Xesús Taboada Chivite
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 22 de setembro de 1907 Verín, España |
| Morte | 27 de novembro de 1976 (69 anos) Verín, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Educación | Instituto Cardenal Cisneros |
| Actividade | |
| Ocupación | historiador , etnólogo , arqueólogo , etnógrafo |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua galega |
| Familia | |
| Fillos | Manuel Taboada Cid |
 | |
Xesús Taboada Chivite, nado en Verín o 22 de setembro de 1907 e finado en Verín o 27 de novembro 1976, foi un arqueólogo, historiador, etnógrafo e ensinante galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo de Ramón Taboada Diéguez, oficial de telégrafos, e Consuelo Chivite Limia, que tiveron 10 fillos. A súa nai quedou viúva aos poucos anos de nacer Xesús. Foi á escola en Verín e Ourense, antes de trasladarse a Madrid coa súa nai. En Madrid estudou no Instituto Cardenal Cisneros e despois na Escola Oficial de Telegrafía e na Escola Superior de Comercio. Volveu a Galicia en 1930 para traballar no Centro de Telégrafos de Ourense. Alí entrou en contacto con algúns intelectuais do Grupo Nós: Vicente Risco, Otero Pedrayo e Florentino López Cuevillas. Foi delegado da Federación de Mocedades Galeguistas de Verín e formou parte do Seminario de Estudos Galegos.
Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 sufriu un proceso de depuración. En 1937 foi militarizado como radiotelegrafista. Despois da guerra civil, traballou de docente en Verín, onde fixo investigacións de historia, etnografía e arqueoloxía de Galicia. En 1941 ocupou a xefatura da oficina de Telégrafos de Verín, ao falecer o seu irmán máis vello Ramón Taboada Chivite.
Ingresou como membro de número da Real Academia Galega o 20 de novembro de 1965 coa lectura do discurso O culto das pedras no noroeste, respondido por Xaquín Lorenzo[1]. Foi tamén cronista oficial da vila de Verín (nomeado en 1952), vicepresidente do Padroado do Museo do Pobo Galego, ademais de docente.
Obra en galego[editar | editar a fonte]
Ensaio[editar | editar a fonte]
Obra en castelán[editar | editar a fonte]
Ensaio[editar | editar a fonte]
- Los Castillos, Cuadernos de Arte Gallego 24. Edic. Castrelos. Vigo. 1965
- Escultura celto romana, Cuadernos de Arte Gallego 3. Edic. Castrelos. Vigo. 1965
- Guía de Monterrey.
- Ritos y creencias gallegas, Edicións Sálvora, 1982.
Obras colectivas[editar | editar a fonte]
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Casou en 1938 con Carola Cid Guerra e foi pai de Manuel Taboada Cid.
O premio Xesús Taboada Chivite[editar | editar a fonte]
O Premio Xesús Taboada Chivite está organizado pola Mancomunidade de Municipios da Comarca de Verín e ten como obxectivos promover traballos de investigación científica nos ámbitos da arqueoloxía, a antropoloxía e a historia. Tamén pretende homenaxear o investigador Xesús Taboada Chivite polas súa obras de estudo e divulgación nas disciplinas mencionadas.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Taboada Chivite, X. (1965). O culto das pedras no noroeste. Real Academia Galega.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Dasairas Valsa, Xerardo (2006). Xesús Taboada Chivite: arqueólogo, historiador, etnógrafo e ensinante. Galegos na historia. Vigo: Ir Indo. ISBN 9788476805145.
- Cronobiografía de Xesús Taboada Chivite. Biblioteca do Concello de Verin.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Xesús Taboada Chivite (documental). Pío García Audiovisuais. Arquivado dende o orixinal o 29 de xaneiro de 2016. Consultado o 03 de decembro de 2019.
- Biografía
