The Monochrome Set

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
The Monochrome Set
OrixeHornsey, Inglaterra Inglaterra
Período1978–1985, 1990–1998, 2008–presente
Xénero(s)post-punk, indie pop
Selo(s) discográfico(s)Rough Trade, DinDisc, Cherry Red, Blanco y Negro, Warner Bros.
MembrosBid
Lester Square
Andy Warren
Antigos membrosJ.D. Haney
Charlie Harper
Jeremy Harrington
Philip Morris
Lexington Crane
Orson Presence
Carrie Booth
Nicholas Weslowski
James 'Foz' Foster
Tony Potts
Jennifer Denitto
Artistas relacionadosAdam and the Ants, Would-Be-Goods, Scarlet's Well
Na rede
http://www.themonochromeset.co.uk/
Facebook: themonochromeset Twitter: themonoset Instagram: themonochromeset Spotify: 6TR7TYiDiS5okigndyMIpK Musicbrainz: 9a6880e7-5795-4ed3-8c58-7fef968aaa61 Songkick: 502373 Discogs: 130826 Allmusic: mn0000475980 Editar o valor em Wikidata

The Monochrome Set é unha banda inglesa de post-punk formada en 1978. O grupo está liderado polo cantante de orixe india Bid (pseudónimo de Ganesh Seshadri), apoiado polo guitarrista Lester Square e baixista Andy Warren.

A banda destaca polas súas letras espirituosas, a entrega do seu lacónico vocalista, e o estilo do seu guitarrista orixinal Lester Square. Características que a situaron nun lugar privilexiado dentro do new wave/post-punk da época.[1]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

As actividades do grupo pode ser dividida en tres períodos principais. A primeira, desde a fundación ata 1985, cando o grupo era un cuarteto formado por Bid, Square, Jeremy Harrington (baixo) e JD Crowe (batería), Crowe foi substituído por John D. Haney. Despois duns sinxelos de Rough Trade, Warren asumiu a Harrington.[2] O grupo estreou cun LP en 1980 coa Strange Boutique, álbum producido por Bob Sargeant pola subsidiaria DinDisc da Virgin. O álbum alcanzou certo éxito, alcanzando o lugar 62 no UK Chart. Este traballo inicial foi seguido en 1980 por Love Zombies. En 1981, Haney foi substituído por Lexington no baixo. o terceiro disco do grupo para a etiqueta cambiou singles producidos polo músico popular Tim Hart e saíu para a Cherry Red Records en 1982. Inmediatamente despois as outras dúas rotacións do grupo, Square e Crane foron substituídos por Carrie Booth e Nicholas Weslowski. Única forma de saír deste adestramento foi a única unha longa sombra. Tras Volume, Contraste , Brilliance ... publicado en 1985, The Lost Weekend para a Warner Bros., o disco foi un fracaso para que levou á disolución do grupo.

Bid, Square e Warren exhumado o nome do grupo, en 1990, coa axuda doutros dous músicos de apoio. Mentres tanto Bid se converteu nunha estrela, especialmente no Xapón. Lanzaron varios álbums nun menor de idade ata 1998, o ano da segunda disolución.

En 2008, o grupo reuniuse para a celebración do 30º aniversario da Cherry Red. Tres anos máis tarde, a reunión foi eficaz, foi tocada unha xira europea e lanzaron un álbum auto- producido titulado Platinum Coils en 2012.

Discografía[editar | editar a fonte]

Álbums de estudio[editar | editar a fonte]

  • Strange Boutique (DinDisc, 1980)
  • Love Zombies (DinDisc, 1980)
  • Eligible Bachelors (Cherry Red, 1982)
  • The Lost Weekend (WB, 1985)
  • Dante's Casino (Vinyl Japan, 1990, Cherry Red, 2001)
  • Jack (Honeymoon, 1991)
  • What a Whopper! (Cherry Red, 1992)
  • Charade (Cherry Red, 1993)
  • Misère (Cherry Red, 1994)
  • Trinity Road (Cherry Red, 1995)
  • Platinum Coils (autoprodotto, 2012)

EPs[editar | editar a fonte]

  • I Love Lambeth (1995, Cherry Red)

Recompilatorios[editar | editar a fonte]

  • Volume, Contrast, Brilliance... (Sessions & Singles Vol. 1) (1983, Cherry Red)
  • Westminster Affair (Bande Originale Du Film) (1988, Él)
  • Colour Transmission (1988, Virgin)
  • What a Whopper! (1992, Richmond Records)
  • Tomorrow Will Be Too Long – The Best of The Monochrome Set (1995, Caroline Records)
  • Black & White Minstrels 1975–1979 (1995, Cherry Red)
  • Compendium 75–95 (1996, Cherry Red)
  • Chaps (1997, Recall 2 cd)
  • The Best of The Monochrome Set (2000, Cherry Red)
  • The Independent Singles Collection (2008, Cherry Red)
  • Early Recordings: 1975–1977 "White Noise" (2010, Captured Tracks)

Sinxelos[editar | editar a fonte]

  • "He's Frank"/"Alphaville" (1979, Rough Trade)
  • "He's Frank (Slight Return)"/"Silicon Carne"/"Fallout" (1979, Rough Trade, Disquo Bleu)
  • "The Monochrome Set"/"Mr. Bizarro" (1979, Rough Trade)
  • "Eine Symphonie Des Grauens"/"Lester Leaps In" (1979, Rough Trade)
  • "405 Lines"/"Goodbye Joe" (1980, Dindisc)
  • "The Strange Boutique"/"Surfing S.W.12" (1980, Dindisc)
  • "Apocalypso"/"Fiasco Bongo" (1980, Dindisc)
  • "Ten Don'ts for Honeymooners"/"Straits of Malacca (1981, PRE Records)
  • "The Mating Game"/"J.D.H.A.N.E.Y" (1982, Cherry Red)
  • "Cast a Long Shadow"/"The Bridge" (1982, Cherry Red)
  • "The Jet Set Junta"/"Love Goes Down the Drain"/"Noise (Eine Kleine Symphonie)" (1983, Cherry Red)
  • "Jacob's Ladder"/"Andiamo" (1984, Blanco Y Negro)
  • "Wallflower"/"Big Ben Bongo" (1985, Blanco Y Negro)
  • "Killing Dave"/"House of God (live)" (1991, Honeymoon)
  • "Forever Young"/"Hurting You"/"Little Noises" (1993, Cherry Red)

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 14 de xaneiro de 2015. Consultado o 07 de febreiro de 2015. 
  2. The Monochrome Set | Music Biography, Credits and Discography | AllMusic

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]