Xaime de Borbón e Battenberg

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Xaime de Borbón e Battenberg
Infante de España
Duque de Segovia
Infante don Xaime, duque de Segovia.
Pretendente lexitimista ao trono de Francia
28 de febreiro de 1941 - 20 de marzo de 1975
PredecesorAfonso XIII
SucesorAfonso de Borbón e Dampierre
Duque de Segovia
23 de xuño de 1933 - 20 de marzo de 1975
PredecesorNon tivo
SucesorNingún

Nome completoJaime Leopoldo Isabelino Enrique Alejandro Alberto Alfonso Víctor Acacio Pedro Pablo María de Borbón y Battenberg
Nacemento23 de xuño de 1908
Palacio Real de La Granja de San Ildefonso,
San Ildefonso, España España
Falecemento20 de marzo de 1975
Hospital Cantonal,
Sankt Gallen, Suíza Suíza
Consorte
  • Descendencia
  • Casa realCasa de Borbón
    ProxenitoresAfonso XIII
    Vitoria Uxía de Battenberg

    Escudo de Xaime de Borbón e Battenberg
    Na rede
    WikiTree: Bourbon-90 Find a Grave: 22995653 Editar o valor em Wikidata
    Xaime (á dereita) xunto ao seu irmán Afonso, príncipe de Asturias.

    Xaime de Borbón e Battenberg, nado en La Granja, Segovia, o 23 de xuño de 1908 e finado en Sankt Gallen, Suíza, o 20 de marzo de 1975, foi infante de España e duque de Segovia.

    Traxectoria[editar | editar a fonte]

    Segundo dos fillos do rei Afonso XIII e Vitoria Uxía, naceu no Palacio Real de La Granja de San Ildefonso (Segovia).

    O infante quedou xordo aos catro anos de idade tras unha intervención cirúrxica por unha dupla mastoidite.

    En 1921 o seu pai nomeouno cabaleiro da Insigne Orde do Vélaro de Ouro[1] e, por senllos Reais Decretos de 7 de decembro de 1925, concedeulle o Colar da Real e Distinguida Orde Española de Carlos III e a Gran Cruz da Real Orde de Isabel a Católica.[2] Seis anos despois, o 2 de febreiro de 1931, Afonso XIII tamén lle entregou o Colar desta última orde e, o 2 de marzo daquel ano foi investido Comendador Maior vacante da Orde de Calatrava, da que xa era cabaleiro desde 1928.

    Tivo que abandonar España sendo moi xove ao proclamarse en 1931 a II República.

    Ao renunciar aos seus dereitos sucesorios o seu irmán máis vello Afonso para casar cunha muller que non pertecía á realeza, o seu pai tamén lle pediu a Xaime que fixese o mesmo; este aceptou a petición paterna e renunciou o 23 de xuño de 1933. Afonso XIII non o consideraba capacitado, ao ser xordo, para poder ocupar o trono en caso de que a monarquía se restaurase en España. Desde entón utilizoi o título de duque de Segovia.

    En 1941, os lexitimistas franceses consideraron a Xaime como xefe da Casa de Borbón e pretendente ao trono de Francia. Os seus partidarios coñcérono como Henrique VI de Francia e Navarra.[3]

    Xaime casou o 4 de marzo de 1935, na igrexa de Santo Ignacio de Loiola de Roma, con Emanuela de Dampierre e Ruspoli (1913-2012), filla do nobre francés Roger de Dampierre e Carraby (1892-1975), vizconde de Dampierre, duque pontificio de San Lorenzo Nuovo e nobre de Viterbo, e da súa primeira esposa, a princesa italiana Vittoria Ruspoli de Poggio Suasa (1892-1982).[4]

    Tiveron dous fillos:

    Xaime e Emanuela de Dampierre divorciáronse o 4 de maio de 1947 en Bucarest, Romanía (o divorcio foi recoñecido polo Tribunal de Apelación de Turín o 3 de xuño de 1949, pero non, obviamente, en España).

    O 3 de agosto de 1949, Xaime de Borbón casou civilmente en Innsbruck cunha cantante de ópera, Charlotte Luise Auguste Tiedemann (1919-1979), filla de Otto Eugen Tiedemann e Luise Amalia Klein. Charlotte era dúas veces divorciada (de Franz Büchler e de Fritz Hippler), e era nai dunha filla, Helga Charlotte Hippler.

    O 6 de decembro de 1949, Xaime de Borbón intentou que a súa renuncia aos dereitos de sucesión ao trono de España fose invalidada, opoñéndose a que o seu irmán Xoán de Borbón fose considerado o xefe da Casa Real.

    O 3 de maio de 1964 tomou o título de duque de Madrid como xefe da rama carlista da sucesión española, sendo recoñecido como rei Xaime IV de España polo grupo de carlistas que non apoiaban a reclamación de Xavier de Borbón-Parma, despois de que Afonso Carlos, duque de San Jaime morrera en 1936.[5]

    Pero o 19 de xullo de 1969, Xaime de Borbón renunciou definitivamente a continuar reclamando os seus posíbeis dereitos dinásticos, cando o príncipe Xoán Carlos foi designado sucesor polo ditador Francisco Franco, ao solicitarlle este xesto o seu fillo Afonso.

    Porén, algúns anos despois tratou de que o ditador nomeara sucesor ao seu fillo (que casara coa neta de Franco) e apartara da sucesión á xefatura de Estado a Xoán Carlos.

    Xaime de Borbón morreu no Hospital Cantonal de Sankt Gallen, Suíza, o 20 de marzo de 1975. Dez anos despois, o rei Xoán Carlos I ordenou o traslado dos seus restos ao Mosteiro de El Escorial.

    Filmografía sobre a súa persoa[editar | editar a fonte]

    Durante a segunda quincena de setembro de 2010, a canle de televisión española Telecinco emitiu un biopic sobre a vida de Afonso de Borbón e Dampierre —un dos fillos de Xaime de Borbón— en dous capítulos, titulado Alfonso, el príncipe maldito. O papel de Xaime foi interpretado polo actor Pedro Miguel Martínez.[6]

    Distincións honoríficas[editar | editar a fonte]

    Árbore xenealóxica[editar | editar a fonte]

     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    16. Infante Francisco de Paula de Borbón
     
     
     
     
     
     
     
    8. Francisco de Asís de Borbón, rei consorte de España
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    17. Princesa Luísa Carlota de Borbón-Dúas Sicilias
     
     
     
     
     
     
     
    4. Afonso XII, rei de España
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    18. Fernando VII, rei de España
     
     
     
     
     
     
     
    9. Isabel II, raíña de España
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    19. Princesa María Cristina de Borbón-Dúas Sicilias
     
     
     
     
     
     
     
    2. Afonso XIII, rei de España
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    20. Arquiduque Carlos de Austria-Teschen
     
     
     
     
     
     
     
    10. Arquiduque Carlos Fernando de Austria
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    21. Princesa Henriqueta de Nassau-Weilburg
     
     
     
     
     
     
     
    5. Arquiduquesa María Cristina de Austria
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    22. Arquiduque Xosé Antonio de Austria, Palatino de Hungría
     
     
     
     
     
     
     
    11. Arquiduquesa Isabel Francisca de Austria
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    23. Duquesa María Dorotea de Württemberg
     
     
     
     
     
     
     
    1. Xaime de Borbón e Battenberg, duque de Segovia
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    24. Lois II, Gran Duque de Hesse-Darmstadt
     
     
     
     
     
     
     
    12. Príncipe Alexandre de Hesse-Darmstadt
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    25. Princesa Guillermina de Baden
     
     
     
     
     
     
     
    6. Príncipe Henrique de Battenberg
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    26. Conde Hans Moritz von Hauke
     
     
     
     
     
     
     
    13. Condesa Xulia von Hauke, princesa de Battenberg
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    27. Sophie Lafontaine
     
     
     
     
     
     
     
    3. Princesa Vitoria Uxía de Battenberg
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    28. Duque Ernesto de Saxonia-Coburgo-Gotha
     
     
     
     
     
     
     
    14. Alberte de Saxonia-Coburgo-Gotha, príncipe consorte do Reino Unido
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    29. Princesa Luísa de Saxonia-Gotha-Altenburgo
     
     
     
     
     
     
     
    7. Princesa Beatriz do Reino Unido
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    30. Eduardo, duque de Kent
     
     
     
     
     
     
     
    15. Vitoria I, raíña do Reino Unido e de Irlanda e emperatriz da India
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    31. Princesa Vitoria de Saxonia-Coburgo-Saalfeld
     
     
     
     
     
     
    Predecesor:
    Afonso de Borbón
    e Habsburgo-Lorena

    (Afonso XIII de España, como Afonso I)
    Pretendente ao trono de Francia[15][16]

    1941 - 1975
    Sucesor:
    Afonso de Borbón e Dampierre
    (como Afonso II)
    Predecesor:
    Título de nova creación
    Duque de Segovia
    1933 - 1975
    Sucesor:
    Único posuidor, con carácter vitalicio

    Notas[editar | editar a fonte]

    1. Carta del grefier de la Orden del Toisón de Oro, Emilio de Palacios, al Infante Don Jaime, en que le comunica la decisión de Alfonso XIII de nombrarlo caballero de la Orden y los trámites que ha de seguir. Real Biblioteca. Consultado o 14 de agosto de 2014.
    2. Política nacional, ABC, 8 de decembro de 1925. Consultado el 14 de agosto de 2014.
    3. L'Institut de la Maison de Bourbon Consultada o 14 de agosto de 2014. (en francés)
    4. Fallece en Roma Emmanuella de Dampierre, abuela de Luis Alfonso de Borbón ABC Gente&Estilo, 03/05/2012.
    5. Bergamini, John D. (1974). The Spanish Bourbons: The History of a Tenacious Dynasty. New York, NY: Putnam. ISBN 978-0399113659. Consultado o 14 de agosto de 2013. 
    6. Alfonso, el príncipe maldito
    7. Geneall
    8. 8,0 8,1 Política nacional, ABC, 8 de decembro de 1925. Consultado o 14 de agosto de 2014.
    9. Boletín Oficial del Estado
    10. 10,0 10,1 "Órdenes Militares". Arquivado dende o orixinal o 13 de xullo de 2014. Consultado o 14 de agosto de 2014. 
    11. Boletín Oficial del Estado
    12. Boletín Oficial del Estado
    13. Jørgen Pedersen: Riddere af Elefantordenen 1559–2009, Odense: Syddansk Universitetsforlag, 2009. ISBN 87-7674-434-5.
    14. Casa Real de Xeorxia. Historia de la Orden del Águila de Georgia y la Túnica Sin Costuras de Nuestro Señor Jesucristo Arquivado 05 de marzo de 2016 en Wayback Machine. (en castelán)
    15. Revista Hidalguía número 291 (en castelán)
    16. Royalty Who Wait: The 21 Heads of Formerly Regnant Houses of Europe (en inglés)

    Véxase tamén[editar | editar a fonte]

    Bibliografía[editar | editar a fonte]

    • Aranguren, Begoña (2003): Emanuela de Dampierre: memorias, esposa y madre de los Borbones que pudieron reinar en España. Madrid: La Esfera de los Libros. ISBN 84-9734-141-4.
    • Zavala, José M. (2006): Don Jaime, el trágico Borbón: la maldición del hijo sordomudo de Alfonso XIII. Madrid: La Esfera de los Libros. ISBN 84-9734-565-7.