Clinton Davisson

Clinton Davisson

Nome orixinal	(en) Clinton Joseph Davisson
Biografía
Nacemento	22 de outubro de 1881 Bloomington, Estados Unidos de América (pt)
Morte	1 de febreiro de 1958 (76 anos) Charlottesville, Estados Unidos de América
Datos persoais
País de nacionalidade	Estados Unidos de América
Educación	Universidade de Chicago Universidade de Princeton - Doutor en filosofía Bloomington High School (en)
Director de tese	Owen Willans Richardson
Actividade
Campo de traballo	Física
Ocupación	físico , profesor universitario
Empregador	Universidade de Princeton Universidade da Virgínia (pt)
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos
Profesores	Owen Willans Richardson
Lingua	Lingua inglesa
Obra
Doutorando	Lester Germer (pt)
Familia
Cónxuxe	Charlotte Davisson
Premios (1937)  Premio Nobel de Física (1935)  Medalla Hughes (1931)  Medalla Elliott Cresson (1928)  Prêmio Comstock de Física (pt)  Membro da Sociedade Estadounidense de Física  honorary doctor of Purdue University (en)  doutor honoris causa da Universidade de Princeton

Clinton Joseph Davisson, nado en Bloomington (Illinois) o 22 de outubro de 1881 e finado en Charlottesville o 1 de febreiro de 1958, foi un físico estadounidense, gañador do Premio Nobel de Física en 1937 xunto a George Paget Thomson.

Traxectoria

En 1902 graduouse na escola secundaria de Bloomington, e entrou, grazas a unha bolsa na Universidade de Chicago. Grazas á recomendación de Robert A. Millikan, en 1905 Davisson foi contratado na Universidade de Princeton como profesor de física. En 1908 obtivo o seu Bachelor of Sciences no cal traballou principalmente durante os veráns, xa que durante o resto do ano traballaba en Princetown. Mentres traballaba como mestre nesa mesma universidade, fixo a súa tese doutoral con Owen Richardson. En 1911 obtivo o seu doutoramento en física pola universidade de Princeton; o mesmo ano no que casou con Charlotte, irmá de Richardson coa que tivo catro fillos.

É coñecido polas investigacións que levou a cabo nos campos da electricidade, o magnetismo e a enerxía radiante.

De 1916 a 1946 traballou no departamento técnico de Telephone Bell Laboratories. En 1927, en colaboración con Lester Halbert Germer, descubriu a difracción dos electróns polos corpos cristalinos, o que serviu para confirmar experimentalmente as teorías da mecánica ondulatoria.

Por estes traballos foi galardoado en 1937 co premio Nobel de Física, compartido con George Paget Thomson.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Biografía do Instituto Nobel (en inglés).