Negreira

Negreira
Localización
	42°54′40″N 8°44′06″O / 42.911, -8.735Coordenadas: 42°54′40″N 8°44′06″O / 42.911, -8.735
Estado	España
Comunidade autónoma	Galicia
Provincia	Provincia da Coruña
Capital de	Comarca da Barcala
Capital	Negreira
Poboación
Poboación	6.901 (2023) (59,96 hab./km²)
Xeografía
Parte de	Mancomunidade de Concellos do Tambre ; Mancomunidade «Xallas-Tines-Tambre»
Superficie	115,1 km²
Altitude	297 m
Comparte fronteira con	Santa Comba ; Brión ; Outes ; Ames ; A Baña ; Mazaricos
Organización política
• Alcalde	Manuel Ángel Leis Míguez (2019–)
	Eleccións municipais en Negreira
Identificador descritivo
Código postal	15830
Fuso horario	UTC+01:00
Código INE	15056
Páxina web	concellodenegreira.org

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Negreira (homónimos).

Negreira é un concello da provincia da Coruña, pertencente á comarca da Barcala. Segundo o IGE, en 2014 tiña 7.009 habitantes (7.079 no 2012, 7.077 no 2011, 7.029 no 2010). O seu xentilicio é negreirés ou nicrariense.

Xeografía[editar | editar a fonte]

Situación[editar | editar a fonte]

Linda ó norte cos concellos da Baña e Santa Comba, ó sur con Brión, Noia e Outes, ó leste con Ames e ó oeste con Outes e Mazaricos. Está comunicado con Santiago de Compostela a través da estrada AC-543 (Santiago-Bertamiráns) e a AC-544, que chega á vila de Negreira e segue até Muxía pola Pereira.

A vila de Negreira está situada á beira do río Tambre.

Demografía[editar | editar a fonte]

Censo total ²⁰¹⁴	7.009 habitantes
Menores de 15 anos	920 (13.12 %)
Entre 15 e 64 anos	4.352 (62.09 %)
Maiores de 65 anos	1.737 (24.78 %)

Fonte: Instituto Nacional de Estadística, INE 1857-2011

Evolución da poboación de Negreira Fontes: INE e IGE.

1900

1930

1950

1981

2004

2009

2011

2012

2013

2014

2015

2016

2017

2018

2019

2020

2021

2022

2023

5.847

6.958

8.440

7.771

6.497

6.941

7.077

7.079

7.091

(Os criterios de rexistro censual variaron entre 1900 e 2004, e os datos do INE e do IGE poden non coincidir.)

Historia[editar | editar a fonte]

No monte Corzán consérvanse megálitos. En Espiñaredo hai un conxunto de mámoas, con 32 pedras cunhas medidas de 32 metros de diámetro e 5 de altura. En Logrosa atopáronse dúas esculturas antropomorfas en posición hierática, con brazos e mans ben definidos, do ano 1 d.C.. Consérvanse no Museo do Pobo Galego, nunha das salas de Historia de Galicia. Hai restos de poboados castrexos en Broño, Logrosa, Vilachán e Xallas.

O asentamento de Nicraria Tamara (por estar situada á beira do Tambre) ten a súa orixe na idade antiga, vinculado a unha explotación de minas de prata. En 876 o rei Afonso III o Magno concedeu o feudo de Negreira ó bispo compostelán Sisando. En 979 houbo unha incursión normanda que arrasou a vila, reconstruída en 1113.

Os Reis Católicos declararon a vila Foro Real, o que supón a súa independencia do mando episcopal. Esta concesión foi renovada por Carlos I en 1520.

Cultura[editar | editar a fonte]

Patrimonio[editar | editar a fonte]

O Pazo do Cotón, situado ó pé do Camiño Real, é unha construción dos séculos XVII-XVIII, malia estar documentado xa desde moito tempo antes. Ten claustro e tripla arcada na porta da capela, balaustrada barroca e piso superior cunha galería de grandes piares.

Economía[editar | editar a fonte]

A economía está asentada no sector primario: agricultura e gandería. Cultívanse principalmente millo, pataca e cultivos forraxeiros. Unha importante superficie fértil reservase á herba campía para o gando, maioritariamente vacún. A gandería céntrase no bovino, con predominio das frisoas leiteiras. As cooperativas leiteiras da bisbarra fundaron Feiraco, que hoxe é unha das maiores empresas leiteiras de capital galego.

Durante a Guerra civil española e a segunda guerra mundial houbo, amais, unha explotación mineira de tungsteno.