Diego Mariño

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaDiego Mariño

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento9 de maio de 1990 Editar o valor em Wikidata (34 anos)
Vigo, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Altura185 cm Editar o valor em Wikidata
Peso75 kg Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista Editar o valor em Wikidata
Período de actividade2009 Editar o valor em Wikidata -
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Deportefútbol Editar o valor em Wikidata
Posición de xogoGardameta Editar o valor em Wikidata
Número deportivo13 Editar o valor em Wikidata
Traxectoria
  Equipo enllaç= enllaç=
2008-2010 Villarreal Club de Fútbol 48(0)
2008-2010 Villarreal Club de Fútbol C 48(0)
2010-2012 Villarreal Club de Fútbol B 72(0)
2012-2013 Villarreal Club de Fútbol 9(0)
2013-2015 Real Valladolid 28(0)
2014-2015cesión Levante UD 32(0)
2015-2016 Levante UD
2016-2023 Real Sporting de Gijón
2023- Unión Deportiva Almería Editar o valor em Wikidata
  Selección nacional enllaç= enllaç=
2008-2009   Selección de fútbol sub-19 de España 6(0)
2009-2009   selección de fútbol sub-20 de España 1(0)
2011-2013   Selección de fútbol sub-21 de España 6(0)
2012-2012   Selección de fútbol sub-23 de España 3(0)
2016-   Selección de fútbol de Galicia 1(0) Editar o valor em Wikidata
Participou en
2012Xogos Olímpicos de 2012 Editar o valor em Wikidata

Twitter: Dmarino90 FIFA: 274373 UEFA: 250005186 Editar o valor em Wikidata

Diego Mariño Villar, nado en Vigo o 9 de maio de 1990, é un futbolista galego, que xoga de porteiro. Dende 2016 milita no Sporting de Gijón.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Comezos (1990-2004)[editar | editar a fonte]

Comezou a xogar ao fútbol en varios equipos vigueses como o Santa Mariña, o Rápido de Bouzas, o Sárdoma e o Areosa. Comezou a destacar na portería deste último, e en 2004 interesáronse por el os observadores do Villarreal, club que o fichou para a súa canteira.[1]

Paso polo Villarreal (2004-2013)[editar | editar a fonte]

Pasou polas categorías inferiores do club amarelo e polo Villarreal C, e na tempada 2010/11 subiu ao Villarreal B, que militaba na Segunda División.[2] Debutou na primeira xornada, contra o Real Valladolid no José Zorrilla, e foi titular durante 38 dos 42 partidos de liga no equipo de Javi Gracia. Repetiu como gardameta titular na seguinte campaña, que comezou con Molina no banco, pero o filial acabou perdendo a categoría a pesar de acabar 12º, arrastrado polo descenso do primeiro equipo.[3]

Na tempada 2012/13 subiu ao primeiro equipo do Villarreal, pero disputou só dez encontros, sendo o gardameta titular Juan Carlos. O equipo logrou ese mesmo ano o ascenso, ao quedar segundo por detrás do Elche.

Real Valladolid (2013-2014)[editar | editar a fonte]

Na campaña seguinte (2013/14) fichou polo Valladolid, da Primeira División, asinando un contrato por cinco anos.[4] Debutou na máxima categoría na primeira xornada, nun partido na casa contra o Athletic, que acabou en derrota por 1-2, sendo Susaeta o primeiro en marcarlle un gol. Baixo as ordes do adestrador Juan Ignacio disputou 28 partidos durante a campaña, na que o equipo acabou descendendo.

Levante (2014-2016)[editar | editar a fonte]

Para a seguinte tempada saíu cedido ao Levante, facendo efectiva unha cláusula do seu contrato que lle permitía unha cesión a un equipo de Primeira en caso de que o Valladolid descendese.[5] Disputou 32 encontros no Levante, e ao remate da competición o club quedou co xogador en propiedade, despois de pagar o seu traspaso.[6] Comezou a tempada 2015/16 como suplente do tamén galego Rubén Martínez,[7] pero acabou facéndose coa titularidade trala 15ª xornada. Con todo, o equipo valenciano acabou descendendo, e Mariño foi traspasado ao Sporting de Gijón.[8]

Sporting de Gijón (2016-actualidade)[editar | editar a fonte]

Na súa primeira tempada no Sporting, co equipo en Primeira, apenas dispuxo de minutos, sendo o gardameta titular o emeritense Iván Cuéllar. Fíxose coa titularidade no seu segundo ano en Xixón, tralo descenso a Segunda, e ocupou a portería do club durante o seguinte lustro, xogando preto de 200 partidos.

A cidade de Vigo ós seus atletas.[9]

Selección nacional[editar | editar a fonte]

Foi internacional en todas as castegorías inferiores da selección española.[10] Coa selección sub-17 chegou á final do Mundial de 2007 en Corea do Sur, mentres que coa sub-21 conquistou dúas Eurocopas, en 2011 e 2013, as dúas como suplente de David de Gea.[1] En 2012 foi seleccionado para disputar os Xogos Olímpicos de Londres, onde estivo de novo como suplente de De Gea.[11]

No 2016 representou a Galicia no partido amigable que a selección galega disputou contra Venezuela en Riazor, compartindo a portería co céltico Sergio Álvarez.[12]

Palmarés[editar | editar a fonte]

Selección española sub-21

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 "El sueño de Diego Mariño" (en castelán). 22 de xullo de 2012. Consultado o 3 de decembro de 2021. 
  2. "El vigués Diego Mariño jugará el próximo curso en el Villarreal B". La Voz de Galicia (en castelán). 10 de xuño de 2010. Consultado o 3 de decembro de 2021. 
  3. "El filial se ve obligado a descender a Segunda B tras el descenso del Villarreal" (en castelán). 14 de maio de 2012. Consultado o 3 de decembro de 2021. 
  4. "Diego Mariño ficha por cinco años con el Valladolid". La Voz de Galicia (en castelán). 9 de xullo de 2013. Consultado o 3 de decembro de 2021. 
  5. "La LFP da la razón al Levante y Mariño jugará cedido" (en castelán). 29 de xullo de 2014. Consultado o 3 de decembro de 2021. 
  6. "Diego Mariño, de nuevo (y definitivamente) al Levante" (en castelán). 31 de agosto de 2015. Consultado o 3 de decembro de 2021. 
  7. "Pelea entre los porteros del Levante por la titularidad" (en castelán). 17 de decembro de 2015. Consultado o 3 de decembro de 2021. 
  8. "El Levante traspasa a Mariño al Sporting" (en castelán). 1 de xullo de 2016. Consultado o 3 de decembro de 2021. 
  9. "Vigo rende homenaxe aos seus olímpicos e paralímpicos cun monumento". VigoÉ. 13/10/2016. 
  10. "Mariño, convocado por España sub-21". El Periódico Mediterráneo (en castelán). Consultado o 2020-02-07. 
  11. "El Sporting cierra el fichaje de Diego Mariño" (en castelán). 5 de xullo de 2013. Consultado o 3 de decembro de 2021. 
  12. Bouzas, Fabián (21 de maio de 2016). "La selección gallega empata con Venezuela en su fiesta del fútbol". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 3 de decembro de 2021. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]