William M. Tweed

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaWilliam M. Tweed

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(en) William Tweed Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(en) William Magear Tweed Editar o valor em Wikidata
3 de abril de 1823 Editar o valor em Wikidata
Manhattan, Estados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
Morte12 de abril de 1878 Editar o valor em Wikidata (55 anos)
Ludlow Street Jail, Estados Unidos de América (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Causa da mortePneumonía Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaGreen-Wood Cemetery (pt) Traducir 40°39′07″N 73°59′34″O / 40.651932, -73.992653 Editar o valor em Wikidata
Member of the State Senate of New York (en) Traducir
1 de xaneiro de 1868 – 31 de decembro de 1873
← George Briggs (New York politician) (pt) Traducir – John Fox (congressman) (pt) Traducir →
Membro da Cámara de Representantes dos Estados Unidos
4 de marzo de 1853 – 3 de marzo de 1855
← George Briggs (New York politician) (pt) Traducir – Thomas R. Whitney (pt) Traducir →
Circunscrición electoral: New York's 5th congressional district (en) Traducir

Datos persoais
País de nacionalidadeEstados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Washington, D.C.
Albany, Nova York Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónpolítico , chefe político (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Partido políticoPartido Demócrata Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Outro
Condenado porfraude Editar o valor em Wikidata
WikiTree: Tweed-1 Find a Grave: 1049 Editar o valor em Wikidata


William Magear Tweed, nado en Nova York o 3 de abril de 1823 e finado ibídem o 12 de abril de 1878, foi un político estadounidense. Ás veces foi erradamente chamado William Marcy Tweed,[1] aínda máis coñecido como Boss Tweed por dirixir o Tammany Hall, o aparato do Partido Demócrata que xogou un papel determinante na política neoiorquina do século XIX. No momento álxido do seu ascenso, Tweed foi terceiro entre os terratenentes de Nova York, dirixiu a Erie Railway, o Tenth National Bank, a New York Printing Company, e foi propietario do Metropolitan Hotel.[2]

Tweed foi elixido para a Cámara de Representantes dos Estados Unidos en 1852 e para o Concello de Nova York en 1856. En 1858, Tweed converteuse no "Grand Sachem" de Tammany Hall. En 1867 foi elixido para o Senado.

Foi condenado por corrupción, por roubar entre 40 e 200 millóns de dólares (en base á taxa de inflación ou depreciación do 2,7% de 1870, a cantidade oscila entre 1500 e 8000 millóns de dólares en 2010) aos contribuíntes da cidade de Nova York. Morreu na prisión federal de Ludlow Street.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Primeiros anos[editar | editar a fonte]

Tweed naceu no Lower East Side, un barrio de Manhattan, fillo dun catedrático de orixe escocesa-irlandesa. Entrou en política cando organizou unha compañía de bombeiros voluntarios, Americus Fire Company No. 6 ("Big Six"). Tweed chegou á Cámara dos Representantes en 1852, á Xunta de Asesores de N. York en 1856 e ao Senado en 1867. Os empresarios Jason Gould e James Fisk fixeron de Tweed director do ferrocarril Erie, e Tweed, á súa vez, aprobou leis ao seu favor. Tweed e Gould apareceron en viñetas políticas debuxadas por Thomas Nast a partir de 1869.

Escándalo[editar | editar a fonte]

Tweed-le-dee e Tilden-dum
Un debuxo de charge de Thomas Nast en Harper's Weekly representa a Tweed como un policía dirixíndose a dous rapaces: "Se o único que quere a xente é que arresten a alguén, entón condenareivos a saqueadores. Permitiráche escapar, ninguén sairá ferido, polo que Tilden irá á Casa Branca e eu serei gobernador de Albany".

En 1870, como comisario de obras públicas, dirixiu unha camarilla que tiña o goberno da cidade de Nova York baixo o seu control.[3] El e os seus acólitos - Peter Barr Sweeny (Comisionado de Parques Públicos), Richard B. Connolly (Controlador de Gastos Públicos) e o alcalde A. Oakey Hall - estafaron aos contribuíntes moitos millóns de dólares. Segundo Albert Bigelow Paine "os seus métodos eran curiosamente sinxelos e primitivos. Non houbo unha manipulación hábil de cifras... Connolly, como controlador, estaba a cargo dos libros e negouse a mostralos. Cos seus compañeiros 'controlaba' tamén os xuíces e a maioría dos avogados".[4]

Aos negocios elixidos pola camarilla díxoselles que multiplicasen o importe de cada factura por cinco, dez ou cen; despois, coa aprobación de Mayor Hall e a sinatura de Connolly, pagábanse a través dun intermediario que, recibindo a orde de pago inflada, pagaba ás empresas o importe da factura orixinal e dividía o resto entre Tweed, Sweeny, Connolly e Hall;[5] por exemplo, o custo da construción do Palacio de Xustiza do Condado de Nova York, coñecido comunmente como Tribunal de Tweed, comezado en 1861, creceu até c. 13 millóns de dólares (uns 178 millóns de dólares na actualidade e case o dobre da cantidade pagada polos Estados Unidos á Rusia tsarista pola compra de Alasca en 1867):[6] "pagáronselle a un carpinteiro 360.751 dólares (uns 4,9 millóns de dólares hoxe) por un mes de traballo nun edificio con pouca madeira... un xestor gañou 133.187 dólares (1,82 millóns de dólares en dólares de hoxe) por dous días de traballo".[6]

A caída de Tweed comezou en abril de 1870, cando se negou a autorizar o Orange Parade, un desfile protestante anual. O xefe de policía James O'Brien, cuxo apoio a Tweed fora irregular durante o "reinado" de Tammany Hall, deu ao New York Times probas de malversación tras o motín entre protestantes e católicos que estalou o día do desfile. Díxose que ao xornal lle ofreceron 5 millóns de dólares para non publicar probas do crime. Nunha entrevista posterior, a única resposta de Tweed foi: "Ben, que vas facer?". Os informes do New York Times e as viñetas políticas escritas por Thomas Nast e publicadas no Harper's Weekly favoreceron a elección de varios candidatos da oposición en 1871. Sobre as caricaturas de Nast, Tweed dixo: "Bloquea os malditos debuxos. Non me importa nada o que digan de min os xornais. Os meus electores non saben ler, pero non poden evitar mirar eses malditos debuxos!" [7]

Prisión, fuxida e morte[editar | editar a fonte]

En outubro de 1871, Tweed foi arrestado e pagou unha fianza de 8 millóns de dólares. Os esforzos dos demócratas reformistas William H. Wickham (alcalde de Nova York en 1875) e Samuel J. Tilden (candidato presidencial demócrata en 1876) levaron ao xuízo e condena de Tweed en 1873. A condena a 12 anos de prisión foi reducida en apelación e cumpriu só un ano. Tweed foi detido de novo por deberlle ao Estado de Nova York 6 millóns de dólares e pedíronlle unha fianza de 3 millóns de dólares. O 4 de decembro de 1875, Tweed escapou da custodia do xerife William C. Conner e fuxiu a Cuba e logo a Galiza onde traballaba como mozo de cuberta nun barco. O goberno dos Estados Unidos, en canto soubo do seu refuxio en Vigo, tentou que as autoridades correspondentes o arrestasen. Dise que foi recoñecido por policías españois a partir das viñetas, crendo que era un secuestrador de nenos. Tweed foi entregado ás autoridades da cidade de Nova York que o encerraron no cárcere o 23 de novembro de 1876.[8]

Tweed morreu no cárcere de Ludlow Street o 12 de abril de 1878 de pneumonía. Foi enterrado no cemiterio de Green-Wood en Brooklyn.[9]

Etiqueta de tabaco de 1869 que representa a Tweed

Méritos[editar | editar a fonte]

Nos estudos de Tweed e da organización Tammany Hall, os historiadores fixeron fincapé especialmente no lado escuro de Boss Tweed. Alén dos millóns públicos malversados, Tweed fixo melloras na cidade de Nova York, incluíndo a ampliación de Broadway entre a rúa 34 e a rúa 59 e a construción de moitos edificios en Manhattan.

Tamén loitou para que se aprobase lexislación sobre subvencións a entidades benéficas privadas de calquera confesión relixiosa, a escolas católicas, orfanatos e hospitais; entre 1869 e 1871, baixo a influencia de Tweed, o estado de Nova York gastou en dous anos máis en caridade que nos quince do período de 1852 a 1868; Tweed interesouse en financiar unha escola para profesores e a abolición dos castigos corporais nas escolas, así como un aumento dos soldos dos docentes.[10]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ "William Magear Tweed". Britannica.com. 
  2. ↑ Ackerman, Kenneth D. (2005). Boss Tweed: The Rise and Fall of the Corrupt Pol who Conceived the Soul of Modern New York (en inglés). Carroll & Graf Publishers. ISBN 978-0-7867-1686-9. 
  3. ↑ Paine 1974, p. 140.
  4. ↑ Paine 1974, p. 143.
  5. ↑ Paine 1974, p. 144.
  6. ↑ 6,0 6,1 "Article display. HHID 211". digitalhistory.uh.edu (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 08 de outubro de 2009. Consultado o 13 de novembro de 2022. 
  7. ↑ "lazio". acsu.buffalo.edu (en inglés). 2 de novembro de 2000. Arquivado dende o orixinal o 14 de marzo de 2008. Consultado o 13 de novembro de 2022. 
  8. ↑ "Bioguide Search". bioguide.congress.gov. Consultado o 2022-11-13. 
  9. ↑ Ackerman 2005:28
  10. ↑ Forsyth, Owen (2019-09-21). "The Tweed Ring". The Irish Mob (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 13 de novembro de 2022. Consultado o 2022-11-13. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Ackerman, Kenneth D. Boss Tweed. Nova York: Carroll & Graf Publishers, 2005.
  • "Boss Tweed", Gotham Gazette, Nova York, 4 de xullo de 2005.
  • Sante, Luc. Low Life: Lures and Snares of Old New York. Farrar, Straus & Giroux, 2003.
  • The Columbia Encyclopedia, sexta edición. Enciclopedia High Beam. 22 de novembro de 2008, < http://www.encyclopedia.com/doc/1E1-Tweed-Wi.html >
  • Paine, Albert B. (1974 [1904]). Th Nast, His Period and His Pictures. Princeton: Pyne Press. ISBN 0-87861-079-0
  • Ashby, Ruth. Boss Tweed e Tammany Hall San Diego, California: Blackbirch Press, 2002.
  • Lynch, Denis T. Boss Tweed "A historia dunha xeración sombría". Blue Ribbon Books NY primeira impresión de 1927 copyright Boni & Liveright Inc.
  • Mandelbaum, New York de Seymour J. Boss Tweed, 1965. ISBN 0-471-56652-7
  • Ackerman, Kenneth D. Boss Tweed: The Rise and Fall of the Corrupt Politician Who Conceived the Soul of New York, 2006.
  • Hershkowitz, Leo. Tweed's New York: Another Look, 1977.

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=William_M._Tweed&oldid=6661638»