Francisco Morales Bermúdez
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde novembro de 2018.) |
.svg)
Francisco Morales Bermúdez Cerruti, nado en Lima o 4 de outubro de 1921 e finado na mesma cidade o 14 de xullo de 2022, foi un político e militar peruano. Exerceu como presidente de facto da República do Perú desde 1975 ata 1980, na denominada segunda etapa do Goberno Revolucionario das Forzas Armadas.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Francisco Morais Bermúdez naceu en Lima, o 4 de outubro de 1921. Neto do Xeneral Remigio Morales Bermúdez, que foi Presidente da República desde 1890 a 1894. Estudou en Lima no Colexio da Inmaculada (xesuítas). De formación militar iniciada cando tiña 18 anos, ao final da súa carreira chegou a ostentar o grao de Xeneral de División.
Foi Ministro de Finanzas durante o primeiro goberno de Fernando Belaúnde Terry en 1968. Logo do golpe de estado de 1968, baixo o mando do Xeneral Juan Velasco Alvarado, foi nomeado Xefe do Estado Maior, cargo que exerceu desde 1969 ata 1974.
Foi Presidente do Consello de Ministros e ocupou a carteira do Ministerio de Guerra (hoxe fusionado no Ministerio de Defensa) durante os anos 1974 e 1975 e, desde febreiro de 1975, foi Comandante Xeral do Exército. No devandito cargo encabezou o Tacnazo, o 29 de agosto de 1975, un incruento golpe de estado contra o presidente Juan Velasco Alvarado e ao día seguinte autoproclamouse presidente da República do Perú como "Xefe de Estado" na Segunda Fase do Proceso Revolucionario das Forzas Armadas. Foi apoiado pola CIA e os servizos secretos de EEUU que se atopaban instalados en Chile apoiando o ditador Augusto Pinochet. Ante a iminente invasión a Chile e a posible recuperación dos territorios de Arica e Tarapacá para o Perú, deu o golpe de estado a Velasco.
A súa intención declarada foi a rectificación dos excesos cometidos nas reformas sociais e económicas desenvolvidas pola súa predecesor. Finalmente, o seu goberno convocou a eleccións xerais para a formación dunha Asemblea Constituínte pola presión das marchas e folgas da poboación. Estas eleccións contaron coa participación das forzas políticas do país, as cales participaron na elaboración da Constitución de 1979.
En maio de 1980, leváronse a cabo as eleccións para elixiren democraticamente o novo Presidente da República. O escrutinio deu por vencedor a Fernando Belaúnde Terry, quen fora deposto polo golpe de Estado de Juan Velasco Alvarado e que asumiu a presidencia o 28 de xullo dese mesmo ano.
| Presidente do Perú | ||
|---|---|---|
Segue a: Juan Velasco Alvarado |
Francisco Morales Bermúdez | Precede a: Fernando Belaúnde Terry |
