Vincent du Vigneaud
Vincent du Vigneaud, nado o 18 de maio de 1901 en Chicago, Illinois e finado o 11 de decembro de 1978 en Ithaca, Nova York, foi un bioquímico estadounidense. Foi galardoado co Premio Nobel de Química en 1955, polas súas investigacións, sobresae polas hormonas, aminoácidos, as vitaminas e as proteínas. Foi profesor de bioquímica na Universidade de Wáshington desde 1932 ata 1938
Traxectoria[editar | editar a fonte]
A súa carreira caracterizouse por un interese en xofre, proteínas e, especialmente, os péptidos. Ata antes da súa famosa obra acerca do esclarecemento e síntese da oxitocina e vasopresina, formouse unha reputación polo seu traballo coa insulina, biotina, transmetilación, e penicilina.[1] Tamén estableceu unha serie de interrelacións entre estrutura e actividade para oxitocina e vasopresina, quizais o primeiro estudo deste tipo para péptidos.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Ragnarsson, Ulf (2007). "The Nobel trail of Vincent du Vigneaud.". J. Pept. Sci. (en inglés). pp. 431–3. PMID 17554806. doi:10.1002/psc.864.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Páxina web do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 1955 (en inglés)
- Biografía na páxina do Instituto Nobel (en inglés)
Predecesor: Linus Pauling |
Premio Nobel de Química 1955 |
Sucesor: Cyril Norman Hinshelwood e Nikolay Semyonov |