Manitol

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

O manitol (E 421) é un azucre-alcohol, polialcohol, ou poliol de tipo monosacárido hidroxenado. É un edulcorante obtido da hidroxenación do azucre manosa.

O manitol pode ter varias utilizacións:

Máis de 20 gramos de manitol ó día poden ocasionar diarrea.

O manitol ó 20% tamén se usa como diurético osmótico en situacións agudas, como a síndrome nefrótica, ou para aliviar a hipertensión intracranial. Facilita tamén a manipulación cirúrxica cranial. Está contraindicado na insuficiencia cardíaca polo posible edema agudo de pulmón que pode producirse polo exceso de volume. Dependendo da dose pode producir hiponatremia, ou deshidratación e hipernatremia e acidose. O seu emprego máis de 2 ou 3 días é de dubidosa utilidade e de alto risco. Pode producir efecto rebote e producir edema cerebral [1].

Notas[editar | editar a fonte]

  1. J.M. Mosquera e P. Glados, Farmacoloxía clínica para enfermería, 4ª edición, páx 332.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]