Xarope de ipeca
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos. Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico. |
O xarope de ipeca é un xarope, utilizado para provocar o vómito, feito cunha planta brasileira chamada ipeca.
O seu uso emético xa era coñecido polos indíxenas e, mesmo antes da súa comercialización iniciada por Adrien Helvetius, fora descrito por Guilherme Piso en História Natural do Brasil, de 1648.[1]
Utilizábase nalgunhas situacións de intoxicación por algunhas substancias.
Hai que ter en conta de que non pode ser utilizado en tódalas situacións en que existe un diagnóstico de intoxicación, porque nalgúns casos o vómito pode ser extremamente perigoso. Importante lembrar os riscos á xente con problemas musculares específicos, así como a dexenerción do músculo cardíaco. Usado por algúns en casos de bulimia, o uso de IPECA era recomendado en casos de envelenamento ou intoxicación, mais o seu uso continuo por motivos de trastornos alimentarios pode causar unha seria lesión ao músculo cardíaco sendo necesario ao fin, un transplante de corazón para salvar a vida do paciente.[Cómpre referencia]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Tradución brasileira: Guilherme Piso (trad. Prof. Alexandre Correia, seguido do texto original, da biografia do autor e de comentarios) (1948). História Natural do Brasil Ilustrada (edición comemorativa do primeiro cinqüentenario do Museu Paulista ed.). Companhia Editora Nacional. p. 431.