Sao (lúa)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Sao
Descubrimento[1]
Descuberta por M.Holman
J.J. Kavelaars
T. Grav, W. Fraser
D. Milisavljevic
Descuberta o 14 de agosto do 2002
Características orbitais[2]
Época 10 de Xuño do 2003
Eixo semi-maior 22.228 Gm
Excentricidade 0,1365
Período orbital 2912,72 d
(7,97 a)
Inclinación 53,483° *
Características físicas
Diámetro medio 44 km[3]**
Período de rotación ?
Albedo 0,04 asumido[3]
Cor ?
Tipo espectral ?
*respecto da eclíptica **baseado no albedo

Sao ( ou en grego Σαώ) é un satélite irregular de Neptuno con movemento directo. Foi descuberto por Matthew J. Holman e o seu equipo. o 14 de agosto do 2002.[4]

Satélites irregulares de Neptuno.

Sao orbita Neptuno a unha distancia aproximada de 22,4 millóns de kms e ten un diámetro de 44 kms (asumindo un albedo do 0,04).[3]

Sao ten unha órbita excepcionalmente inclinada e moderadamente excéntrica, tal coma ilustra o diagrama e relación a outros satélites irregulares de Neptuno. Os satélites arriba do eixo horizontal son de movemento directo, e os satélites por debaixo do eixo son retrógrados. Os segmentos amarelos esténdense dende o pericentro ó apocentro, amosando a excentricidade; fágase notar a acusadisima excentricidade de Neso e Psámate, máis se a comparamos coa de Sao.

O satélite está nunha comunmente chamada resonancia Kozai, p.e. a súa inclinación e excentricidade van parellas (a inclinación da órbita decrece cando a excentricidade aumenta e viceversa).[4]

Sao, ou Neptuno XI, coma a meirande parte dos satélites máis externos de Neptuno, recibiu un dos nomes das Nereidas; Sao foi asociada a navegación e era alcumada a "Rescatadora" ou "Salvadora". Antes de recibi-lo seu nome oficial o 3 de febreiro do 2007 (IAUC 8802), Sao tiña o nome asignado provisionalmente de S/2002 N 2.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Discovery Circumstances from JPL
  2. Jacobson, R.A. (2008) NEP078 - JPL satellite ephemeris
  3. 3,0 3,1 3,2 S. Sheppard, D. Jewitt and J. Kleyna A Survey for "Normal" Irregular Satellites Around Neptune: Limits to Completeness, The Astronomical Journal, 132 (2006), pp. 171–176. Preprint.
  4. 4,0 4,1 M. Holman, JJ Kavelaars, B. Gladman, T. Grav, W. Fraser, D. Milisavljevic, P. Nicholson, J. Burns, V. Carruba, J.-M. Petit, P. Rousselot, O. Mousis, B. Marsden; R. Jacobson; Discovery of five irregular moons of Neptune, Nature, 430 (2004), pp. 865-867. Final preprint(pdf)

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]