sistema solar| ]]
[[Categoría:Artigos que toda Wikipedia debería ter (Ciencia)]]