Canelón
Os canelóns (do italiano: cannelloni, «caleiro», ás veces tamén chamado de manicotti) é unha pasta alimenticia de fariña de trigo en forma de lámina delgada e de forma rectangular con que, unha vez cocida, se envolve ou enrola un recheo[1] de diversos ingredientes, se recobre cunha bechamel e queixo relado e se cociña no forno[2]. O recheo máis común é a carne picada, mais tamén pode ser de verduras ou incluso de peixe.
Curiosamente non é en Italia onde máis se consome este tipo de pasta. Os séculos de comercio e trato común entre Cataluña e o sur de Italia deron coma resultado un intercambio cultural e, en especial, gastronómico entre os territorios. Os canelóns son un prato típico de Cataluña e consumido en toda España. Foron cociñeiros italianos os que introduciron a receita nalgunhas familias burguesas catalás barcelonesas no século XIX. O prato espallouse axiña por todas as clases sociais con algunhas modificacións para os adaptar ao gusto catalán. Aínda que non se atopan nos receitarios da cociña catalá do século XIX e comezos do século XX (Llibre de la cuina catalana, La Teca), hoxe en día si se consideran típicos do país. A diferenza cos italianos e que non se deixan "ao dente", senón ben cocidos e despois gratinados para que quede unha tona crocante. Outra diferenza clara entre os canelons de Sant Esteve (adóitanse xantar o 26 de Nadal), respecto dos italianos, é que a carne é asada,pásase pola tixola onde despois se fará o rustrido e a seguir se pica, mentres que os canelóns á boloñesa, fanse directamente con carne picada e mesturada nun rustrido con cenoura e aipo. Tradicionalmente os canelóns báñanse en bechamel con queixo relado por riba para gratinalos logo no forno.
Ademais, os canelóns son un prato moi popular na Arxentina e no Uruguai por mor da grande inmigración italiana cara eses países.
A invención (ou perfeccionamento) do canelón atribúese ao compositor Gioachino Rossini, disque ademais de ter moi bo gusto no seu padal, era un excelente cociñeiro. Os cannelloni alla Rossini orixinais eran recheos de carne ou polo con foie gras, champiñóns ou trufas e viño doce ou fortificado e bañados con bechamel, queixo parmesano e/ou reladura de trufa.[3][4] Existen diversas versións destes canelóns, con recheos de ricotta, xamón, carnes diversas ou espinacas e adubados con mollo branco e tomate.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ {{Cita web |url=http://www.portaldaspalabras.gal/buscador?id=1900430&sinom=0 |título=Definición de canalón en Portal das palabras da [[RAG |data-acceso=17 de novembro de 2015 |urlarquivo=https://web.archive.org/web/20151118023307/http://www.portaldaspalabras.gal/buscador?id=1900430&sinom=0 |dataarquivo=18 de novembro de 2015 |urlmorta=yes }}
- ↑ VV. AA. (2012) Dicionario de alimentación e restauración, Santiago de Compostela, Termigal. Xunta de Galicia. Real Academia Galega
- ↑ Rossini: el compositor de la musa Gastrea Terra. Consultado o 26 de maio de 2010.
- ↑ Cannelloni alla Rossini Newsfood.com. Consultado o 26 de maio de 2010.