Xauen
شفشاون (ar) ⵜⵛⴻⴼⵜⵛⴰⵡⴻⵏ (tzm) | ||||
Localización | ||||
---|---|---|---|---|
| ||||
Monarquía constitucional | Marrocos | |||
Rexión | Tánxer-Tétouan-Al Hoceïma | |||
Province of Morocco (en) | Chefchaouen | |||
Capital de | ||||
Poboación | ||||
Poboación | 42.786 (2014) | |||
Número de fogares | 10.295 (2014) | |||
Xeografía | ||||
Altitude | 564 m | |||
Creación | 1471 (Gregoriano) | |||
Identificador descritivo | ||||
Código postal | 91000 | |||
Fuso horario | ||||
Outro | ||||
Irmandado con | ||||
Páxina web | chaouen.ma… |
Xauen (oficialmente en árabe شفشاون e coloquialmente الشاون, en francés Chefchaouen ou Chaouen, en castelán Chauen) é unha cidade santa e concello do norte de Marrocos, de preto de 40.000 habitantes.
Descrición
[editar | editar a fonte]A cidade está situada a uns 564 metros de altitude, no extremo occidental da cordilleira do Rif, a 55 km ao sur de Tetuán. Está protexida polas montañas pois, ao seu carón aparece o Jebel Mezedjel, con cumes en forma de corno das que toma o seu nome. En fronte está Jebel Beni Hassan, e no outro lado do val, cara ao oeste, esténdese cara ao sur e toma o nome de Jebel el Akhmâs.
Turismo
[editar | editar a fonte]A provincia ten, no eido turístico, un importante e diversificado potencial por mor dun feixe de monumentos históricos e numerosas praias de area e vastos bosques cunha fauna e flora moi variada. Os principais sitios turísticos da provincia son:
- A cidade de Xauen
- A fonte de Ras El Maa (a 3 km. da cidade)
- A antiga medina coa kasbah
- As cascadas e a mesquita de Cherafat
- O bosque de Talassemtane
- A gruta de Toughoubite
- A ponte de Deus en Akchoure.
- O antigo caravasar, ocupado actualmente por pequenas tendas e artesáns.
Patrimonio
[editar | editar a fonte]A Medina, a Praza Hamman, A Gran Mesquita e a Kasbah.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Xauen |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Olmo Boullón, José (1940). Xauen; Marruecos español. Valencia: Talleres Litogr. de Hijos de Simeón Dura.