Virginia Norwood

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Virginia Norwood
Nome completoVirginia Tower
Nacemento8 de xaneiro de 1927
Lugar de nacementoÁfrica
Falecemento26 de marzo de 2023
Lugar de falecementoTopanga Canyon
NacionalidadeEstados Unidos de América
Alma máterInstituto de Tecnoloxía de Massachusetts e Universidade Rutgers
Ocupaciónfísica, militar e enxeñeira
PremiosJohn Wesley Powell Award, Osborn Maitland Miller Medal e Member of the National Academy of Engineering
Na rede
WikiTree: Tower-4592
editar datos en Wikidata ]

Virginia Tower Norwood nada en Nova York o 8 de xaneiro de 1927[1] e finada o 26 de marzo de 2023,[2] foi unha física estadounidense coñecida por formar parte da primeira misión do Proxecto Landsat [3] da NASA que permitiu ao longo dos anos poñer en órbita varios sensores de teledetección para a observación da superficie terrestre con aplicacións á cartografía, agricultura, xeoloxía, hidroloxía entre outras moitas áreas de interese ambiental.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Era filla dun oficial do exército dos Estados Unidos que a animou a estudar física ou matemáticas desde pequena. Ingresou na universidade en 1944 e licenciouse como física en 1947 no MIT aos 20 anos, nunha época na que moitas das universidades técnicas aínda non recibían mulleres como estudantes e aínda máis escasas eran as oportunidades laborais para as mulleres.

Pouco despois, xunto co seu marido, foron contratados polo corpo de laboratorio de sinais do exército dos Estados Unidos onde traballou en radares meteorolóxicos, deseñando un reflector de radar para globos meteorolóxicos . Durante a súa carreira obtivo tres patentes, a primeira obtida aos 22 anos pola súa invención do reflector radar. [3]

Participación no Proxecto Landsat 1[editar | editar a fonte]

Durante os primeiros tempos da era espacial nos anos 60 do século XX Virginia traballou na División de Hughes Space and Communications Aircraft Company onde foi a primeira muller que formou parte do equipo técnico da compañía. O seu traballo levouna a relacionarse con profesionais de moitas áreas de coñecemento e especialmente con enxeñeiros agrónomos cos que mediu a reflectancia en diversos cultivos no campo mediante un espectrómetro para avaliar a saúde das plantas, para posteriormente combinalas con imaxes multiespectrais rexistradas desde avións e nos que, ademais das porcións do espectro visible, se rexistrou información de infravermellos. [3]

A información recollida durante este período permitiulle establecer posteriormente que bandas deben ser rexistradas por un instrumento aeroespacial e con que frecuencia se debe recuperar esta información nos mesmos sitios. Datos que posteriormente se implementaron en instrumentos de dixitalización como o MSS (Multispectral Scanner System) da misión NASA Landsat 1 (1972) e Landsat 4 (1984), fronte aos mecanismos de captura de imaxes empregados ata entón e similares ás cámaras de fotografía tradicionais.[3]

O deseño orixinal de Norwood para Landsat 1 consistía en sete bandas de espectro, pero por desgraza debido ás restricións do proxecto reduciuse a só 4 (verde, vermello e dous infravermellos [4]) e só unha década despois incluíronse no Landsat 4 as especificacións orixinais. Ademais destes elementos, Norwood, xunto con Jack Lansing e o equipo de Hughes ao que pertencía, estableceron que o mecanismo para transmitir información a Terra sería dixital, o que para a época era unha novidade.[3]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. [1]
  2. "Bidding Farewell to Virginia T. Norwood, the Mother of Landsat | Landsat Science". landsat.gsfc.nasa.gov (en inglés). 2023-03-29. Consultado o 2023-03-29. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Rocchio, Laura E.P. (7 de agosto de 2020). "Virginia T. Norwood: The Mother of Landsat" (en inglés). NASA. Arquivado dende o orixinal o 08 de agosto de 2020. Consultado o 7 de agosto de 2020. 
  4. "Landsat 1" (en inglés). NASA. Arquivado dende o orixinal o 06 de febreiro de 2018. Consultado o 7 de agosto de 2020.