La Cepeda
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde novembro de 2023.) |
Coordenadas: 42°36′54″N 6°04′53″O / 42.61504797, -6.08131371
La Cepeda é unha rexión natural na provincia de León, entre a Maragatería, O Bierzo, a Omaña e a Vega del Órbigo. Trátase dunha bisbarra histórica sen recoñecemento administrativo. Ten unha extensión de 506,4 km².
Poboación[editar | editar a fonte]
Abrangue un total de 44 pequenos núcleos de cinco concellos. Os municipios de Quintana del Castillo e Villagatón forman La Cepeda Alta, e Magaz de Cepeda, Villamejil e Villaobispo de Otero forman La Cepeda Baixa. Os lugares adoitan estar preto dun río. Moitos destes núcleos son de orixe romana, xa que se localizan diferentes castros dentro da bisbarra.
Clima[editar | editar a fonte]
É de tipo continental, con invernos moi fríos e veráns cálidos. A temperatura media anual sitúase arredor dos 10 °C, a media do mes máis frío está entre 2º e 4º, chegando a mínimas de ata -10 °C, e a media do mes máis cálido sitúase entre 18 °C e 20 °C alcanzando máximas de 35 °C.
A duración do perido frío comprende de 7 a 9 meses, entendendo como mes frío aquel no que a temperatura media é menor de 7 °C.
O período de xeadas esténdese dende outubro a maio.
Xeoloxía[editar | editar a fonte]
A parte norocidental está constituída por lousas, mentres que a parte nororiental e o suroccidental son terreos de cuarcitas.
En xeral o substrato xeolóxico está formado por terreos pobres. Só os chans aluviais das estreitas veigas dos ríos e regueiros son de boa calidade con abundate materia orgánica, boa textura e escasa pedregosidade.
Vexetación[editar | editar a fonte]
A vexetación desta bisbarra componse polo carballo e en menor medida a aciñeira (Quercus ilex). Nas veigas abundan o lamigueiro, o ameneiro (Alnus glutinosa), o salgueiro. Nos montes predomina o breixo, a carroucha ou a queiroga de Umbela, as vasoiras (Adenocarpus), o toxo (Ulex europaeus), o piorno (Genista), a carqueixa (Genista tridentata), o codeso (Halimium), a silveira (Rubus idaeus).
Construcións[editar | editar a fonte]
Son pequenas casas agrupadas arredor da igrexa e preto do cemiterio. As casas tiñan unha porta grande que permitía o paso de carruaxes facía o portal. Moitas delas tiña dous plantas, á planta de arriba accedíase por unha escaleira que estaba no curral a través do corredor, onde estaban os cuartos. Dende o curral tamén se accedía ás cortes, cochineras, palleiro e demais dependencias do agricultor.