Ver o código fonte de "Radiación infravermella"

{{1000}}
[[Ficheiro:Ir girl.png|miniatura|Unha imaxe de pseudocor de luz infravermella (temperatura corporal).]]
A '''radiación infravermella'''<ref>{{DRAG|infravermella}}</ref> é un tipo de [[radiación electromagnética]] con [[lonxitude de onda]] maior que a da [[luz]] visible, pero menor que a das [[microonda]]s. O seu nome quere dicir "por debaixo do vermello", xa que o vermello é a [[cor]] de lonxitude de onda máis longa da luz visible, comprendida entre 700 [[nanómetro]]s ([[frecuencia]] 430&nbsp;[[Hertz|THz]]) e un [[milímetro]] (300&nbsp;[[Hertz|GHz]]).<ref>{{cita web|autor=Liew, S. C.  |url=http://www.crisp.nus.edu.sg/~research/tutorial/em.htm |título=Electromagnetic Waves |editor=Centre for Remote Imaging, Sensing and Processing |dataacceso=27 de outubro de 2006}}</ref>

No [[espectro electromagnético]], os infravermellos subdivídense en infravermellos curtos (0,7-5 [[µm]]), infravermellos medios (5-30&nbsp;µm) e infravermellos longos (30-1000&nbsp;µm). Mentres, esta clasificación non é precisa porque en cada área de utilización, se ten unha idea diferente dos límites dos diferentes tipos. Os infravermellos están asociados á [[calor]] porque os corpos na [[temperatura]] normal emiten [[radiación térmica]] no campo dos infravermellos. Malia que os [[vertebrados]] non poden percibir a radiación infravermella en forma de luz, si que a poden percibir como [[calor]] por unhas terminacións nerviosas especializadas da pel coñecidas como termorreceptores.<ref name=danno>Danno, K.; Mori, N.; Toda, K-I.; Kobayashi, T.; Utani, A. 2001: ''Near-infrared irradiation stimulates cutaneous wound repair: laboratory experiments on possible mechanisms''. Photodermatol. Photoimmunol. Photomed. 17: 261-265</ref>

== Historia ==
[[Ficheiro:William Herschel01.jpg|miniatura|dereita|A radiación infravermella foi descuberta en 1800 por William Herschel.]]
Os infravermellos foron descubertos en [[1800]] por [[William Herschel]], un [[astrónomo]] inglés de orixe [[Pobo alemán|alemá]]. Herschel colocou un [[termómetro]] de [[mercurio (elemento)|mercurio]] no espectro obtido por un prisma de cristal coa finalidade de medir a calor emitido por cada cor. Descubriu que a calor era máis forte ao lado do vermello do espectro, observando que alí non había luz. Esta foi a primeira experiencia que demostrou que a calor pode ser transmitida por unha forma invisible de luz. Porén, o termo "infravermello" non apareceu até finais do século XIX.<ref>{{cita publicación periódica|apelido=Herschel|nome=William|título=Experiments on the Refrangibility of the Invisible Rays of the Sun|publicación=Philosophical Transactions of the Royal Society of London|ano=1800|volume=90|páxinas=284–292|jstor=107057|doi=10.1098/rstl.1800.0015}}</ref><ref>{{cita web |url=http://coolcosmos.ipac.caltech.edu/cosmic_classroom/classroom_activities/herschel_bio.html |título=Herschel Discovers Infrared Light |editor=Coolcosmos.ipac.caltech.edu |dataacceso=8 de novembro de 2011 |urlarquivo=https://web.archive.org/web/20120225094516/http://coolcosmos.ipac.caltech.edu/cosmic_classroom/classroom_activities/herschel_bio.html |dataarquivo=25 de febreiro de 2012 |urlmorta=yes }}</ref>

== Localización no espectro electromagnético ==
A radiacióm infravermella forma parte do [[espectro electromagnético]], que inclúe todas as frecuencias das [[Radiación electromagnética|ondas electromagnétiques]], e ordénanse en función da frecuencia dos sinais e da súa [[lonxitude de onda]] de acordo co que se sinala na táboa seguinte:

{| class="wikitable"
|- bgcolor="#CCCCCC"
! Tipo de [[radiación]]
! [[Frecuencia]]
! [[Lonxitude de onda]]
|-
| [[Radiación ionizante|Ionizante]]
|align="center"| > 3000 THz
|align="center"| < 100&nbsp;nm
|-
| [[Radiación ultravioleta|Ultravioleta]] (UV)
|align="center"| 750 - 3000 THz
|align="center"| 100 - 400&nbsp;nm
|-
| [[Luz|Visible]]
|align="center"| 385 - 750 THz
|align="center"| 400 - 780&nbsp;nm
|-
| '''Infravermella (IV)'''
|align="center"| '''0,3 - 385 THz'''
|align="center"| '''0,78 - 1000&nbsp;µm'''
|-
| [[Microondas]]
|align="center"| 0,3 – 300&nbsp;GHz
|align="center"| 1 – 1000&nbsp;mm
|-
| [[Espectro radioeléctrico|Radiofrecuencias]] (RF)
|align="center"| 0,1 - 300&nbsp;MHz
|align="center"| 1 – 3000 m
|-
| [[Frecuencia extremadamente baixa]] (ELF)
|align="center"| 0 – 300&nbsp;Hz
|align="center"| = 5000&nbsp;km
|}

== Diferentes rexións da radiación infravermella ==
[[Ficheiro:Tree example Infrared and Light.gif|miniatura|Unha fotografía dunha árbore. Amósase alternativamente a imaxe tirada cunha luz infravermella e a tirada con luz visible.]]
Os obxectos emiten radiación infravermella ó longo de todo o espectro de lonxitude de onda, pero habitualmente os sensores son deseñados para detectar a radiación dentro dun intervalo de lonxitudes de onda, a banda infravermella adóitase dividir en diversas seccións.

=== Esquema da CIE ===
A [[Comisión Internacional da Iluminación]] (habitualmente coñecida como '''CIE''' por mor do seu nome [[Lingua francesa|francés]], ''Commission internationale de l'éclairage'') recomenda a división da radiación infravermella en tres bandas espectrais:<ref>{{Cita web |apelido=Henderson |nome=Roy |url=http://info.tuwien.ac.at/iflt/safety/section1/1_1_1.htm |título=Wavelength Considerations |editor=Instituts für Umform- und Hochleistungs |dataacceso=18 de outubro de 2007 |urlarquivo=https://web.archive.org/web/20071028072110/http://info.tuwien.ac.at/iflt/safety/section1/1_1_1.htm |dataarquivo=28 de outubro de 2007 |urlmorta=yes }}</ref>

* IR-A: 700&nbsp;nm–1400&nbsp;nm
* IR-B: 1400&nbsp;nm–3000&nbsp;nm
* IR-C: 3000&nbsp;nm–1&nbsp;mm

Outra división en bandas espectrais moi habitual en [[enxeñaría]] é esta:<ref name="Byrnes">{{Cita libro |apelido=Byrnes |nome=James |título=Unexploded Ordnance Detection and Mitigation |url=https://archive.org/details/unexplodedordnan00abry |editorial=Springer |data=2009 |páxinas=[https://archive.org/details/unexplodedordnan00abry/page/n29 21]–22 |isbn=9781402092527}}</ref>

* '''infravermella próxima''' (NIR ou IR-A), 0,75–1,4&nbsp;µm, definidos pola [[Absorción (óptica)|absorción]] en [[auga]] e empregado habitualmente na comunicación per [[fibra óptica]], grazas á pouca absorción en vidros de SiO<sub>2</sub>.
* '''infravermella media''' (MIR):
** infravermella de onda curta (SWIR ou IR-B), 1,4–3&nbsp;µm, a absorción en auga aumenta considerablemente a 1.450&nbsp;nm
** infravermella de onda media (MWIR ou IR-C), 3–8&nbsp;µm
** infravermella de onda longa (LWIR ou IR-C), 8–15&nbsp;µm
* '''infravermella afastada''' (FIR), 15–1.000&nbsp;µm

=== Esquema ISO 20473 ===
A [[Organización Internacional para a Estandarización]] (ISO) especificou na norma "ISO 20473:2007" o seguinte esquema:<ref>ISO 20473:2007</ref>

{| class="wikitable"
|-
! Designación
! text-align:center;"| Abreviación
! text-align:center;"| Lonxitude<br />de onda
|-
| Infravermella próxima
| style="text-align:center;"| NIR
| style="text-align:center;"| 0,78–3&nbsp;µm
|-
| Infravermella media
| style="text-align:center;"| MIR
| style="text-align:center;"| 3–50&nbsp;µm
|-
| Infravermella afastada
| style="text-align:center;"| FIR
| style="text-align:center;"| 50–1000&nbsp;µm
|}

=== Esquema de infravermellos nas telecomunicacións ===
[[Ficheiro:Fibreoptic.jpg|miniatura|Feixe de fibras ópticas.]]
Nas [[telecomunicacións]] baseadas na utilización da luz, a parte do espectro infravermello subdivídese aínda en máis bandas espectrais, en función da resposta de detectores, amplificadores, fontes e [[Fibra óptica|fibras ópticas]]:<ref>{{Cita web|apelido=Ramaswami |nome=Rajiv |ano=2002 |url=http://ieeexplore.ieee.org/iel5/35/21724/01006983.pdf |formato=PDF |título=Optical Fiber Communication: From Transmission to Networking |editor=IEEE |dataacceso=18 de outubro de 2006}}</ref>

{| class="wikitable"
|-
!Banda
!Descrición
!Lonxitude<br />de onda
|-
|Banda O
|Orixinal
|1260–1360&nbsp;nm
|-
|Banda E 
|Estendida 
|1360–1460&nbsp;nm
|-
|Banda S 
|Onda curta
|1460–1530&nbsp;nm
|-
|Banda C 
|Convencional
|1530–1565&nbsp;nm
|-
|Banda L 
|Onda longa
|1565–1625&nbsp;nm
|-
|Banda U 
|Onda ultralonga
|1625–1675&nbsp;nm
|}

A banda C é a predominante nas redes de telecomunicación de longa distancia. As bandas S e L baséanse en tecnoloxías pouco desenvolvidas e teñen pouca utilización.

Nas lonxitudes de onda adxacentes ás da luz visible e mesmo naquelas duns poucos [[micrómetro]]s, µm, os fenómenos asociados son esencialmente os mesmos que os da luz visible, malia que cómpre ter presente que a resposta dos materiais á luz visible non é en absoluto indicativo do comportamento que presentan diante da luz infravermella. Por exemplo, para lonxitudes de máis de 2 micrómetros, o [[vidro]] normal que atopamos ns nosas casas é [[Opacidade|opaco]], o mesmo pasa con moitos [[gas]]es, o que implica que haxa fiestras de absorción (intervalos de lonxitudes de onda) nas que o ar é opaco e, polo tanto, terá unha serie de frecuencias do [[Espectro visible|espectro solar]] que non nos chegan e non poderán ser observadas sobre a Terra. Entre 3 e 5 micrómetros hai unha fiestra que corresponde co pico de emisión de radiación infravermella dos corpos moi quentes, esta banda emprégase por exemplo nos sistemas de seguimento e busca de obxectivos dalgíns tipos de [[mísil]]es.

Pola contra, hai moitos materiais que os nosos [[ollo]]s son perfectamente opacos pero que son máis ou menos [[Transparencia (óptica)|transparentes]] nas lonxitudes de onda da radiación infravermella. Por exemplo, o [[silicio]] e o [[xermanio]] presentan unha opacidade tan reducida a estas lonxitudes de onda que son utilizados para a fabricación de [[Lente (óptica)|lente]]s e fibras ópticas (a atenuación que presentan é da orde de 0,2 [[Decibelio|dB]]/[[quilómetro|km]] no caso dunha lonxitude de onda de 1550&nbsp;nm). Ademais, moitos tipos de [[plástico]] sintético presentan unha boa transparencia a estas radiacións.

Para lonxitudes de onda máis grandes o comportamento aseméllase máis ó que atopamos no caso das [[Espectro radioeléctrico|ondas de radio]].

== Aplicacións dos raios infravermellos ==
=== Termografía ===
[[Ficheiro: Infrared dog.jpg|dereita|miniatura|250px|Can visto con raios infravermellos.]]
Os infravermellos son utilizados nos equipamentos de visión nocturna cando a cantidade de luz visible é insuficiente para ver os obxectos. A radiación é detectada e despois reflectida nunha tela. Os obxectos máis quentes se converten nos máis luminosos. Un uso moito común do infravermello é para efectuar comandos a distancia (telecomandos), preferibles ás [[ondas de radio]] por que non sofren interferencias doutras ondas electromagnéticas como. por exemplo, os sinais de televisión.

A radiación infravermella está asociada a miúdo coa [[calor]], xa que os obxectos a [[temperatura]] ambiente ou superior emiten radiación principalmente concentrada na banda da infravermella media. Iso permite empregar os infravermellos para determinar a temperatura de obxectos a distancia (se se coñece a [[emisividade]]). Esta técnica chámase [[termografía]] ou, no caso de obxectos moi quentes, [[pirometría]]. A termografía emprégase basicamente en aplicacións industriais e militares.

As [[Cámara térmica|cámaras térmicas]] detectan a radiación infravermella entre os 900 e os 14.000&nbsp;nm do espectro electromagnético (0,9 a 15&nbsp;µm) e producen imaxes. Tendo en conta que a radiación infravermella é emitida por todos os obxectos en función da súa temperatura, de acordo coa lei da radiación dun [[corpo negro]], a termografía fai posible “ver” a contorna coa iluminación visible ou sen ela. A cantidade de radiación que emite un obxecto medra coa temperatura, polo tanto, a termografía permite ver a variación da temperatura dos corpos, de aquí o seu nome.

=== Visión nocturna ===
Os infravermellos tamén se empregan nos equipos de [[visión nocturna]] cando a cantidade de [[luz visible]] é insuficiente para ver os obxectos.<ref name="how nightvision works">{{Cita web |título=How Night Vision Works |editor=American Technologies Network Corporation |url=http://www.atncorp.com/HowNightVisionWorks |dataacceso=2 de decembro de 2009 |data-arquivo=24 de agosto de 2015 |url-arquivo=https://web.archive.org/web/20150824223644/http://www.atncorp.com/hownightvisionworks |url-morta=yes }}</ref> Os dispositivos de visión nocturna funcionan por medio dun proceso que converte os [[fotón]]s da luz ambiente en electróns que son amplificados empregando métodos químicos e eléctricos e despois convertidos outra volta en luz visible,<ref name="how nightvision works"/> que se presenta nunha pantalla en forma de imaxes que poden ser monocromas, os obxectos máis quentes amósanse como os máis luminosos, ou tamén se pode empregar un sistema de falsas [[cor]]es para representar as diferentes temperaturas. A utilización de fontes de radiación infravermella permite aumentar a cantidade de luz ambiente que pode ser utilizada polos dispositivos de visión nocturna para xerar as imaxes, incrementando a visibilidade sen utilizar luz visible.<ref name="how nightvision works"/> Os aparellos de visión nocturna estendéronse entre os [[exército]]s de moitos países porque permiten as operacións militares durante a noite en mellores condicións de visibilidade dos obxectivos.

=== Comunicacións ===
[[Ficheiro:Mobile-infrared.jpeg|miniatura|Un teléfono móbil cun porto de comunicación por infravermellos de tipo IrDA. Por medio desta canle podemos intercambiar información entre o ordenador e o teléfono, teléfonos, imaxes, sons, etc.]]
A transmisión de datos a través da radiación infravermella tamén se emprega en aplicacións de comunicación a curta distancia, como por exemplo entre os [[ordenador]]es e os seus [[periférico]]s, ou entre os ordenadores e os [[Ordenador de peto|PDA]] ou os [[Teléfono móbil|teléfonos móbiles]]. Estes aparellos que incorporan este tipo de comunicación seguen polo xeral un estándar publicado pola ''Infrared Data Association'' ou [[IrDA]]. Outro uso moi común é o que fan os [[control remoto|controis remotos]], que empregan os infravermellos no canto de ondas de radio, xa que así non interfiren con outros sinais electromagnéticos como os sinais de televisión. Os infravermellos son axeitados para ser utilizados en interiores e en presenza das persoas, non traspasan as paredes e non poden interferir cos aparellos que poida haber noutras habitacións. Tanto os controis a distancia como os aparellos IrDA utilizan [[LED|díodos emisores de luz]] para xerar unha radiación infravermella que pasa por unha [[lente (óptica)|lente]] de plástico. Do lado do receptor hai un [[fotodíodo]] de silicio que converte a radiación infravermella que recibe nunha [[corrente eléctrica]], e que só responde ó sinal premendo o botón que crea o emisor, filtrando a radiación infravermella do ambiente, que cambia pouco a pouco.

A [[comunicación óptica]] a través do aire utilizando un [[láser]] de infravermellos é unha alternativa relativamente barata (especialmente se se compara co custo dunha ligazón de fibra óptica) para ligazóns de comunicacioós a áreas urbanas, estas ligazóns operan a máis de 4 xigabit/s (4000 Mbps).

Nas comunicacio¡óns a través de fibra óptica utilízanse láseres de infravermellos para conseguir a luz precisa para transmitir a información, a radiación utilizada acostuma a ser dunha lonxitude de onda a redor de 1330&nbsp;nm (se se quere acadar unha mínima [[Dispersión óptica|dispersión]]) ou 1550&nbsp;nm (para acadar unha mellor transmisión) no caso das fibras ópticas estándardes de silicio.

=== Quecemento ===
A radicación infravermella pode ser utilizada como unha fonte de calor. As súas aplicacións neste eido van dende a calefacción doméstica até sistemas para eliminar o [[xeo]] das ás dos [[avión]]s, pasando por quentadores especiais para o tratamento de [[fisioterapia]] ou os quentadores de alimentos. Tamén hai aplicacións no eido da [[industria]]: formación de plásticos, peche de contedores plásticos, soldadura de plásticos, etc.

=== Meteoroloxía ===
[[Ficheiro:Orkan Emma 29. Februar 2008 12-00 UTC.png|miniatura|esquerda|Fotografía de Europa na banda infravermella tomada polo [[Meteosat]] o 29 de febreiro de 2008.]]
Os [[Satélite meteorolóxico|satélites meteorolóxicos]] están equipados con escáneres que traballan na banda infravermella que permiten obter imaxes para determinar o espesor e o tipo das [[nube]]s ou calcular a temperatura da superficie da terra e da auga. Estes sensores traballan entre os 10,3 e os 12,5&nbsp;µm.

As nubes altas formadas por partículas de [[xeo]] como os [[cirrus]] ou as nubes de gran desenvolvemento vertical como os [[cumulonimbus]] amósanse nunha cor branca brillante. Pola contra, as nubes baixas máis quentes como os [[stratus]] ou os [[stratocumulus]] amósanse en gris. A superficie da terra quente amósase como gris escuro ou negro. Unha das desvantaxes do infravermello radica no feito de que as nubes baixas e a [[néboa]] teñen unha temperatura semellante á da terra ou superficies mariñas e non se poden diferenciar. Porén, empregando a diferenza de [[luminosidade]] da canle IR4 (10,3 a 11,5&nbsp;µm) e a da canle de infravermellos próximos (1,58 a 1,64&nbsp;µm) pódense diferenciar as nubes baixas producindo unha “néboa” na imaxe. A gran vantaxe do infravermello é que as imatxes tamén se poden obter durante a noite, o que permite dispoñer dunha secuencia continua da evolución do tempo.

=== Climatoloxía ===
No eido da [[climatoloxía]], monitorízase a radiación infravermella para detectar tendencias no intercambio de enerxía entre a [[Terra]] e a [[atmosfera terrestre|atmosfera]]. Estas tendencias achegan información sobre os cambios a longo prazo do clima terrestre. Este é, xunto coa [[radiación solar]], un dos principais parámetros estudados na investigación do [[quecemento global]].

Os investigadores utilizan un aparello chamado [[pirxeómetro]] para medir de xeito continuo a irradiancia terrestre. Trátase dun radiómetro que traballa na banda infravermella, aproximadamente entre os 4,5 e os 50&nbsp;µm.

=== Espectroscopia ===
[[Ficheiro:IR spectrometer.jpg|miniatura|Un espectrómetro de infravermellos Varian Scimitar 1000 FT-IR.]]
A [[espectroscopia de infravermellos]] é unha técnica que se emprega per identificar [[molécula]]s por medio da análise dos seus [[Enlace químico|enlaces]]. Cada enlace químico dunha molécula [[Vibración|vibra]] a unha frecuencia característica e en moitas moléculas esta frecuencia atópase dentro da radiación infravermella. Cando unha molécula absorbe un fotón, pasa do seu [[Estado estacionario|estado fundamental]] a un estado excitado (onde vibra). Nun espectro típico de infravermellos nas [[Sistema de coordenadas cartesianas|abscisas]] atopámonos cunha escala de frecuencias expresada polo [[número de onda]], e nas [[Sistema de coordenadas cartesianas|ordenadas]] a porcentaxe de tansmitancia (o [[División (matemáticas)|cociente]] entre o [[fluxo radiante]] que atravesa un medio e o que incide nel). De xeito que se un material é transparente na radiación infravermella o seu espectro presentarase como unha liña paralela no eixo de abcisas. En troques, no caso dun material que non sexa completamente transparente, verificaranse as absorcións e as transicións entre os [[Nivel de enerxía|niveis de enerxía]] vibracionais. Neste caso, o espectro obtido caracterizarase por unha serie de picos de diferentes alturas que corresponderán a cada unha das transicións.

Algúns métodos especializados como a espectroscopia de infravermellos próximos ou NIRS (''Near infrared spectroscopy'') son especialmente utilizados na industria agroalimentaria para analizar a calidade dos produtos agrícolas e dos [[alimento]]s a través da determinación da humidade, proteínas, fibres, etc. Este método tamén se emprega nas industrias químicas, farmacéuticas e petroquímicas.

== Astronomía ==
[[Ficheiro:Trapezium cluster optical and infrared comparison.jpg|miniatura|esquerda|Dúas imaxes do [[Trapecio de Orión]] na [[Nebulosa de Orión]] captadas polo [[telescopio Hubble]]. A da esquerda corresponde ó espectro visible mentres que a da dereita é unha imaxe tomada por unha cámera de infravermellos e amosa un enxame de estrelas que non se aprecian na imaxe da esquerda.]]
Os astrónomos observen os [[Obxecto astronómico|obxectos astronómicos]] na rexión infravermella do espectro electromagnético utilizando compoñentes ópticos, espellos, lentes e detectores de estado sólido. Para xerar unha imaxe sen interferencias é preciso que os compoñentes dun telescopio de infravermellos estean illados de calquera fonte de calor e que os detectores sexan refrixerados, e para esta función utilízase [[helio]] [[líquido]].

A sensibilidade dos telescopios de infravermellos situados na Terra é bastante limitada por mor da presenza de [[vapor de auga]] na [[Atmosfera terrestre|atmosfera]] que absorbe unha porción da radiación infravermella que chega do espazo a través dunha fiestra atmosférica (a parte do espectro electromagnético que contén as radiacións que non foron absorbidas ou reflectidas pola atmosfera terrestre). Esta limitación pode ser anulada parcialmente poñendo os [[Observatorio astronómico|observatorios]] a grande [[Altitude|altura]] ([[montaña]]s) ou transportando o telecopio a un avión ou un [[Aeróstata|globo]]. Pero a maneira de eliminar completamente a limitación é poñendo os telescopios fóra da atmosfera da Terra, o [[espazo exterior]] é o lugar ideal para este tipo de telescopios de infravermellos.

A fracción infravremella do espectro presenta diversos beneficios per os astrónomos, por exemplo, permite detectar as [[Nube molecular|nubes moleculares]] de gas e po da nosa [[galaxia]] porque locen ó ser irradiados pola calor das [[Estrela (astronomía)|estrela]]s que se están a [[Formación estelar|formar]] no seu interior. A infravermella tamén permite a detección das [[protoestrela]]s amtes de que comecen a emetir luz visible. As estrelas só emiten unha pequena parte da súa enerxía na fracción infravermella do espectro electromagnético, por iso os obxectos fríos que hai nas súas proximidades como os [[planeta]]s poden ser máis facilmente detectados (na fracción visible do espectro o resplendor da estrela anula a luz reflectida polo planeta).

A radiación infravermella tamén é moi útil para observar os núcleos das [[Galaxia activa|galaxias activas]] que a miúdo son tapados polo gas e o [[Po interestelar|po]] [[Medio interestelar|interestelares]]. As galaxias arredadas cun gran [[desprazamento cara ó vermello]] tendrán un pico no seu espectro desprazado para lonxitudes de onda máis longas, por iso son máis facilmente observables na banda infravermella.<ref name="ir_astronomy">{{Cita web |url=http://www.ipac.caltech.edu/Outreach/Edu/importance.html |título=IR Astronomy: Overview |editor=NASA Infrared Astronomy and Processing Center |dataacceso=2 de decembro de 2009 |urlarquivo=https://web.archive.org/web/20061208151300/http://www.ipac.caltech.edu/Outreach/Edu/importance.html |dataarquivo=08 de decembro de 2006 |urlmorta=yes }}</ref>

=== Seguimento ===
O seguimento por infravermellos é un sistema de guía de [[mísil]]es que se basea na emisión de radiación infravermella por parte dos obxectivos. Moitos obxectos como os [[Motor (máquina)|motores]] dos [[avión]]s ou dos [[vehículo]]s, e mesmo tódalas [[Ser humano|persoas]], xeran e emiten calor abonda como para que sexan visibles na parte infravermella das lonxitudes de onda en comparanza co resto de obxectos dos arredores.<ref>Mahulikar, S.P., Sonawane, H.R., & Rao, G.A.: (2007) "Infrared signature studies of aerospace vehicle. Progress in Aerospace Sciences'', v. 43 (7-8), páxinas 218-245.</ref>

== Efectos biolóxicos ==
A radiación infravermella divídese, de acordo cos seus efectos biolóxicos e de maneira arbitraria, en tres categorías ou tipos: a radiación infravermella curta (0,8 a 1,5&nbsp;µm), a media (1,5 a 5,6&nbsp;µm) e a longa ( 5,6 a 1000&nbsp;µm). Os primeiros traballos cos diferentes tipos de radiación de infravermellos, informaban das diferentes formas da acción biolóxica dos tres tipos de radiaciób (curta, media e longa).<ref>J. Dover, T. Phillips, K. Arndt ''Cutaneous effects and therapeutic uses of heat with emphasis on infrared radiation'', Journal of the American Academy of Dermatology, Volum 20, no. 2, páxinas 278-286, 1989</ref> Críase que a radiación curta penetraba profundamente na [[pel]] sen causar un aumento importante da temperatura da superficie do [[tecido epitelial]], mentres que a maioría da enerxía da radiación infravermella media e longa era absorbida pola capa superior da pel e a miúdo causaba efectos térmicos prexudiciais, como queimaduras ou proído. Porén, algúns anos máis tarde presentouse unha nova visión da infravermella media e longa demostrando que todas as bandas de radiación producen efectos biolóxicos de rexeneración celular.<ref>Honda, K.; Inoue, S. 1988. ''Sleeping effects of far-infrared in rats'', Int. J. Biometeorol. 32(2):92-94.</ref><ref>Inoue, S.; Kabaya, M. 1989. ''Biological activities caused by far-infrared radiation'', Int. J. Biometeorol. 33:145-150.</ref><ref>Udagawa, Y.; Nagasawa, H. 2000. ''Effects of far-infrared Ray on reproduction, growth, behaviour and some physiological parameters in mice'', In Vivo 14:321-326.</ref>

Estudos [[in vitro]] con radiación infravermella curta sobre as [[célula]]s [[Ser humano|humanas]], [[Endotelio|endoteliais]] e [[queratinocito]]s, demostraron un aumento da produción de TGF-β1 ([[factor de crecemento transformante]]-β1) despois dunha única irradiación (36-108 [[Joule|J]]/[[Centímetro|cm]]<sup>2</sup>) e de maneira dependente do tempo para o contido de MMP-2 ([[Metaloproteinasa de matriz]]-2), sendo este último tanto a nivel proteico como transcricional. Estas dúas [[proteína]]s están implicadas na fase de remodelación da reparación das lesións. E estes efectos foron considerados de natureza atérmica porque os modelos utilizados como control térmico non amosaron un aumento na súa expresión proteica.<ref name=danno />

Os experimentos con ratos [[Diabetes|diabéticos]] demostrou unha [[aceleración]] da velocidade de peche dunha ferida con tratamentos diarios de radiación infravermella curta, en comparanza cos grupos de control, cun crecemento da temperatura de aproximadamente 3,6 [[Grao Celsius|°C]] despois de 30 [[minuto]]s de exposición.<ref name=danno />

A utilización de [[LED]]s (díodos emisores de luz) de luz infravermella curta demostrou a reversión dos efectos da [[tetradotoxina]] (TTX), un bloqueador das canles de [[sodio]] das [[célula]]s, e polo tanto un bloqueador do impulso nervioso, así como a redución dos danos na [[retina]] causados pola exposición ó [[metanol]] nos ratos.<ref>Wong-Riley, M.T.; Bai, X.; Buchmann, E.; Whelan, H.T. 2001. ''Light-emitting diode treatment reverses the effect of TTX on cytochrome oxidase in neurons''. Neuroreport 12 (14), 3033-3037</ref><ref>Eells, J.T.; Henry, M.M.; Summerfelt, P.; Wong-Riley, M.T.; Buchmann, E.V.; Kane, N.; Whelan, N.T.; Whelan, H.T. 2003. ''Therapeutic photobiomodulation for methanol-induced retinal toxicity'', Proc. Natl. Acad. Sci. USA. 100 (6), 3439-3444</ref>

Os experimentos coa radiación infravermella longa demostraron unha inhibición do crecemento [[tumor]]al nos ratos e unha mellora dos tecidos das feridas.<ref>Nagasawa Y, Udagawa Y, Kiyokawa S. ''Evidence that irradiation of far-infrared rays inhibits mammary tumour growth in SHN mice''. Anticancer Res, 1999;19(3A):1797–800.</ref> Tamén se demostrou un incremento do proceso de rexeneración nos ratos sen aumento da [[circulación sanguínea]] durante os períodos de irradiación nin aumento na temperatura do epitelio. Outros datos indican un aumento da infiltración de [[fibroblasto]]s no tecido subcutáneo en ratos tratados con radiación infravermella longa, en comparanza cos animais de control, e unha maior rexeneración do [[coláxeno]] na rexión lesionada, así como a expresión de TGF-β1. Da mesma maneira, a radiación infravermella foi quen de provocar un aumento da [[anxioxénese]] no lugar da lesión e aumentar a resistencia na tracción do epitelio en rexeneración.<ref>Schindl, A.; Schindl, M.; Schindl, L. 1997. ''Successful treatment of a persistent radiation ulcer by low power laser therapy''. J. Am. Acad. Dermatol. 37: 646</ref><ref>Schindl, A.; Schindl, M.; Schindl, L. et al. 1999. ''Increased dermal angiogenesis after low-intensity laser therapy for a chronic radiation ulcer determined by a vídeo measuring system''. J. Am. Acad. Dermatol. 40: 481</ref><ref>Schramm, J.M; Warner, D.; Hardesty, R.A.; Oberg, K.C. 2003. ''A unique combination of infrared and microwave radiation accelerates wound healing''. Plast. Reconstr. Surg. 111(1): 258-266</ref>

== Notas ==
{{Listaref|30em}}

== Véxase tamén ==
{{Commonscat}}
=== Outros artigos ===
* [[Espectroscopia de infravermello]]
* [[Efecto Estufa]]

=== Ligazóns externas ===
* [http://www.irda.org Infrared Data Association] {{en}}
* [http://www.omega.com/literature/transactions/volume1/historical1.html Unha perspectiva histórica dos raios infravermellos] {{en}}

{{Espectro electromagnético}}
{{Control de autoridades}}

[[Categoría:Óptica]]
[[Categoría:Espectro electromagnético]]
[[Categoría:Artigos que toda Wikipedia debería ter (Ciencia)]]