Saltar ao contido

Illa Lougheed

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Illa Lougheed
Localización da illa
Mapa da illa Ellef Ringnes, Lougheed atópase ao suroeste
Situación
País Canadá
TerritorioNunavut
ArquipélagoIllas da Raíña Isabel
MarOcéano Ártico
Coordenadas77°26′00″N 105°06′00″O / 77.43333, -105.10000Coordenadas: 77°26′00″N 105°06′00″O / 77.43333, -105.10000
Xeografía
Superficie1.312 km²
Longura máxima78 km.
Largura máxima23 km.
Perímetro243 km.
Punto máis alto126 m.
Demografía
PoboaciónDeshabitada

A illa Lougheed é unha das illas deshabitadas do arquipélago ártico canadense na rexión de Qikiqtaaluk, Nunavut. Ten unha superficie de 1.312 km². Está relativamente illada comparada con outras illas árticas canadenses, e está situado no océano Ártico, a medio camiño entre a illa Ellef Ringnes ao nordés e a Illa Melville cara ao suroeste. Forma parte do Grupo Findlay.

Illa Lougheed e Illa King Christian. Imaxe de satélite creada por MODIS Rapid Response System, NASA/GSFC

Historia[editar | editar a fonte]

O primeiro avistamento coñecido da illa foi en 1916 por Vilhjalmur Stefansson, durante a súa Expedición ártica.[1]

O 14 de abril de 1993, Environment Canadá revogou un permiso concedido a Panarctic Oils Ltd. para desfacerse de 400 toneladas de chatarra no océano fronte á illa de Lougheed. A decisión tomouse en resposta ás preocupacións expresadas polos residentes de Grise Fiord, Resolute, Arctic Bay e Pond Inlet. En lugar de botar o material no mar, iniciouse un proxecto de investigación para avaliar o impacto ambiental da acumulación de chatarra na illa Lougheed.

En 1994, Larry Newitt do Geological Survey of Canadá e Charles Barton da Australian Geological Survey Organization estableceron un observatorio magnético temporal na illa de Lougheed, preto da posición prognosticada do Polo Norte magnético, co fin de monitorear as flutuacións a curto prazo do campo magnético da Terra.[2]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Stefansson, Vilhjalmur (1922). The Friendly Arctic: The Story of Five Years in Polar Regions. New York: Macmillan. 
  2. Newitt, Larry. "Tracking the North Magnetic Pol". uni-muenchen.de. Arquivado dende o orixinal o 15 de febreiro de 2008. Consultado o 2008-05-18. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]